ΓΑΡΑΤΖΙΩΤΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ: «Ἡ Ἀσκητική τοῦ Καζαντζάκη ἀπό ἄλλη ὀπτική γωνία». 1/3
Η ασκητική δεν μιλάει για φιλοσοφία αλλά για μια ολοκληρωτικού τύπου θρησκεία. Πρώτη αρχή για τον Καζαντζάκη δεν είναι η διάκριση όπως θα περίμενε να ακούσει κάποιος από κάποιο φιλόσοφο αλλά η πειθαρχεία. Που θα πειθαρχήσουμε αν δεν έχουμε διάκριση; Μετά θα έρθει η διάκριση; Και στον χριστιανισμό αλλά και στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία ανώτερη αρετή από την διάκριση δεν υπάρχει, όλα τα άλλα έπονται δηλαδή υπομονή ταπεινότητα κλπ. Καμία αρετή χωρίς την διάκριση δεν έχει νόημα. Χρειάζεται δηλαδή η διάκριση για να μπορούμε να κρίνουμε τι είναι σωστό και τι είναι λάθος και τι δρόμο πρέπει να ακολουθήσουμε.
Τα βιβλία του Καζαντζάκη περιέχουν πολύ ωραία λογοτεχνικά λόγια, εκεί δεν μπορεί να τον κρίνει κανένας είναι άψογος. Μια ζωή αυτό αγωνιζόταν να κάνει, να φτιάξει ωραίες λέξεις, να φτιάξει ωραία γλώσσα και μέσα εκεί μας τύλιξε, μέσα στην ημιμάθεια μας τυλιχτήκαμε.
Η πανθρησκεία δημιουργεί έναν συγκρητισμό όχι συγκρίνω με ι (γιώτα) αλλά με η (ήτα) όπου οι διάφορες θρησκείες συνταιριάζονται με σκοπό να πολεμήσουν αυτές που θεωρούν ότι είναι απόλυτες και δογματικοί κάτοχοι της αλήθειας (ο Χριστιανισμός είναι ο βασικός εχθρός τους). Έτσι λοιπόν γίνεται συγκριτική μελέτη διάφορων φιλοσοφικών ρευμάτων με σκοπό να δημιουργήσουν το στρατόπεδο της πανθρησκείας: Παγκοσμιοποίηση στον οικονομικό τομέα, οικουμενισμός στον θρησκευτικό, νέα εποχή στο πολιτιστικό τομέα, νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων στον στρατιωτικό. Αυτό το συγκεντρωτικό και ολοκληρωτικό σύστημα της πανθρησκείας κάποια στιγμή θα χρειαστεί να έχει έναν παγκόσμιο ηγέτη θρησκευτικό και αυτό πολύ πιθανών να φέρει και έναν πολιτικό ηγέτη και έναν στρατιωτικό ηγέτη παγκόσμιο και μια δικτατορία, έναν μεγάλο αδελφό από επάνω μας να μας κατευθύνει ή έναν αντίχριστο.
Η ιδεολογία που έχει ο Καζαντζάκης πηγάζει μέσα από την επαφή του με την Θεοσοφία, εξαιτίας του Άγγελου Σικελιανού ο οποίος ήταν θεόσοφος (ο ίδιος πιο πριν ήταν και τέκτονας). Επειδή οι τέκτονες είχαν έρθει σε επαφή με την Μπλαβάτσκι, ιδεολογικά συνταιριάζουν. Ο Καζαντζάκης στα επιστολόχαρτα του χρησιμοποιούσε το σύμβολο της ΘΕ, τον ουροβόρο όφι. Επίσης σε κάποια άλλα επιστολόχαρτα του, είχε τυπωμένο «ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ». Όλα είναι Ένα, δηλαδή, σύμφωνα με αυτή την αντίληψη ο Θεός είναι σε όλα τα πράγματα όχι σαν ενέργεια αλλά σαν ουσία, δηλαδή και το πιο ευτελές αντικείμενο έχει την ουσία του θεού μέσα του. Όλα είναι Θεός οπότε όλα αγωνίζονται προς την εξέλιξη, να ανεβούν επίπεδο, να γίνουν περισσότερη ενέργεια, να γίνουν θεοί, να ενωθούν, να γίνουν θεός. Τα ορυκτά να γίνουν φυτά, τα φυτά να γίνουν ζώα, τα ζώα να γίνουν άνθρωποι, οι άνθρωποι να γίνουν διαλογικοί θεοί. Υπάρχει μια ολόκληρη διδασκαλία κατά την οποία εξηγεί η Μπλαβάτσκι το πώς γίνεται αυτή η διαδικασία και την έχει ονομάσει Κοσμογένεση. Παράλληλη θεωρία με αυτή είναι και η Ανθρωπογένεση. Ο άνθρωπος ως μέρος αυτής της θεότητας αποτελείται από τα τέσσερα στοιχεία τα οποία προηγούνται αυτού, έχει σώμα όπως έχουν τα ορυκτά, ενέργεια όπως έχουν τα φυτά, συναισθήματα όπως έχουν τα ζώα και έχει και νόηση, μια εγωιστική νόηση, πάνω από αυτή υπάρχει μια Θεία τριάδα στην οποία όλοι τείνουμε. Αλλά όλα αυτά δεν είναι κάτι το σπουδαίο είναι απλά εργαλεία που χρησιμοποιεί η θεότητα για να εξελιχθεί. Το σώμα μας, δηλαδή, κατά την Μπλαβάτσκι, είναι κάτι φθαρτό που χρησιμοποιούμε για να πάρουμε τις εμπειρίες μας και να εξελιχθούμε μέσα από την μετενσάρκωση μέχρι να φτάσουμε στην Νιρβάνα που σύμφωνα με τον βουδισμό είναι η ηρεμία ή η γαλήνη. Για να επιταχύνουνε την πορεία αυτή θα πρέπει να μην δημιουργούμε κάρμα αρνητικό. Το κάρμα είναι ο νόμος της δράσης και της αντίδρασης. Όποιος παρεκκλίνει από τον ορθό δρόμο χτυπάει στα τοιχώματα του «δάρμα» και υπάρχει σύγκρουση και πόνος. Αυτός ο πόνος σε επαναφέρει στον ορθό δρόμο. Το κάρμα μεταβιβάζεται σε επόμενες ζωές.
Η Μασονική και Θεοσοφική ιδιότητα του Νίκου Καζαντζάκη
Η τεκτονική ιδιότητα του Νίκου Καζαντζάκη, η οποία μονίμως αποσιωπάται εκ μέρους όσων επιδιώκουν την εκκλησιαστική του «αποκατάσταση», σαν να ήταν θέμα εκκλησιαστικώς αδιάφορο, μαρτυρείται πρωτίστως από τον φίλο και – κατα κάποιο τρόπο βιογράφο του – λογοτέχνη Παντελή Πρεβελάκη, εκδότη της μεταξύ τους αλληλογραφίας· σύμφωνα με τον Πρεβελάκη, ὁ Καζαντζάκης έγινε μέλος της Αθηναϊκής Μασονίας τον Ιούνιο του 1907· σύμφωνα με άλλες εκτιμήσεις (κατά τον Δ. Τσινικόπουλο) ο Καζαντζάκης μυήθηκε στη Γαλλική Μασονία περί το 1926.
Ο «εσωτεριστής» Μιχάλης Φυσεντζίδης, στο έργο του (πού δεν έχει ελκύσει ακόμη την δέουσα προσοχή των εκκλησιαστικών αρχών για τους ισχυρισμούς του περί εκκλησιαστικών προσωπικοτήτων της Μασονίας) «Ἐπιφανεῖς καί διάσημοι Ἕλληνες Ἐλευθεροτέκτονες 1800-1970» αποδέχεται την άποψη του Πρεβελάκη για πρώιμη μύηση του Κρητικού λογοτέχνη και διανοητή το 1907 και τον προβάλλει ως τον πιο μεταφρασμένο σύγχρονο Έλληνα λογοτέχνη, ο οποίος «κατατάσσεται από πολλούς, στους δέκα σημαντικότερους συγγραφείς όλων των εποχών, ανάμεσα στον συγγραφέα Λέων Τολστόι και τον κορυφαίο λογοτέχνη Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι» !!! (καταλληλότερα, νομίζουμε, κατατάσσεται στους «Δαιμονισμένους» του Ντοστογιέφσκι).
Στην παρακάτω δημοσίευση, παρουσιάζουμε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Καζαντζάκη «Αναφορά στον Γκρέκο», από το περιοδικό «Νέα Ἑστία» των Χριστουγέννων του 1963· πρόκειται περί πλασματικού διαλόγου του Καζαντζάκη μέ κάποιον ασκητή των Καρουλίων του Αγίου Όρους. Ο διάλογος του λογοτέχνη με τον ασκητή προφανώς πήρε αφορμή από πραγματικά περιστατικά κατά την παραμονή του Καζαντζάκη μαζί με τον Ἄγγελο Σικελιανό στο Άγιο Όρος επί μικρό διάστημα το 1914). Στον διάλογο αυτό εντυπωσιάζει η ομολογία του Καζαντζάκη περί συνύπαρξης ενός δαίμονα εντός του. «Ἕνας δαίμονας εἶναι μέσα μου, πού πολλές φορές ψυχανεμίζομαι μέ τρόμο πώς δέν εἶμαι ἐγώ. Ἐγώ εἶμαι μονάχα τό γαϊδοῦρι πού καβαλάει καί πάει, ποῦ πάει; Αὐτός ξέρει, ἐγώ δέν ξέρω – μέ νηματίζει ἀνέσπλαχνα καί προχωρεῖ. Αὐτή ‘ναι ἡ ζωή μου, καί νά τό ξέρης, κανένας δέν τό ξέρει, μά σέ σένα τό ἐξομολογοῦμαι καί γι΄ αὐτό οἱ βρισιές καί οἱ δόξες δέν μποροῦν νά μέ θίξουν. Ἔχω τό νοῦ μου στ’ Ἀφεντικό, πού κουβαλάω [...] πολεμῶ ὅσο μπορῶ νά μή βιάζομαι, μά βιάζεται μέσα μου ὁ Δαίμονας».
Σε ειδικό αφιέρωμα της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, του έτους 2011, ο Καζαντζάκης εξυμνείται από τον Πρόεδρο του Τεκτονικού Ιδρύματος Νικόλαο Βουργίδη, ως «μεγάλος ταξιδευτής, Κρητικός, λογοτέχνης, άνθρωπος και Τέκτων», ως «ερευνητικό, ανήσυχο και ελεύθερο πνεύμα ... μεγάλος διανοούμενος», ο οποίος «αγαπούσε και πίστευε στον θείο σπινθήρα, πού κρύβει ο άνθρωπος μέσα του»... «ο μεγάλος στοχαστής αδελφός μας»... «είδε το φως πού αναζητούσε στον Τεκτονισμό».
Η σχέση του μς την θεοσοφία τον οδήγησε στη μελέτη του Βουδισμού και των ανατολικών θρησκειών. Χαρακτηριστικό αυτής της επίδρασης είναι το γεγονός πως δημοσίευσε το ανώριμο έργο του Όφις και Κρίνος με το ψευδώνυμο Κάρμα Νιρβαμή, (σύμφωνα με την ινδουιστική παράδοση Κάρμα είναι ὁ νόμος της σχέσης του αιτίου και του αιτιατού και Νιρβάνα ἡ κατάσταση της απόλυτης ανάπαυσης στην οποία φθάνει ὁ άνθρωπος ύστερα από συνεχείς μετενσαρκώσεις με σκοπό την τελειοποίηση του. Επίσης στα μυθιστορήματα του συχνά παρεμβάλει μικρές ιστορίες και παραμύθια ανατολίτικης προέλευσης, στα οποία μάλιστα φαίνεται και ο επηρεασμός του από κάποιες απόψεις σουφικής προέλευσης.
Τελευταίος Πειρασμός
Στον Τελευταίο Πειρασμό ο Καζαντζάκης περιγράφει την πορεία του Ιησού, αναπλάθοντας και παραποιώντας τα γεγονότα που εξιστορούνται στα ευαγγελικά κείμενα: “Οι Απόστολοι είναι άνθρωποι, διστακτικοί, αβέβαιοι για τον εαυτό τους και για τον Χριστό, γρήγορα τον εγκαταλείπουν όταν οι περιστάσεις στρέφονται εναντίον τους. Εκτός από έναν: τον Ιούδα. Ο Ιούδας είναι ο πολεμιστής, ο άνθρωπος της δύναμης, ο άνθρωπος που βλέπει στον Χριστό έναν αυτοκράτορα. Μόνον ο Ιούδας είναι που μπορεί να καταστήσει δυνατό τον θρίαμβο του Χριστού!!! Όπως οι αρχαίοι Γνωστικοί, έτσι και ο Καζαντζάκης πιστεύει ότι η προδοσία του Ιούδα ήταν μια θεϊκή αποστολή. Τον θεωρεί συνεργάτη του Ιησού στη σωτηρία του κόσμου και τον εμφανίζει να παρακαλεί τον Χριστό να πάει στους Φαρισαίους να τον προδώσει, έργο που το θεωρεί βαρύ, ενώ η σταύρωση του ίδιου του Ιησού είναι πιο εύκολη. Κατά τον Καζαντζάκη είναι ο Χριστός που ζητάει από τον Ιούδα να εκτελέσει την ύστατη πράξη αφοσίωσης: να τον προδώσει. Ο Χριστός συνειδητοποιεί ότι μπορεί να εδραιώσει τη βασιλεία του μόνο αν ανέβει στον σταυρό. Και ο Ιούδας, ο άνθρωπος από ατσάλι, ο μόνος φερέγγυος μαθητής, παραδίδει τον δάσκαλό του στους σταυρωτές του!!!”
Άραγε σε τι διαφέρει από την Μλαβάτσκι που παρουσιάζει τον Εωσφόρο ως αγνό κήρυκα του φωτός ή από τον Ελιφά Λεβί που παρουσιάζει ως έργο αγάπης την πράξη του Εωσφόρου να εναντιωθεί στον Θεό;
Θα ήταν καλύτερα να τον έπνιγε η επιθυμία του να παραποιήσει την Αγία Γραφή παρά να έγραφε τον «Τελευταίο πειρασμό».
- ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ -ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ -ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΙΩΑΝΝΟΥ 22 Επίλογος 18Εγώ, ο Ιωάννης, βεβαιώνω όλους όσοι ακούνε τα προφητικά λόγια αυτού του βιβλίου, πως αν κανείς προσθέσει κάτι σ’ όσα είναι γραμμένα εδώ, θα του προσθέσει κι ο Θεός τις συμφορές που είναι γραμμένες σ’ αυτό το βιβλίο. 19Κι αν κανείς αφαιρέσει κάτι απ’ τα προφητικά λόγια αυτού του βιβλίου, θ’ αφαιρέσει κι ο Θεός το μερίδιό του από το δέντρο της ζωής κι από την άγια πόλη. 20Αυτός που τα επιβεβαιώνει όλα αυτά λέει: «Ναι, έρχομαι σύντομα». «Αμήν• ναι, έλα, Κύριε Ιησού».
Υ.Γ.1 Αντίχριστος σημαίνει αντιτιθέμενος στον Χριστό ή πολέμιός του. (Λεξικό Γ. Μπαμπινιώτη) Αυτή η έκφραση αναφέρεται στην Αγία Γραφή, κυρίως από τον μαθητή του Χριστού Ιωάννη, και ειδικότερα μόνο στην Α και Β Επιστολή του. Δεν πρόκειται απαραίτητα για ένα μεμονωμένο άτομο που θα έπαιζε έναν μελλοντικό ρόλο, αλλά για όλους τους ανά τους αιώνες αντιτιθέμενους στον Χριστό. Αυτό το συλλογικό σώμα του Αντιχρίστου έκανε την εμφάνισή του, όταν ζούσε ακόμα ο Ιωάννης. (Α Ιωάννου β 18 " τώρα πολλοί αντίχριστοι υπάρχουσιν", Α Ιωάννου δ 3 "και τώρα μάλιστα είναι εν τω κόσμω").
1 Αγαπητοί, μη πιστεύετε σε κάθε πνεύμα, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα αν είναι από τον Θεό· επειδή, πολλοί ψευδοπροφήτες έχουν βγει στον κόσμο.
2 Από τούτο γνωρίζεται το Πνεύμα τού Θεού· κάθε πνεύμα που ομολογεί τον Ιησού Χριστό ότι έχει έρθει με σάρκα προέρχεται από τον Θεό·
3 και κάθε πνεύμα που δεν ομολογεί ότι ο Ιησούς Χριστός ήρθε με σάρκα, δεν προέρχεται από τον Θεό · κι αυτό είναι το [πνεύμα] τού αντιχρίστου, που ακούσατε ότι έρχεται, και τώρα βρίσκεται κιόλας μέσα στον κόσμο.
24 ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται, καὶ δώσουσιν σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα ὥστε πλανῆσαι εἰ δυνατὸν καὶ τοὺς ἐκλεκτούς.
Μετάφραση 24 Γιατί θα εμφανιστούν ψευδομεσσίες και ψευδοπροφήτες, που θα κάνουν μεγάλα και φοβερά θαύματα, για να πλανήσουν, αν είναι δυνατόν, ακόμα και τους εκλεκτούς.
Είναι μια προειδοποίηση για αντίληψη μιας ήδη υπάρχουσας κατάστασης σχετικά με άτομα που αντιτίθεντο στον Χριστό, ώστε να είναι προσεκτικοί οι Χριστιανοί.
Ο αντίχριστος χαρακτηρίζεται επίσης:
1. ως "ο πλάνος" (Β Ιωάννου 7)
2. ως "ο ψεύστης" (Α Ιωάννου β 22)
3. ως "ο αρνούμενος τον Πατέρα και τον Υιόν" (Α Ιωάννου β 22)
4. αυτός που "αρνείται ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός" (Α Ιωάννου β 22)
5. Το θηρίο της Αποκάλυψης που πλανά τους κατοίκους της γης, έχει ταυτιστεί με τον Αντίχριστο από πολλούς μελετητές της Αγίας Γραφής.
14 καὶ πλανᾷ τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς διὰ τὰ σημεῖα ἃ ἐδόθη αὐτῷ ποιῆσαι ἐνώπιον τοῦ θηρίου, λέγων τοῖς κατοικοῦσιν ἐπὶ τῆς γῆς ποιῆσαι εἰκόνα τῷ θηρίῳ, ὃς εἶχε τὴν πληγὴν τῆς μαχαίρας καὶ ἔζησε. 15καὶ ἐδόθη αὐτῷ πνεῦμα δοῦναι τῇ εἰκόνι τοῦ θηρίου, ἵνα καὶ λαλήσῃ ἡ εἰκὼν τοῦ θηρίου καὶ ποιήσῃ, ὅσοι ἐὰν μὴ προσκυνήσωσι τῇ εἰκόνι τοῦ θηρίου, ἵνα ἀποκτανθῶσι. 16καὶ ποιεῖ πάντας, τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἵνα δώσωσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν, 17καὶ ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ. 18 Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστί· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς.
Μετάφραση
14Πλανούσε τους κατοίκους της γης με τις τερατουργίες που του επιτράπηκε να κάνει με εντολή του θηρίου, προτρέποντάς τους να κατασκευάσουν ένα άγαλμα του θηρίου, που είχε δεχτεί την πληγή της μάχαιρας κι ωστόσο ζούσε. 15Επίσης του επιτράπηκε να ζωντανέψει το άγαλμα του πρώτου θηρίου, ώστε να μιλήσει το άγαλμα και να κάνει να θανατωθούν όσοι δεν το προσκυνήσουν. 16Το θηρίο υποχρεώνει όλους, μικρούς και μεγάλους, πλούσιους και φτωχούς, ελεύθερους και δούλους, να χαράξουν σημάδι πάνω στο δεξί τους χέρι ή στο μέτωπό τους. 17Κανείς δε θα μπορεί να αγοράσει ή να πουλήσει, παρά μόνον αυτός που έχει χαραγμένο το όνομα του θηρίου ή τον αριθμό του ονόματός του. 18Εδώ χρειάζεται η σοφία. Όποιος έχει μυαλό ας λογαριάσει τον αριθμό του θηρίου, που είναι αριθμός ανθρώπου· ο αριθμός του είναι χξς’ (εξακόσια εξήντα έξι).
Είναι εύλογο ότι διάφορες διαδόσεις ότι αναμένεται μελλοντικά να έρθει ο «αντίχριστος» που θα λάβει μεγάλη εξουσία, όμως, το αναφερόμενο θηρίο με τα 7 κεφάλια και τα 10 κέρατα, στην Αποκάλυψη του Ιωάννη, που έχει το όνομα-αριθμό 666 έχει διαφορετική σημασία και δε σχετίζεται άμεσα με τον Αντίχριστο στις Επιστολές του Ιωάννη. Η Αποκάλυψη που έλαβε ο Ιωάννης από τον Ιησού Χριστό δεν αναφέρεται απαραίτητα στον Αντίχριστο.
Όμως ο Αντίχριστος αναφέρεται από τον Απόστολο Παύλο στην επιστολή του προς Θεσσαλονικείς Β.
ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β΄ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΥΛΟΥ
Β ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 2
Β Θεσ. 2,7 τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας, μόνον ὁ κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται·
Β Θεσ. 2,7 Διότι τώρα η δράσις και το έργον της ανομίας ενεργείται και επεκτείνεται κατά τρόπον ακόμη μυστικόν, ώστε να μη είναι εξ ολοκλήρου φανερόν. Και τούτο διότι υπάρχει κάποιος, που εμποδίζει τον άνομον να εκδηλωθή με όλην αυτού την θρασύτητα και αναισχυντίαν. Και έτσι η πλήρης εμφάνισις του ανόμου θα γίνη, όταν το εμπόδιον αυτό λείψη από το μέσον.
Β Θεσ. 2,8 καὶ τότε ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος, ὃν ὁ Κύριος ἀναλώσει τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ καταργήσει τῇ ἐπιφανείᾳ τῆς παρουσίας αὐτοῦ·
Β Θεσ. 2,8 Και τότε θα ξεσκεπασθή και θα φανερωθή ο άνομος, τον οποίον ο Κυριος θα εξολοθρεύση και θα αφανίση τόσον εύκολα, σαν με ένα φύσημα απλώς του στόματός του και θα τον εξουδετερώση με την ένδοξον εμφάνισιν της παρουσίας του.
Β Θεσ. 2,9 οὗ ἐστιν ἡ παρουσία κατ᾿ ἐνέργειαν τοῦ σατανᾶ ἐν πάσῃ δυνάμει καὶ σημείοις καὶ τέρασι ψεύδους
Β Θεσ. 2,9 Αυτού δε του ανθρώπου της ανομίας η παρουσία και η εμφάνισις θα γίνεται τότε με κάθε δύναμιν, με σημεία και τέρατα ψευδή και διαβολικά, τα οποία θα ενεργή ο διάβολος, που θα χρησιμοποιή αυτόν σαν όργανόν του.
Β Θεσ. 2,10 καὶ ἐν πάσῃ ἀπάτῃ τῆς ἀδικίας ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις, ἀνθ᾿ ὧν τὴν ἀγάπην τῆς ἀληθείας οὐκ ἐδέξαντο εἰς τὸ σωθῆναι αὐτούς·
Β Θεσ. 2,10 Θα γίνη ακόμη η εμφάνισίς του με κάθε μέσον και είδος απάτης, που θα είναι καρπός της αδικίας, που θα επικρατήση μεταξύ εκείνων που θα είναι προωρισμένοι εξ αιτίας των δια την απώλειαν, επειδή δεν εδέχθησαν να αγαπήσουν και κάμουν κτήμα των την αλήθειαν, δια να σωθούν.
Β Θεσ. 2,11 καὶ διὰ τοῦτο πέμψει αὐτοῖς ὁ Θεὸς ἐνέργειαν πλάνης εἰς τὸ πιστεῦσαι αὐτοὺς τῷ ψεύδει,
Β Θεσ. 2,11 Και δια τούτο θα παραχωρήση ο Θεός να έλθη και εκδηλωθή εις αυτούς ενέργεια πονηρά, δια να πιστεύσουν αυτοί στο ψεύδος,
Β Θεσ. 2,12 ἵνα κριθῶσι πάντες οἱ μὴ πιστεύσαντες τῇ ἀληθείᾳ, ἀλλ᾿ εὐδοκήσαντες ἐν τῇ ἀδικίᾳ.
Β Θεσ. 2,12 και έτσι να κατακριθούν όλοι όσοι δεν επίστευσαν εις την αλήθειαν, αλλ' εδέχθησαν και ηκολούθησαν με ευχαρίστησιν και προθυμίαν την αδικίαν.
Υ.Γ.2 Στην ΝΑ όταν ένα κατευθυνόμενο μέλος αποχωρεί από την τοξική αυτή οργάνωση, τα άλλα κατευθυνόμενα μέλη χρησιμοποιούν τον όρο: "αυτός έσπασε" που υποδηλώνει ότι αυτός δεν είχε την ικανότητα να λυγήσει όταν ήρθε αντιμέτωπος με προβλήματα της ζωής. Στην συνέχεια του "ρίχνουν λάσπη" ανεξάρτητα με το πόσες δωρεές και πόσες εργατοώρες έχει προαφαίρει στο τοξικό αυτό κέντρο. «Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός εκ του ευεργετηθέντος αχαρίστου». Σχετικό είναι το σοφό ρητό που είχε πει ο πρώην διευθυντής της ΝΑ Θεσσαλονίκης, Γιάννης Γαραντζιώτης όταν ό ίδιος “έσπασε”: «Στην ΝΑ σου παίρνουν ό,τι μπορούν να σου πάρουν και μετά λένε, “αυτός έσπασε”»
Υ.Γ.3 Ο δημιουργός της σελίδας αυτής γνωρίζει ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα της καταστροφής που φέρνει η παρότρυνση της ΝΑ για ηρωικό τρόπο ζωής και πειθαρχεία που καταλήγει στην τοξική πίεση που ασκεί η ΝΑ στα κατευθυνόμενα μέλη της: Ήταν νέος 18 χρονών όταν είχε "μυηθεί" και ο ίδιος στις "τελετές των ΖΔ" και έτσι μερικά χρόνια αργότερα έγινε μάρτυρας ενός τραγικού περιστατικού: Σε μια επίσκεψη του Πλάνα στην Θεσσαλονίκη, ο ίδιος ο Πλάνας εξέδωσε μια εγκύκλιο που υποχρέωνε τους πελεκυφόρους των κοντινών παραρτημάτων να συμμετάσχουν στις τελετές που θα γινόταν εκεί. Μεταξύ αυτών που εξαναγκάστηκαν να έρθουν Θεσσαλονίκη ήταν και ένας νέος, υψηλόβαθμο στέλεχος του παραρτήματος της Καβάλας που σήμερα είναι νεκρός. Ήρθε στην Θεσσαλονίκη μαζί με τον δίδυμο αδερφό του και τις κοπέλες τους. Το ένα ζευγάρι ήρθε από την Καβάλα με αυτοκίνητο ενώ το άλλο με μηχανή (δεν χωρούσαν όλοι σε ένα αμάξι γιατί με το αμάξι ήρθαν δύο ακόμα άτομα, όλοι "πελεκυφόροι"). Στην επιστροφή ο νέος που ήρθε από Καβάλα με μηχανή ζήτησε από την κοπέλα του να ταξιδέψει με το αμάξι του δίδυμου αδερφού του γιατί αυτός ένιωθε ότι υπήρχε κίνδυνος να τον πάρει ο ύπνος κατά την οδήγηση αφού ήταν φοβερά εξαντλημένος. Ευτυχώς η κοπέλα του το κατανόησε και ταξίδεψε με το αυτοκίνητο γιατί αυτός δεν κατάφερε να επιστρέψει στο σπίτι του. Σκοτώθηκε όταν η μοτοσικλέτα του βγήκε από την πορεία της.
Υ.Γ.4 Ο Γιάννης Γαραντζιώτης, γράφει κάπου στο βιβλίο του: «Ήμουν αρκετά χρόνια στη Νέα Ακρόπολη, δάσκαλος και με άλλα ωραία αξιώματα. Έφυγα για τον απλά λόγο ότι ήταν ένα αδιέξοδο! Δεν υπήρχε αρμονία, μόνο μία συνεχόμενη μάχη που έβγαζε στο πουθενά…». «Ήταν το 1983 τον Δεκέμβριο, όταν έγινα μέλος στο παρακλάδι της Θεοσοφικής Εταιρείας, τη Νέα Ακρόπολη. Από την πρώτη στιγμή που έγινα μέλος εργάστηκα με όλη μου την ψυχή για το δυνάμωμά της στη Θεσσαλονίκη. Αργότερα ανέλαβα την αρχηγία της δομής στη Θεσσαλονίκη και έγινα ένας από τα τέσσερα ανώτερα στελέχη της κίνησης στην Ελλάδα, μέχρι την παραίτησή μου από την αρχηγεία τον Μάρτιο του 1991. Τον Ιούνιο του ίδιου έτους έφυγα και από μέλος της Ν.Α. και τον Οκτώβριο μετά από εντατική έρευνα στην προϊστορία της οργάνωσης, ξεκίνησα ένα αγώνα ενημέρωσης για το τη πραγματικά ήταν αυτή η οργάνωση. Στην αρχή πίστευα πως χρωστάω σε όσους έβαλα στη Ν.Α. και όχι μόνο σε αυτούς αλλά και σε όλους όσους είχα επηρεάσει με τις χιλιάδες αφίσες που κολλούσα στους δρόμους της Θεσσαλονίκης και σε όσους είχαν παρακολουθήσει τις διαλέξεις μου, τα θεατρικά και άλλες δραστηριότητες που είχα οργανώσει. Πολύ χαρακτηριστικά, μπορώ να πω, πως η σκέψη που μου έδωσε την κινητήρια δύναμη να πάω κόντρα στη Ν.Α. για μεγάλο χρονικό διάστημα είναι, πως όταν ανοίγουμε ένα λάκκο να πέσουν οι άλλοι μέσα, όταν καταλάβουμε το λάθος μας, προσπαθούμε με εντιμότητα να τον κλείσουμε και όχι να πάμε σπίτι μας χωρίς να ξανακοιτάξουμε πίσω μας. Αυτές μου οι δράσεις βέβαια είχαν σαν αποτέλεσμα να γίνουν ποικίλα, όχι και τόσο κολακευτικά σχόλια για μένα που από μόνος μου έγινα περισσότερο γνωστός στη μετά Ν.Α. εποχή μου παρά όταν ήμουν ένας από τους τέσσερεις ανώτερους στη οργάνωση. Δεν λέω βέβαια για το πόσο με κατηγόρησαν και με συκοφάντησαν οι πρώην σύντροφοί μου, πιστοί πάντα στο εγχειρίδιο του οδηγητή του 1981. Σήμερα, το να είσαι σε μια τέτοια οργάνωση θεωρώ πως είναι καθαρά θέμα βλακείας, δεν έχω παρά να του μεταφέρω τα λόγια του ιδρυτή της Ν.Α.: “O αληθινός καλλιτέχνης είναι ένα είδος ιερέα και όχι ένας ναρκομανής, ομοφυλόφιλος, ή κρυφός εγκληματίας που αντί να μας σκοτώνει με σφαίρες μας επιτίθεται με πινέλα ή με τις χορδές του” από τους Σπόρους Φωτός, εκδόσεων Νέας Ακρόπολης, έκδοση 1989. J.A.Livraga. Δηλαδή για τον Λιβράγκα, ιδρυτή της Νέας Ακρόπολης, ο ναρκομανής και ο ομοφυλόφιλος είναι στο ίδιο επίπεδο με τον κρυφό εγκληματία. Αν αυτές οι σκέψεις δεν είναι ρατσιστικές, ε τότε ποιες είναι; Η Ν.Α. κυβερνιέται από ένα «ελέω θεού αυτοκράτορα», δηλ. από ένα απόλυτο ηγεμόνα που όπως όλοι του είδους του, χρειάζεται αυλικούς και υπηρέτες, ψυχοσυνθέσεις τέτοιες που να τους συμφέρει μια απόλυτη εξουσία, διότι επιτρέπει και σ αυτούς με την σειρά τους να μεταχειρίζονται τους από κάτω τους με τους ίδιους εξουσιαστικούς νόμους …» «Ένα από τα αγαπημένα θέματα στη Νέα Ακρόπολη είναι και το «Σπήλαιο του Πλάτωνα», μέσω της αλληγορικής ιστορίας του οποίου επιχειρούν να πείσουν τον νεόφυτο ότι ο απλός άνθρωπος είναι «κοιμισμένος» και χρειάζεται τα φώτα της Οργάνωσης για να «ξυπνήσει»…»
Υ.Γ.5 Εγχειρίδιο του οδηγητή του 1981 "Η προπαγάνδα πρέπει να προσφέρει εικόνα που να προσελκύει, εικόνα προσωπικής ευχαρίστησης, χωρίς να υποψιάζεται κάποιος πως τα μέλη της οργάνωσης καλούνται ν’ αλλάξουν τρόπο ζωής και πως επιφορτίζονται με μεγάλες θυσίες ή προσπάθειες. Όταν δεθούν με την ομάδα, τότε μας κατανοούν και θεωρούν παράσημο τις θέσεις που προηγουμένως θα τους έφερναν φόβο”. "Αν το καθεστώς του ατόμου ως πελεκυφόρος ανακληθεί τότε το τσεκούρι επιστρέφετε και καταστρέφεται...""
Υ.Γ.6 Αυτή η ρατσιστική οργάνωση δεν έχει πρόβλημα να εμφανίζεται προς τα έξω με νομοταγές προσωπείο, να προβάλλεται ως φλογερός υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών θεσμών. Όμως η πραγματική θέση και αξιολόγηση της δημοκρατίας και των δημοκρατικών θεσμών φαίνεται καθαρά στα έντυπά της που κυκλοφορεί και τα οποία δεν διανέμονται στο ευρύτερο κοινό: Στην κορυφή του «Νέου Κράτους» θα είναι ο «Ένας», ο «περισσότερο δυνατός και έξυπνος». Το δημοκρατικό σύστημα θα πάψει να υπάρχει, γιατί αυτό κυριαρχεί και ευδοκιμεί μόνο στους λαούς που βρίσκονται σε «υπεράνθρωπη κατάσταση». Εδώ έχουμε ένα επηρεασμό από τον υπεράνθρωπο του Νίτσε." Θρησκεία - Αιρέσεις / Αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Κωνσταντίνου, Καθηγητής ΑΕΑΘ
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος δυσκολεύεται να κατανοήσει το αρνητικό -σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες. Ίσως για αυτό υπάρχουν παλιά μέλη της τοξικής οργάνωσης «Νέα Ακρόπολη» που έμπλεξαν με αυτή θυσιάζοντας τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους σε αυτή (μαζί με ατέλειωτες εργατοώρες και χρηματικές δωρεές προς αυτή) και όμως αρνούνται να την καταγγείλουν με το σκεπτικό ότι υπήρχαν και θετικές εμπειρίες που προσκόμισαν από αυτή.
Οι πλάνοι της
οργάνωσης αυτής έχουν προνοήσει, όσο τα μέλη της οργάνωσης ανήκουν ακόμα σε αυτή, να κάνουν πλύση εγκεφάλου για τα θετικά της ομάδας αυτής εμφυτεύοντας στο μυαλό τους την ιδέα ότι στην Νέα Ακρόπολη «την ζουν την ζωή τους». Η δύναμη της αυθυποβολής είναι μεγάλη σύμφωνα με ψυχολογικές μελέτες. Πολλές φορές όμως έχει χρησιμοποιηθεί ως τέχνασμα από την «ψυχολογία εκμετάλλευσης».
Ένα μήνυμα προς αυτούς που προσπάθησαν να καταστρέψουν την ζωή μας και απέτυχαν:
Σίγουρα ο Θεός εργάστηκε με εμάς ακόμα και την εποχή που είχαμε εγκλωβιστεί στην τοξική
οργάνωση «Νέα Ακρόπολη». Αν και οι πλάνοι της οργάνωσης ενδιαφερόταν μόνο για το συμφέρον της οργάνωσης (και το δικό τους), από την συναναστροφή μας με άλλα πλανεμένα μέλη και με την βοήθεια του Θεού καταφέραμε να αποκομίσαμε κάποιες θετικές εμπειρίες.
Ισχύει το «ουδέν κακόν αμιγές καλού», ισχύει όμως και η οργή που κάθε φυσιολογικός άνθρωπος νιώθει προς αυτούς που τον εξαπάτησαν μέσω τεχνασμάτων και πλάνης.
Hello, we are a group of former members of New Acropolis from around the world. We are doing this blog: https://nuevaacropolissecta.blogspot.com We can keep in contact if you want.
ΑπάντησηΔιαγραφήkeep in touch
ΔιαγραφήYou can write us on this email: nuevaacropolis.secta@gmail.com
ΑπάντησηΔιαγραφήWe have a blog: https://nuevaacropolissecta.blogspot.com