THEOSSOFICUL SOCIETY - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ - Νέα Ακρόπολη

Οι θεωρίες της Αρίας φυλής αποτέλεσαν τον ακρογωνιαίο λίθο του ιδεολογικού υπόβαθρου των θεωριών των φυλετικών διακρίσεων που άρχισαν να "ζυμώνονται" στα μέσα του !9ου αιώνα και δημιούργησαν την Αριοσοφία. Επηρέασαν εκτός από την Theosophical Society και πολλές άλλες μυστικιστικές οργανώσεις της εποχής εκείνης, αφού υιοθετήθηκαν και από τους Τέκτονες, Ροδόσταυρους, Ιλλουμινάτι,, Wotanism, Armanen-Orden, Εταιρεία της Θούλης και το Τάγμα της Χρυσής Αυγής. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Εταιρεία της Θούλης και το Τάγμα της Χρυσής Αυγής υπήρξαν ο πυρήνας του Τρίτου Ράιχ. Επίσης οι θεωρίες αυτές επηρέασαν και οργανώσεις που δημιουργήθηκαν μετά την πτώση του Τρίτου Ράιχ όπως Το τάγμα ArmanenOrden, το Artgemeinschaft,  την Νέα Ακρόπολη, την Χρυσή Αυγή του Νίκου Μιχαλολιάκου, την Εκκλησία Universal and Triumphant (CUT) και τον οργανισμό Arcane School.

Φασισμός

Σύμφωνα με τον Ιωάννη Γαραντζιώτη, πρώην διευθυντή του νεοναζιστικού οργανισμού Νέα Ακρόπολη, το θέμα του φασισμού, αν και οι περισσότεροι θεωρούν πως το γνωρίζουν, είναι ένα αρκετά δύσκολο θέμα, και αυτό επειδή, ενώ για όλους τους άλλους πολιτικούς χώρους έχουμε εκτενή βιβλιογραφία, για τον φασισμό δεν έχουμε. Τα όσα λίγα γνωρίζουμε τα έχουν γράψει κυρίως οι αντίπαλοι του παρά οι ιδεολογικοί εκπρόσωποι του επειδή, απλά, η ιδεολογία του φασισμού μεταδόθηκε μέσα από τις διάφορες μυστικές εταιρείες, τύπου Εταιρείας της Θούλης (παρακλάδι της Θεοσοφικής Εταιρείας), μέλος της οποίας ήταν και ο Χίτλερ και στη συνέχεια εξ αιτίας καταστάσεων σοκ και δέους που πέρασαν οι διάφορες κοινωνίες, επικράτησαν και αναρριχήθηκαν στις εξουσίες των χωρών τους και έκαναν ότι έκαναν.

Ολοκληρωτισμός -φασισμός: οι αιχμάλωτες λέξεις.

Ο όρος ολοκληρωτισμός πρωτοεμφανίζεται τη δεκαετία του ’20.
Η θεωρία του ολοκληρωτισμού, ως εργαλείο περιγραφής και ανάλυσης του σταλινισμού, άρχισε να αποκτά στέρεη βάση την περίοδο πριν από το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, κυρίως στους κόλπους της ρωσικής και της γερμανο-ολλανδικής κομμουνιστικής αριστεράς.
Χρησιμοποιήθηκε στην Ιταλία το 1923 από αντιφασίστες για να περιγράψει αρνητικά το φασισμό, αλλά γρήγορα τον οικειοποιήθηκε ο Μουσολίνι κάνοντας λόγο για την «άγρια ολοκληρωτική θέληση» του κινήματος του. Στη συνέχεια, ο Τζεντίλε, ο κύριος ιδεολόγος του ιταλικού φασισμού, θα του προσδώσει μια πιο κρατικιστική χροιά χρησιμοποιώντας τον ως συνώνυμο του πανταχού παρόντος κράτους που τείνει να υπερβεί τη διαίρεση κράτους-κοινωνίας που χαρακτηρίζει τις «αδύναμες» πλουραλιστικές δημοκρατίες. Έτσι το ολοκληρωτικό κράτος αυτό είναι το φασιστικό κράτος, που για τους ιδεολόγους του δεν είναι πια ένα καπιταλιστικό αλλά ένα λαϊκό, ναζιστικής μορφής κράτος, οργανωμένο σύμφωνα με μια αυστηρή ιεραρχία λειτουργιών, η οποία απορροφά πλήρως την κοινωνία των πολιτών. Σύμφωνα με τον Μουσολίνι, «τα πάντα μέσα στο κράτος, τίποτα έξω από το κράτος, τίποτα εναντίον του κράτους». Στη Γερμανία την ίδια περίοδο είχε επίσης τη διπλή αυτή έννοια: ο Έρνστ Γιούνγκερ μιλούσε για «ολοκληρωτικό πόλεμο» και «ολοκληρωτική κινητοποίηση».

Ο ναζισμός ακολούθως ενσωμάτωσε τον όρο στο θεωρητικό του οπλοστάσιο, τονίζοντας, ακόμα περισσότερο από τον ιταλικό φασισμό, την αντίληψη ότι το κράτος αποτελεί την ενσάρκωση της θέλησης του Ηγέτη.

Ετυμολογία και Σύμβολα του Φασισμού

Ο όρος φασισμός (ιταλικά Fascismo) προέρχεται από τη λατινική λέξη fascis ή fasces, που σημαίνει δέσμη (ράβδων). Η ιταλική λέξη fascio («δέσμη», «ένωση») έχει ρίζες στη λατινική λέξη fascia, η οποία με τη σειρά της σχετίζεται με το ελληνικό ρήμα φασκιώνω (δηλαδή τυλίγω, δένω σφιχτά).
Το σύμβολο του φασισμού, όπως καθιερώθηκε από τον Μπενίτο Μουσολίνι και το Εθνικό Φασιστικό Κόμμα, ήταν οι fasces – μια δέσμη ράβδων δεμένων γύρω από έναν πέλεκυ (τσεκούρι), ένα αρχαίο ρωμαϊκό σύμβολο εξουσίας και πειθαρχίας. Οι fasces χρησιμοποιούνταν στη Ρωμαϊκή Δημοκρατία ως έμβλημα των lictors (σωματοφυλάκων των δικαστών), οι οποίοι μετέφεραν αυτές τις δέσμες ως σύμβολο της κρατικής εξουσίας και της ενότητας.
Ο διπλός πέλεκυς (labrys), αν και δεν είναι το ίδιο με τους fasces, έχει χρησιμοποιηθεί σε διάφορα σύμβολα και σημαίες εθνικιστικών και φασιστικών κινημάτων. Σε ορισμένες ερμηνείες, η εικόνα του διπλού πέλεκυ συμβολίζει τη διπλή κατεύθυνση της εξουσίας – προς τα έσω (εσωτερική πειθαρχία ή "πελέκημα" του εαυτού) και προς τα έξω (αντιμετώπιση των εξωτερικών εχθρών). Το στοιχείο της δέσμης ράβδων παραπέμπει στο αρχαίο γνωμικό: «Μία ράβδος σπάει εύκολα, πολλές μαζί είναι αδιάσπαστες», υποδηλώνοντας τη δύναμη της ενότητας.
Οι πρώτες ομάδες του ιταλικού φασιστικού κινήματος ονομάστηκαν Fasci di Combattimento («Μαχητικές Δέσμες»), αναφορά τόσο στο σύμβολο όσο και στην οργανωμένη πολιτική δράση. Ο όρος "fasci" στην Ιταλία χρησιμοποιούνταν και πριν την άνοδο του φασισμού, για να δηλώσει πολιτικές ομάδες ή ενώσεις με κοινό σκοπό.
Το σύμβολο του άξονα (axis), γύρω από τον οποίο τυλίγονται οι ράβδοι, συνδέεται ετυμολογικά και πολιτικά με τον όρο "Δυνάμεις του Άξονα" (Axis Powers), δηλαδή τον συνασπισμό της ναζιστικής Γερμανίας, φασιστικής Ιταλίας και ιαπωνικού ιμπεριαλισμού στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ονομασία "Άξονας" καθιερώθηκε μετά τη συνάντηση Χίτλερ–Μουσολίνι και την αναφορά του Μουσολίνι στη «Ρώμη–Βερολίνο Άξονα».
Στην αρχαία Ρώμη, οι fasces ήταν σύμβολο τιμητικής εξουσίας. Οι lictors, σωματοφύλακες των ανώτατων αρχόντων, έφεραν fasces δεμένες γύρω από πέλεκυ, ως ένδειξη της εξουσίας να επιβάλλουν την τάξη ή να τιμωρούν.
Το έμβλημα του Εθνικού Φασιστικού Κόμματος του Μουσολίνι ενσωμάτωνε τους fasces ως κύριο σύμβολο. Μερικές φασιστικές ομάδες στην Ιταλία χρησιμοποιούσαν επίσης τη φιγούρα του διπλού πέλεκυ, που σε ορισμένες εσωτεριστικές ερμηνείες συνδέεται με την εσωτερική και εξωτερική κάθαρση, και ακόμα και με μεταφυσικά δόγματα, όπως αυτό της Μπλαβάτσκυ για τις «πλανητικές αλυσίδες» και την ένωση γύρω από έναν «ηλιακό ηγέτη».
Σε ομιλία του στην Μπολόνια το 1921, ο Μουσολίνι δήλωσε ότι ο φασισμός "γεννήθηκε από μια βαθιά, αιώνια ανάγκη της Μεσογειακής και Άριας μας φυλής". Υποστήριξε ότι οι Ιταλοί ανήκουν στον μεσογειακό κλάδο της Άριας φυλής, συνδέοντας τον φασισμό με πνευματικά και πολιτισμικά θεμέλια, και οικοδομώντας μια φυλετική ιεραρχία στηριγμένη σε αυτά τα κριτήρια. (Πηγή: Racial Theories in Fascist Italy)

Άχρονος Φασισμός 

Ο Άχρονος Φασισμός αποτελεί μια μυστική ονομασία που οι ίδιοι οι μυημένοι οπαδοί της ιδεολογίας αυτής χρησιμοποιούν μεταξύ τους για να υπονοήσουν την πεποίθηση τους ότι ο φασισμός αποτελεί ένα αρχέτυπο που παραδόθηκε από την Λευκή Αδελφότητα στους ανθρώπους και την μεγάλη προϊστορία του φασισμού που χάνεται στα βάθη του χρόνου. Οι μυημένοι οπαδοί της κοσμοθεωρίας αυτής που με την μορφή του ναζισμού, ηττήθηκε στον β` παγκόσμιο πόλεμο, πιστεύουν ότι ο φασισμός έχει τις ρίζες του στην αρχή της ιστορίας και προέρχεται από την "λευκή αδελφότητα" με σκοπό ο αετός που συμβολίζει τα "Μεγάλα Μυστήρια" να προσεδαφιστεί στην γη καθιερώνοντας "μυητικά κέντρα". Στη θεοσοφική κοσμολογία της Blavatsky, υπάρχει η αρχή ότι το κοσμικό έργο αναπτύσσεται «από μέσα προς τα έξω» — δηλαδή η πνευματική αρχή εισχωρεί στην ύλη και στη συνέχεια ανέρχεται πάλι. Αυτή η ιδέα μπορεί να συσχετιστεί συμβολικά με όρους τους όρους “εσωτερικό - εξωτερικό" χτύπημα του πέλεκυ στην κοσμική διαδικασία μιας φασιστικής ιδεολογίας. (Deity Cosmos and Man Part 2, IX Origins Geoffrey Farthing)

\

Τι είναι η αιώνια μορφή του φασισμού" (perennial fascism) όπως την ορίζει ο Umberto Eco;

Ο Umberto Eco, στο διάσημο δοκίμιό του με τίτλο "Ur-Fascism" (ή "Αιώνιος Φασισμός" / Eternal Fascism), παρουσιάζει ένα είδος "ιδεολογικού αρχέτυπου" του φασισμού — μια διαχρονική και μεταμορφώσιμη μορφή που μπορεί να εμφανίζεται σε διάφορες εποχές και πολιτικά καθεστώτα, χωρίς να παίρνει πάντοτε τη μορφή του ιταλικού ή γερμανικού φασισμού του 20ού αιώνα.

Ο "Ur-Fascism" (όρος που χρησιμοποιεί ο Eco — "Ur" από τα γερμανικά, σημαίνει «πρωτογενής», «αρχέγονος») είναι μια αιώνια και πολυμορφική ιδεολογία που δεν χρειάζεται αυστηρή δογματική συνοχή για να υπάρξει. Δεν είναι απαραίτητα ενιαίο πολιτικό σύστημα — είναι ένα σύνολο από μύθους, νοοτροπίες και ψυχολογικά χαρακτηριστικά, που όταν συνδυαστούν, μπορούν να οδηγήσουν σε φασιστικές μορφές εξουσίας.

Τα 14 χαρακτηριστικά του "Ur-Fascism" σύμφωνα με τον Umberto Eco:
Ο Eco προτείνει 14 "σημάδια" (features) του αιώνιου φασισμού. Δεν χρειάζεται να υπάρχουν όλα μαζί — αρκεί η παρουσία μερικών για να αναδυθεί μια φασιστική νοοτροπία:

1. Λατρεία της παράδοσης. Πίστη σε μια αρχαία, αναλλοίωτη σοφία, που πρέπει να διαφυλαχθεί. Συχνά συνδέεται με εσωτερισμό, αποκρυφισμό ή πνευματικά συστήματα του παρελθόντος.
2. Απόρριψη του μοντερνισμού. Ο Διαφωτισμός, η ορθολογικότητα και ο επιστημονισμός θεωρούνται καταστροφικά για την "ψυχή" του ανθρώπου.
3. Λατρεία της δράσης για τη δράση. Η σκέψη θεωρείται αδυναμία. Η δράση προτιμάται από τη σκέψη, η βία εξυψώνεται.
4. Διαφωνία = Προδοσία. Ο φασισμός δεν δέχεται τον πλουραλισμό. Η κριτική φωνή θεωρείται απειλή.
5. Φόβος για το διαφορετικό (ξενοφοβία). Ο "άλλος" (μετανάστης, ξένος, αιρετικός) είναι απειλή για την καθαρότητα του έθνους/φυλής/κουλτούρας.
6. Έκκληση σε κοινωνική απογοήτευση. Ο φασισμός εκμεταλλεύεται μαζική αγανάκτηση — από φτωχούς, μικροαστούς, περιθωριοποιημένους.
7. Εμμονή με συνωμοσίες. Ο φασισμός βλέπει μια παγκόσμια συνωμοσία (συχνά εβραϊκή, κομμουνιστική, φιλελεύθερη, μασονική) πίσω από όλα τα δεινά.
8. Ο εχθρός παρουσιάζεται ως ισχυρότερος και ταυτόχρονα αδύναμος. Π.χ. Οι Εβραίοι παρουσιάζονται ως πανίσχυρη δύναμη αλλά και υποκείμενα υποτίμησης. Παράλογη διπλή εικόνα.
9. Η ζωή είναι διαρκής πόλεμος. Δεν υπάρχει ειρήνη — μόνο αγώνας, εσωτερικός και εξωτερικός.
10. Ελιτισμός και περιφρόνηση για τις μάζες. Οι φασίστες βλέπουν τον εαυτό τους ως ανώτερη κάστα. Οι απλοί πολίτες είναι αδύναμοι και ανίκανοι να κυβερνηθούν μόνοι τους.
11. Ηρωική θυματοποίηση. Το έθνος/λαός/φυλή παρουσιάζεται ως αιώνιο θύμα. Η θυσία είναι τιμή.
12. Σεξουαλική καταπίεση / περιφρόνηση για τη γυναίκα. Ο φασισμός επιδιώκει έλεγχο των σεξουαλικών ρόλων, καταπιέζει τη γυναικεία χειραφέτηση, προάγει την πατριαρχία.
13. Επιλεκτικός λαϊκισμός. Το «έθνος» ορίζεται αυθαίρετα και ο λαός υποτίθεται ότι "εκφράζεται" μόνο από τον Ηγέτη. Δεν υπάρχει πραγματική συμμετοχή.
14. Νέα γλώσσα (Newspeak). Ο φασισμός αναπτύσσει μια φτωχή, στερεοτυπική γλώσσα που αποθαρρύνει την κριτική σκέψη — συνθήματα αντί για ανάλυση.

Συμπέρασμα: Για τον Eco, ο φασισμός δεν πεθαίνει ποτέ εντελώς. Αναδύεται κάθε φορά που κυριαρχούν αυτά τα μοτίβα σκέψης και συμπεριφοράς — ακόμα και σε σύγχρονα δημοκρατικά κράτη, όταν ο δημόσιος λόγος γίνεται απλουστευτικός, η διαφορετικότητα θεωρείται απειλή, η αμφισβήτηση ποινικοποιείται και η δύναμη υψώνεται πάνω από το δίκαιο.

Η ιδεολογία του Άχρονου Φασισμού. 

Με τη γρήγορη και οδυνηρή πτώση του ναζισμού, μετά το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και την επικράτηση της δημοκρατίας, κανείς από τους θιασώτες του φασισμού δεν τόλμησε να βγάλει προς τα έξω τις θεωρίες του.
Τα επίσημα κείμενα της φασιστικής ιδεολογίας και κυρίως των Ναζί του μεσοπολέμου, ασπάζονται μία βιολογική αντίληψη του εθνικισμού, χωρίζοντας τους ανθρώπους σε φυλές, υποφυλές και πολιτισμούς. Ταξινομήσεις που στηρίζονται στις μυστικές διδασκαλίες της Ελένας Μπλαβάτσκυ και έχουν την βάση τους στις φυλετικές διακρίσεις που ξεκινάν από την πεποίθηση ύπαρξης ανθρώπινων ομάδων που τους ενώνει μια ποιοτική σύνθεση και η κοινή βιολογική και πνευματική κληρονομιά. Οι πολιτισμοί αυτοί ταξινομούνται ιεραρχικά σε ανώτερους και κατώτερους και σχηματίζουν τις υποφυλές και τις φυλές του ανθρώπινου είδους. Μερικοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι τέτοιες θεωρίες μπορεί να προσέφεραν το ιδεολογικό υπόβαθρο για το ρατσιστικό μίσος του Χίτλερ

Σύμφωνα με την Μπλαβάτσκυ μια από της διδασκαλίες που δέχτηκε από την Μ.Λ.Α. είναι η διδασκαλία της Κυκλικής Καταστροφής των Φυλών: Η Μπλαβάτσκυ υποστηρίζει ότι η ανθρώπινη εξέλιξη προχωρά με κύκλους όπως ο όφις τυλίγεται σε σπειροειδή μορφή γύρω από ένα δέντρο. Το μοντέλο της ανοδικής σπειροειδούς εξέλιξης ολοκληρώνεται με επτά περιστροφές του όφι γύρω από το δέντρο κάθε φυλής. Το πέρασμα από την μια Φυλή στην επόμενη αποτελεί το τέλος ενός μεγάλου κύκλου, όπου μια παλιά φυλή "κόβεται" – δηλαδή, μέσω του πολέμου πρέπει να πεθάνει μια παλιά φυλή για να ανοίξει ο δρόμος για την επόμενη. Το "κόψιμο του δέντρου" είναι, επομένως, σύμβολο του κλεισίματος ενός εξελικτικού κύκλου και την θανάτωση των φυλών που εμποδίζουν την πρόοδο. Στο έργο της The Secret Doctrine, Vol. II, Page 282 (Anthropogenesis), η Μπλαβάτσκυ γράφει: "Το κόψιμο του δέντρου που αναφέρεται στο βιβλίο του Ενώχ σημαίνει σήμερα την αποκοπή από την Ατλάντια φυλή". Δηλαδή σε κάθε μετάβαση προς μια νέα φυλή η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται και αυτή την στιγμή η ανθρωπότητα βρίσκεται μπροστά στην ανοιχτή πρόκληση να κόψει τα δεσμά της με την φυλή των Ατλάντων η οποία εκπροσωπείται σήμερα από τους Εβραίους. Η εξελικτική πορεία της ανθρωπότητας περνάει αναπόφευκτα από έναν πόλεμο. Στον πόλεμο αυτό η Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα καθοδηγεί το πιο αγνό απόθεμα της Αρίας φυλής που είναι οι Γερμανοί ενάντια στο τελευταίο ισχυρό κατάλοιπο της Ατλάντιας Φυλής που είναι οι Εβραίοι. Σύμφωνα με την Μπλαβάτσκυ οι Εβραίοι ανήκουν στην 4η Φυλή την Ατλάντια και στην τρίτη υποφυλή της ενώ οι Γερμανοί στην 5η Φυλή την Αρία και στην 6η υποφυλή της.
Πρέπει να σημειωθεί όμως ότι παρόλο που η ιστορία μετά το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου γράφτηκε από τους νικητές, αυτοί επέλεξαν να μην στοχοποιήσουν τις διδασκαλίες της Μπλαβάτσκυ σημειώνοντας ότι αυτές υπήρξαν μια πνευματική κίνηση και όχι ένα πολιτικό κόμμα, προσθέτοντας ότι κάποιες ναζιστικές προσωπικότητες και ο ίδιος ο Χίτλερ ενδιαφέρθηκαν για εσωτερισμό, και επηρεάστηκαν από μυστικές εταιρείες, αυτό όμως δεν αποτελεί κύρια εξήγηση του αντιασημισμού τους. Το σκεπτικό της ιστορίας που έγραψαν οι νικητές, στηρίχτηκε στην σκέψη ότι παρόλο που κάποια σχέση της ιδεολογίας του Χίτλερ με τις διδασκαλίες της Μπλαβάτσκυ είναι αδιαμφισβήτητη δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν ο Χίτλερ καθοδηγήθηκε από τους εκπροσώπους της ιδεολογίας της ή αν χρησιμοποίησε την ιδεολογία της για να πετύχει δικούς του σκοπούς και εμπνεύσεις. Ο Χίτλερ δεν ανέφερε ποτέ τη Μπλαβάτσκυ στα γραπτά ή ομιλίες του. Τα κίνητρα του αντιασημισμού του Χίτλερ γράφτικαν στο "Κampf μου", και έχουν τις ρίζες τους στον λαϊκό ρατσισμό και στην παραχρήση της νεο-δαργβινιστικής σκέψης. Δηλαδή οι νικητές έδωσαν την πιο απλοϊκή και χωρίς άμεση εμπλοκή της Μπλαβάτσκυ εξήγηση του Ολοκαυτώματος.

Η κουλτούρα του άχρονου φασισμού

Αυτή η κουλτούρα του άχρονου φασισμού, όπως διδάσκεται στους μυημένους οπαδούς της είναι συγκρητική με (η) ήτα. Ο συγκρητισμός δεν έχει καμία σχέση με τον όρο συν-κρίνω ο οποίος δηλώνει μια λογική αντιπαράθεση, έναν εκλεκτισμό κατά τον οποίο ο άνθρωπος διαλέγει το καλύτερο ανάμεσα από όσα βρίσκει. Ο όρος συγκρητισμός όπως λένε τα λεξικά είναι «ο συνδυασμός διαφόρων μορφών πίστης και λατρευτικής πρακτικής» όμως αν ψάξουμε περισσότερο την εννοιολογική σημασία της λέξης θα δούμε ότι σχετίζεται με την διαγωγή των Κρητών οι οποίοι λησμονούσαν τις διαφορές και έριδες που είχαν μεταξύ τους και ενώνονταν εναντίον του κοινού εχθρού. Σήμερα ο όρος αυτός ταιριάζει απόλυτα στην προσπάθεια του κινήματος της νέας εποχής γιατί δείχνει την ανάμειξη διαφορετικών θεών και θρησκευτικών τελετών με σκοπό να δημιουργηθεί το στρατόπεδο του άχρονου φασισμού και το στρατόπεδο της πανθρησκείας, όπου οι διάφορες θρησκείες συνταιριάζονται με σκοπό να πολεμήσουν αυτές που θεωρούν ότι είναι απόλυτες και δογματικοί κάτοχοι της αλήθειας. Τις κατηγορούν ότι περιορίζουν τον Θεό διεκδικώντας την μοναδική αυθεντική πιστοποίηση Του (ο Χριστιανισμός είναι ο βασικός εχθρός τους). Έτσι λοιπόν γίνεται συγκρητική μελέτη διάφορων φιλοσοφικών ρευμάτων με σκοπό να δημιουργήσουν το στρατόπεδο του Άχρονου Φασισμού και της Πανθρησκείας: Παγκοσμιοποίηση στον οικονομικό τομέα, οικουμενισμός στον θρησκευτικό, νέα εποχή στο πολιτιστικό τομέα, νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων στον στρατιωτικό. Αυτό το συγκεντρωτικό και ολοκληρωτικό σύστημα της πανθρησκείας κάποια στιγμή θα χρειαστεί να έχει έναν παγκόσμιο ηγέτη θρησκευτικό και αυτό πολύ πιθανών να φέρει και έναν πολιτικό ηγέτη και έναν στρατιωτικό ηγέτη παγκόσμιο και μια δικτατορία, έναν μεγάλο αδελφό από επάνω μας να μας κατευθύνει ή έναν αντίχριστο.

Το κίνημα αυτό παρουσιάζεται ως ανοιχτό ιδεολογικά αφού δέχεται μόνο αυτούς που ακολουθούν θεούς που δέχονται την ύπαρξη και άλλων θεών. Στο στρατόπεδο αυτό αυτοαποκαλούνται "νέα κουλτούρα της νέας εποχής", απορρίπτουν την δυνατότητα προσωπικής σχέσης με τον Θεό και αντί για αυτή κηρύττουν την κατευθυντήρια γραμμή που ορίζουν στον άνθρωπο οι πιο κοντινοί εξελικτικά σύνδεσμοι του με το ανώτερο και αυτοί σχετίζονται με την Λευκή Αδελφότητα.
Για τον "άχρονο φασισμό" υπάρχει η ενιαία παγκόσμια ψυχή. Ο άνθρωπος όπως και τα ζώα αποτελούν τμήμα της παγκόσμιας αυτής ψυχής με προορισμό την απώλεια της ατομικότητας τους στην ενιαία θεία ουσία, όπως ακριβώς συμβαίνει με τη σταγόνα του νερού που διαλύεται μέσα στον ωκεανό ή της σπίθας που μέσα στη φλόγα έχει χαθεί. Έτσι ούτε ο θεός έχει πρόσωπο αλλά ούτε και ο άνθρωπος. Οι άνθρωποι, στις κινήσεις αυτές, λειτουργούν μέσα σε ένα ολοκληρωτικού τύπου σύστημα, που προτεραιότητα έχει το απρόσωπο και όχι το προσωπικό, ο θεσμός και όχι ο άνθρωπος. Οι άνθρωποι υπάρχουν για να επανδρώνουν τους θεσμούς και όχι οι θεσμοί για να υπηρετούν τον άνθρωπο. Ολόκληρη η δομή του συστήματος έχει αυτονομηθεί από τον άνθρωπο, έχει την δικιά της οντότητα και έχει γίνει κάτι σαν τον ανεμόμυλο, κατά την λειτουργία του οποίου οι άνθρωποι δεν αποτελούν παρά τον περαστικό άνεμο, ενώ η πέτρα στο κέντρο που αλέθει είναι ο σκληρός πυρήνας του συστήματος. Έτσι οι άνθρωποι είναι περαστικοί, αναλώσιμοι, όπως και ο αέρας που κινεί τα φτερά του ανεμόμυλου και αυτό που έχει προτεραιότητα είναι «το σύστημα». Αυτό που εναπομένει στον άνθρωπο είναι να συμμορφωθεί, να αποδεχτεί την κατάσταση όπως είναι, αν θέλει να πετύχει, να γίνει κάποιος και να προχωρήσει μέσα στο σύστημα. Έτσι δημιουργείται ο μέσος άνθρωπος με τη μικροσυνείδηση του, ο άνθρωπος με τη δοτή και οριζόμενη από άλλους, αιτία ύπαρξης, που δεν έχει αμφιβολίες, που δεν βασανίζεται με διλήμματα, που δεν έχει συγκρούσεις και εσωτερικές ανησυχίες. Η έλλειψη ρίζας και συνείδησης τον ωθεί να στοιχηθεί με την μάζα των ανθρώπων του συστήματος, να θητεύσει στην ισοπέδωση, να ικανοποιείται στα ψευδοπρότυπα ελευθερίας ανάμεσα σε λύσεις που άλλοι του προτείνουν, μόνο και μόνο επειδή είναι πιο πάνω ιεραρχικά από αυτόν. Ο «άχρονος φασισμός» είναι κλειστό φονταμενταλιστικό δόγμα που δεν μπορεί να συνυπάρξουν με άλλα συστήματα πεποιθήσεων, καθώς οι ηγέτες τους απορρίπτουν τη διαφορετικότητα και απαιτούν να έχουν τα χέρια τους ελεύθερα για να επιβάλλουν το τέλειο σύστημα τους. Γι` αυτούς, ο κόσμος όπως είναι πρέπει να ισοπεδωθεί, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για το ανόθευτο επινόημα τους. Προετοιμάζουν το έδαφος μιλώντας για ένα νέο μεσαίωνα, για τους κύκλους της ιστορίας, για καταστροφές από μετατόπιση του άξονα της γης, κατακλυσμούς, πυρκαγιές και άλλα καταστροφικά φαινόμενα και αυτό γιατί το μόνο που έχουν στο μυαλό και τις καρδιές τους είναι η λαχτάρα για μια νέα εποχή, η οποία μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω κάποιου τέτοιου είδους καταστροφής. Τέτοιες λογικές είναι που δίνουν τις δικαιολογίες για να προετοιμαστούν οι οπαδοί τους για την αναπόφευκτη βία που θα επακολουθήσει και δίνουν άλλοθι στην συνείδηση τους για την αναγκαιότητα να προσεύχονται στον θεό του πολέμου. Ο «άχρονος φασισμός» μετατρέπεται με την βοήθεια του εθνικισμού σε πολεμική θρησκεία και φυλετική ιδεολογία που απαιτεί να αφανίσει ολόκληρους λαούς και πολιτισμούς προκειμένου να εκπληρωθούν τα εξαγνισμένα οράματα τους για τον κόσμο. Αρχικά παρουσιάζονται με όποιο απατηλό προσωπείο κρίνουν πως θα βρουν ανταπόκριση από τον πολύ κόσμο αλλά τελικά καταλήγουν στη βία. Ο «άχρονος φασισμός» έχοντας γεννηθεί στους κόλπους των πυκνότερων σκιών, δημιουργήματα σκοτεινών κέντρων εξουσίας, είναι άνθρωποι μιας νοοτροπίας που γνωρίζονται χωρίς ποτέ να έχουν ιδωθεί, καταλαβαίνονται χωρίς επεξηγήσεις, πειθαρχούν στους ανωτέρους τους χωρίς να κρίνουν, συνεργάζονται χωρίς να είναι φίλοι. Υιοθετούν δογματικά τον μυστικισμό και τις δοκιμασίες των τεκτόνων και τις παγανιστικές τελετές, που περιλαμβάνουν τελετές λατρείας σε ειδωλολατρικούς θεούς (κυρίως του πολέμου) και τελετές ηλιοστασίων. Τα ηλιοστάσια για διάφορες αποκρυφιστικές κινήσεις και κοσμοθεωρίες, δεν είναι μόνο φυσικά αστρονομικά φαινόμενα. Περικλείουν και ενσωματώνουν ιδιαίτερους συμβολισμούς και εσωτεριστικού τύπου νοημαδοτήσεις και ερμηνείες. Έτσι, εξηγείται π.χ. γιατί εορτάζονται σήμερα το χειμερινό και το θερινό ηλιοστάσιο από την Νέα Ακρόπολη, τον Τεκτονισμό, την Θεοσοφική Εταιρεία και από την Χρυσή Αυγή και γιατί αποτελούν μαζί με τις Ισημερίες, εορταστικές ημέρες για αυτούς. Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες αξιωματικών των SS που γιόρταζαν τα ηλιοστάσια, προφανώς προσπαθώντας να αναπαραστήσουν ένα παγανιστικό τελετουργικό. Στο βιβλίο του “El Cuarto Lado del Triangulo” (Sudamericana 1995), ο καθηγητής Ρόναλντ Νιούτον (Ronald C Newton) περιγράφει πολλές περιπτώσεις που πραγματοποιήθηκαν στην Αργεντινή, τελετές ηλιοστάσιου (Sonnenwendfeier), την εποχή του β` παγκοσμίου πολέμου.
Το ναζιστικό αφήγημα τρέφεται με παράδοση, συγκρητισμό και μυστικιστικό. Ο συγκρητισμός τους δεν μελετά αντιφατικά στοιχεία γιατί, σύμφωνα με αυτούς, όλα παραπέμπουν, στην ίδια αρχέγονη αλήθεια. Τελικά, η γνώση για τον "άχρονο φασίστα" δεν παράγεται, μέσα από μια ορθολογική διαδικασία διάκρισης, αλλά παράγεται στα πλαίσια μιας κοινής βιωματικής εμπειρίας και μυστικιστικής-μυητικής τελετής και στα πλαίσια της παράδοσης όπως την διδάχτηκαν επιλεκτικά και με σοφιστικά τεχνάσματα από τους δασκάλους τους που παίζουν τον ρόλο του Φύρερ, ηγέτη, γκουρού. Η λατρεία της παράδοσης αποτελεί ένα κύριο χαρακτηριστικό του άχρονου φασισμού. Οι παραδόσεις που διδάσκονται από τους ηγέτες της ιδεολογίας αυτής είναι συνδεδεμένες με ένα φόντο μυστηριακής αίγλης αφού υποτίθεται ότι είχαν μείνει κρυμμένες για αιώνες κάτω από ένα πέπλο ξεχασμένων αρχαίων γλωσσών. Οι αρχαίες αυτές γνώσεις που σήμερα χάθηκαν είχαν καταγραφεί (σύμφωνα με τις παραδόσεις που διδάσκονται από το κίνημα του άχρονου φασισμού) στα αιγυπτιακά ιερογλυφικά, στις κέλτικες ρούνες, σε Αιγυπτιακούς πάπυρους και πάπυρους σχεδόν άγνωστων λαών τις Ασίας. Όμως στην πραγματικότητα αυτές οι παραδόσεις δεν ανήκουν στο κίνημα του άχρονου φασισμού και άρα έχουν καπηλευτεί από αυτό. Δηλαδή η λατρεία ξένης παράδοσης χειραγωγείται και καπηλεύεται προς όφελος του κινήματος του φασισμού.

Φασισμός και Προπαγάνδα

Η μυστική διδασκαλία του φασισμού έχει συνδεθεί με τον  αποκρυφισμό, την μεταφυσική, την παραφυσική, την συμβολολογία, την θεουργία, την πνευματική ανάπτυξη και άλλα "ωραία"! Στην πράξη όμως η ιστορία κατέγραψε σαν συνέπεια του, τον θάνατο και την καταστροφή. Το μπέρδεμα αυτό ξεκινάει από το ομιχλώδες τοπίο με το οποίο συνδέθηκε η ιδεολογία αυτή αφού είχε σαν σκοπό να παραμένει μυστική και δυσνόητη. Χρησιμοποιήθηκαν δυσνόητα κείμενα για να παραπέμπει σε κάτι ανώτερο που μόνο οι εκλεκτοί μυημένοι μπορούν να κατανοήσουν. Κάτω από γνώσεις τεχνικών πλάνης, οι δημιουργοί της ιδεολογίας του φασισμού έχουν ονομάσει την εξαπάτηση ως μαγική αντίληψη και την υποκρισία ως μυστικισμό. Αυτά όμως αποτελούν τεχνάσματα ή σοφίσματα που επιχειρούν να διαστρέψουν την έννοια του καλού και του κακού.

Για να προωθηθεί η πλάνη της ιδεολογίας αυτής τα μέλη της ασχολήθηκαν με την ανάπτυξη ρητορικών ικανοτήτων, γνώσεις ποίησης, λογοτεχνίας και γενικές γνώσεις. Στην συνέχεια όμως όλα αυτά χρησιμοποιήθηκαν στην υπηρεσία του ψεύδους. Ανέκαθεν ο σκοπός της πλάνης ήταν να παρουσιάζει το μπέρδεμα ως αλήθεια. Στην αρχαία Ελλάδα οι σοφιστές (που παρουσίαζαν το άσπρο για μαύρο) ήταν καλοί ρήτορες γιατί δεν είναι δυνατόν να "πουλήσεις" ένα παραμύθι αν δεν στηριχτείς σε ένα τέχνασμα.

 Όμως το πέπλο που καλύπτει τα τεχνάσματα αυτά αποκαλύπτεται κάτω από το σκεπτικό του  Michel de Montaigne -Μισέλ ντε Μονταίν «Η δυσκολία είναι ένα νόμισμα που χρησιμοποιούν οι "μορφωμένοι", όπως οι παπατζήδες, για να μην αποκαλύπτεται η ματαιότητα των τεχνασμάτων τους, και αυτό το νόμισμα το αποδέχεται εύκολα η ανθρώπινη βλακεία».

Από τα μέσα του 19ου αιώνα είχε εκτιμηθεί η αξία της προπαγάνδας με την λατινική ετοιμολογία: propagare «μοσχεύω, φυτεύω, διαδίδω». Λέξη που σήμερα μετά την εκτεταμένη χρήση της από τον  Γιόζεφ Γκαίμπελς, παραπέμπει σε μια τεχνική παραπλάνησης και χειραγώγησης της μάζας με σκοπό την προώθηση μιας διεστραμμένης ιδεολογίας. Παρόλα αυτά ακόμα και σήμερα εξακολουθούν να προπαγανδίζονται με τον ίδιο τρόπο οι "μυστικιστικές ιδεολογίες".

Ο φασισμός είναι ένα πνευματικό παράσιτο σχεδιασμένο να βρει πάτημα κυρίως στην αλαζονεία των νέων.  Απευθύνεται στον εγωισμό των νέων, όμορφων, έξυπνων και ετεροφυλόφιλων λευκών.  Ο φασισμός είναι μια ιδεολογία που στοχεύει πρώτα από όλα να πλανήσει, "ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς". Τους ομοφυλόφιλους, τους μαύρους, τους άσχημους και τους μη έξυπνους χαριστικά τους δέχεται στην πλάνη του. Δεν έχει όμως να προσφέρει τίποτα καλό σε όσους ενταχθούν στην ιδεολογία του γιατί με την προώθηση του ηρωικού τρόπου ζωής, τους καταστρέφει -τάχα για το καλό της Άριας φυλής και της εξέλιξης της ανθρωπότητας.  Το αμάρτημα στο οποίο υπέπεσε ο Εωσφόρος ήταν η αλαζονεία. Ομοίως ο φασισμός ενσταλάζει την ανωτερότητα της Άριας φυλής. Η «πτώση» ακολουθεί όπως όταν ξεγελάστηκαν από το φίδι και οι πρωτόπλαστοι.

Νέα Εποχή και Άχρονος Φασισμός

Πρόκειται για ένα κίνημα που προωθήθηκε τον 19ο αιώνα από την Μασονία και την Θεοσοφία και εξαπλώθηκε σ' όλο τον κόσμο. Εμπεριέχει "συγκριτική μελέτη" ανατολικών θρησκειών (Βουδισμό, Κομφουκιανισμό, Σιντοϊσμό, Ταοϊσμό) με Ινδουϊσμού θρησκείες. Για να παρουσιαστεί το κίνημα αυτό, ανοιχτό προς όλες τις θρησκείες δεν παραλείπουν καμία συνεχίζουν έτσι την συγκριτική τους μελέτη με Ζωροαστρισμό, θρησκεία των Ίνκας, αρχαίους Μάγια, Κέλτες, Σουμεριακή Θρησκεία, Αρχαία Αιγυπτιακή, Αρχαία Ελληνική, Ισλαμικό Σουφισμό και Ρωμαϊκή Θρησκεία. Τον Χριστιανισμό τον παραλείπουν αφού τον έχουν αντικαταστήσει με εσωτερικό ή εωσφορικό Χριστιανισμό. Πιστοί στην αντίχριστη γραμμή τους προωθούν παγανισμό, μαγεία, αστρολογία, υπνωτισμό, πνευματισμό, εναλλακτικές θεραπείες, πολεμικές τέχνες της Ανατολής, ινδουιστικές, βουδιστικές, γκουρουιστικές, νεογνωστικές, ψυχολατρείες. Το κίνημα της Νέας Εποχής περιλαμβάνει και πολιτικές πεποιθήσεις σχετιζόμενες με την αριστοκρατία του Πλάτωνα και το πυραμιδικό ιεραρχικά σύστημα του φασισμού (άχρονος φασισμός). Το αρχικό μήνυμα που προκύπτει από αυτή την επιλεκτική συγκριτική μελέτη, συνοψίζεται στο μεγάλο εωσφορικό ψέμα, ότι, δηλαδή, ο άνθρωπος είναι από τη φύση του θεός και δεν χρειάζεται τον Θεό για να σωθεί. Όσοι ασπαστούν την ιδεολογία αυτή στην συνέχεια οφείλουν να δεχτούν μια ολόκληρη ιδεολογία που συνθέτει το οικοδόμημα της ιδεολογίας της Νέας Εποχής και συνοψίζεται στα παρακάτω:
1. Στην πίστη ότι η ανθρωπότητα καθοδηγείται από ανώτερες οντότητες που ονομάζονται δάσκαλοι σοφίας και αποτελούν το μυστικό τάγμα της Λευκής Αδελφότητας. Ο σύνδεσμος της Λευκής Αδελφότητας με την ανθρωπότητα γίνεται μέσω των εκλεκτών που τα πνεύματα αυτά επιλέγουν για να επικοινωνήσουν μαζί τους και αυτοί είναι οι Ελέω θεού (Dei Gratia) ηγέτες, ή Αυτοκράτορες, ή Γκουρού, ή καθοδηγητές Φύρερ. Προσελκύουν μέλη με την υπόσχεση ανάπτυξης "απόκρυφων δυνάμεων" που συχνά σχετίζονται με την γιόγκα και τον διαλογισμό. Διδάσκουν ελκυστικές θεωρίες όπως ότι η Γη είναι εμψυχωμένη ("Γαία") και ότι η εξέλιξη όλων των όντων περνάει από εξελικτικά σκαλοπάτια μέσω της μετενσάρκωσης και του κάρμα.

2. Τρέφονται με αποκρυφισμό, μαγεία και αστρολογία και προσκυνάνε θεότητες από διάφορες θρησκείες που σε καμία περίπτωση δεν περιλαμβάνουν τον Χριστιανισμό. Πραγματοποιούν παγανιστικές τελετές που σχετίζονται με τις νέες εποχές του ζωδιακού κύκλου. Η κάθε νέα Εποχή ξεκινά με την πρώτη καθαρή εμφάνιση του Ήλιου στον επόμενο αστερισμό, Εαρινή - Χειμερινή Ισημερία. Η μεγάλη Νέα Εποχή στην οποία εισέρχεται η ανθρωπότητα βασίζεται σε μια άποψη της αστρολογίας, ότι δήθεν κάθε 2.160 περίπου χρόνια εισέρχεται η ανθρωπότητα σε μια Νέα Εποχή. Η προηγούμενη ήταν -μας λένε- η Εποχή των Ιχθύων, που αντιπροσωπεύει την εποχή του Χριστιανισμού και που σχετίζεται με το σύνθημα που χρησιμοποίησαν οι πρώτοι χριστιανοί: "Ιησούς. Χριστός. Θεού. Υιός. Σωτήρας." (Ι.Χ.Θ.Υ.Σ). Τώρα εισερχόμαστε -λένε- στη Νέα Εποχή, από την Εποχή των Ιχθύων στην εποχή του Υδροχόου μια χρυσή εποχή για την ανθρωπότητα που όμως θα ξεκινήσει με καταστροφές. Παραλληλίζουν τον 21ο αιώνα με ένα μεταβατικό στάδιο και λένε ότι στην συνέχεια θα έρθουν τα "ταραγμένα νερά" του πρώτου σταδίου της εποχής του Υδροχόου, τρομοκρατώντας με τον τρόπο αυτό τους οπαδούς τους. Υπόσχονται ότι μετά τις καταστροφές θα ακολουθήσει μια χρυσή εποχή όπου ο Χριστιανισμός θα τεθεί στο περιθώριο της ιστορίας, θα έρθουν νέες αλήθειες, θα τις φέρει ο "μεσσίας" της Νέας Εποχής, δηλαδή, ο Αντίχριστος. Συνεπώς η Νέα Εποχή είναι αντίθετη και ασυμβίβαστη με τον Χριστιανισμό και σχετίζεται με τον εωσφορικό Χριστιανισμό. Δέχονται δηλαδή και τον Χριστιανισμό ως μια ακόμα θρησκεία που κήρυξε κάποιος μύστης ή αβατάρα (σανσκριτικά: अवतार, avatāra) αλλά εξυψώνουν τόσο πολύ την θέση του εωσφόρου που καταλύγουν να είναι με το μέρος του.

3. Η ιδεολογία τους σχετίζονται με πίστη στην Λευκή Αδελφότητα, σε πολλές θεότητες, στον εωσφόρο και σε έναν απρόσωπο Θεό, που τον αντιλαμβάνονται σαν τον "νόμο" του κάρμα και των μετενσαρκώσεων, και σε ένα "ολιστικό μοντέλο" που εμπεριέχει την δυνατότητα της μετεξελίξεως του ανθρώπου σε κατ' ουσία Θεό με τις δικές του δυνάμεις και με τη βοήθεια μιας πανθεϊστικής θρησκείας. Όλα αυτά βρίσκουν την καλύτερη έκφραση τους σύμφωνα με τους εμπνευστές του κινήματος αυτού στο ("Εν το παν" το εμβληματικό σύνθημα της Μασονίας και της Θεοσοφίας). Η σχέση του ανθρώπου με το ανώτερο περιλαμβάνει μόνο βοήθεια από την Λευκή Αδελφότητα και διάφορες Θεότητες με σκοπό την εξελικτική πορεία. Απορρίπτουν την δυνατότητα επικοινωνίας του ανθρώπου με τον Ένα Θεό και περιορίζονται στην δυνατότητα επικοινωνίας του ανθρώπου με τον επόμενο εξελικτικά σύνδεσμο που είναι η Λευκή Αδελφότητα. Επίσης ορίζουν ότι το Θείο στην ανώτερη μορφή του δεν μπορεί να έχει πολλαπλότητα, αλλά ενότητα, δίνοντας με τον τρόπο αυτό έναν ακόμα προσδιορισμό της έκφρασης τους "ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ". Αν και αυτό μπορεί να ακούγεται ωραίο, ο τρόπος με τον οποίο αυτό το ρητό μεταφράζεται στην πράξη από όλα τα κινήματα της Νέας Εποχής παραπέμπει σε μια μηχανική λειτουργία απονομής δικαιοσύνης του Θεού -απορρίπτεται η μορφή του Θεού δημιουργού ολόκληρου του σύμπαντος ως Θεού Αγάπης με Πατρική στοργή ή ως Ζηλότυπος Θεός κ.τ.λ. όπως περιγράφεται στον Χριστιανισμό. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι έχουν αντικαταστήσει το χαρμόσυνο μήνυμα της άφεσης αμαρτιών με το δικό τους ρητό "Δεν υπάρχει συγχώρεση αλλά λύτρωση". Οι μασόνοι έχουν δώσει και όνομα στον Θεό της Νέας Εποχής και τον έχουν ονομάσει Μέγα Αρχιτέκτονα Του Σύμπαντος ή Μ.Α.Τ.Σ. (Great Architect of the Universe, GAOTU).

"Εσωτερικός Χριστιανισμός" της Νέας Εποχής (Θεοσοφικής Εταιρείας και των παραγώγων της, όπως η Νέα Ακρόπολη), δεν είναι μια "βαθύτερη" ή "μυστική" μορφή Χριστιανισμού, αλλά το ακριβώς αντίθετο: μια πλήρης αντικατάσταση του. Αντικαθιστά τον Θεό-Δημιουργό με έναν αφηρημένο "Απόλυτο Μηχανικό Θεό", τον Σωτήρα Χριστό με έναν δάσκαλο-μυστικιστή, την έννοια της αμαρτίας και της λύτρωσης μέσω της σταυρικής θυσίας του Ιησού με την έννοια της γνώσης και της αυτο-πραγμάτωσης, την χριστιανική άφεση αμαρτιών με την έννοια της λύτρωσης μέσω του Κάρμα. Στο κέντρο αυτού του συστήματος βρίσκεται ο ευεργετικός Λούσιφερ-Προμηθέας, μια ιδέα που για τον ορθόδοξο χριστιανισμό είναι, πράγματι, η ουσία της αντίχριστιανικής πλάνης.

Ο ιστορικός φασισμός (Ναζισμός) 

Το Ναζιστικό Κόμμα στη Γερμανία ισχυρίστηκε ότι τηρούσε μια αυστηρή επιστημονική ιεραρχία του ανθρώπινου γένους. Η άποψη του Αδόλφου Χίτλερ για τη φυλή και τους ανθρώπους μπορεί να βρεθεί σε όλο το βιβλίο του Mein Kampf, και εκτενέστερα στο κεφάλαιο 11 "Έθνος και φυλή". Ο Χίτλερ έκανε αναφορές σε μια «Αρία φυλή» που ιδρύει έναν ανώτερο τύπο ανθρωπότητας. Το πιο αγνό απόθεμα των Αρίων σύμφωνα με τη ναζιστική ιδεολογία ήταν οι λαοί της Γερμανίας, της Αγγλίας, της Ολλανδίας και της Σκανδιναβίας. Οι Ναζί καθόρισαν τους καθαρόαιμους Άριους ως άτομα με υψηλό ανάστημα (κατά μέσο όρο 175 εκατοστά), μακριά πρόσωπα, εμφανή πηγούνια, στενές και ίσες μύτες  μύτες με χαμηλό ρινικό τόξο, αδύνατα κορμιά, δολιχοκεφαλικά κρανία, ίσια ανοιχτόχρωμα μαλλιά, ανοιχτόχρωμα μάτια και ανοιχτόχρωμο δέρμα.^[1]

Οι Ναζί δεν θεωρούσαν καθαρόαιμους Άριους όλους τους Γερμανούς και δήλωσαν ότι η Γερμανία είχε επίσης μεγάλο πληθυσμό «Άλπεων» (που αναγνωρίζεται, μεταξύ άλλων χαρακτηριστικών από: χαμηλότερο ανάστημα, στιβαρή διάπλαση, επίπεδη μύτη και υψηλότερα ποσοστά σκούρων μαλλιών και ματιών). Ο Χίτλερ και ο ναζιστής φυλετικός θεωρητικός Χανς Φ. Κ. Γκούντερ (Hans F. K. Günther) διατύπωσαν, την μη καθαρότητα ολόκληρης της Γερμανικής φυλής, ως ένα ζήτημα που πρέπει να διορθωθεί μέσω επιλεκτικής αναπαραγωγής για την επικράτηση των «σκανδιναβικών» χαρακτηριστικών της καθαρόαιμης Αρίας φυλής.

Η προπαγάνδα της Νεολαίας του Χίτλερ τόνισε τη «σκανδιναβική» φύση των Άριων Γερμανών, με προπαγανδιστικό κείμενο που δόθηκε σε όλα τα μέλη της Νεολαίας του Χίτλερ και αποσκοπούσε στο να εξυψώσει την ανωτερότητα των Άριων Γερμανών χωρίς να χαθούν οι ψήφοι αυτών που δεν περιγραφόταν με Άρια χαρακτηριστικά. Συγκεκριμένα δήλωνε: «το κύριο συστατικό του λαού μας είναι η σκανδιναβική φυλή (55%). Αυτό δεν σημαίνει ότι ο μισός λαός μας είναι "καθαρόαιμος", όλες οι προαναφερθείσες φυλές εμφανίζονται σε μίγματα σε όλα τα μέρη της πατρίδας μας. Ωστόσο, το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος του λαού μας είναι σκανδιναβικής καταγωγής μας δικαιολογεί να έχουμε μια σκανδιναβική άποψη όταν αξιολογούμε τον χαρακτήρα και το πνεύμα μας, τη σωματική δομή και φυσική ομορφιά.»

Αυτές οι ναζιστικές απόψεις για την ανωτερότητα της «Άριας φυλής» και την κατωτερότητα άλλων φυλών, ιδιαίτερα των Σλάβων, των μαύρων, των «Τσιγγάνων» και, στο κατώτερο μέρος της κλίμακας, οι Εβραίοι έγιναν η βάση για τις εθνικές κοινωνικές πολιτικές της Γερμανίας από τη στιγμή που ο Χίτλερ έγινε Καγκελάριος και στη συνέχεια «Φύρερ» της χώρας. Οι θεωρίες αυτές υπήρξαν επίσης ένας σημαντικός παράγοντας στις επιδρομές του Χίτλερ στην Πολωνία και την ΕΣΣΔ και οδήγησαν στο Ολοκαύτωμα και στο θάνατο πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων 6 εκατομμυρίων Εβραίων.

Πέρα από τις φυλετικές διακρίσεις και το φυλετικό μίσος που προκύπτει από αυτές, ο ναζισμός υπήρξε μια ριζοσπαστική και αυταρχική ιδεολογία που έχει σαν στόχο να θέσει το έθνος, το οποίο ορίζει βάσει αποκλειστικών βιολογικών, πολιτιστικών ή και ιστορικών συνθηκών, υπεράνω κάθε άλλης αξίας και να δημιουργήσει μια κινητοποιημένη εθνική κοινότητα. Η θυσία του ανθρώπου για την ανώτερη αυτή έννοια, το καλό της φυλής, αποτελεί τον τελικό στόχο της ιδεολογίας αυτής. Το κύριο σύνθημα των μελανοχιτώνων του Μουσολίνι ήταν: ”vivere pericolosamente” (ζην επικινδύνως!). Οι στρατιώτες του Τάγματος των Ες-Ες περνούσαν δοκιμασίες για να ενταχθούν σε αυτό και έδιναν τον όρκο: «Ορκίζομαι σε σένα, Αδόλφε Χίτλερ, τον αρχηγό. Ορκίζομαι υπακοή μέχρι θανάτου, σε εκείνους που θα ορίσεις αρχηγούς. Είθε να γίνει αυτό με τη βοήθεια του Θεού». Οι Ναζί ήθελαν να φτιάξουν ένα άριστα εκπαιδευμένο ανθρώπινο υπερόπλο της εποχής, που δεν θα είχε ηθικούς φραγμούς. Για τους νέους της Γερμανίας, η συμμετοχή στο σώμα ήταν μεγάλη επιτυχία.  Οι βασικές αρχές ήταν η ιδεολογική καθοδήγηση, με χιτλερικά ιδεώδη, καθήκον, πίστη, τιμή, πατρίδα, συναδελφικότητα.  Το σύνθημά τους ήταν «να σκορπάς τον θάνατο και να δέχεσαι τον θάνατο». Στη Γαλλία μπήκαν σε εκκλησίες και βεβήλωσαν τα θρησκευτικά σύμβολα, για αυτούς ο Χριστός ήταν «ο γιος μια Ιουδαίας πόρνης». Όταν άρχισαν οι νίκες των συμμαχικών δυνάμεων χιλιάδες μέλη των Ες-Ες έπεσαν νεκροί σε μάχες. Στη μάχη των Φιλιππίνων, στις 20 Οκτωβρίου 1944, εμφανίζονται και οι πρώτοι πιλότοι αυτοκτονίας «καμικάζι» (Ιάπωνες), οι οποίοι θυσιάστηκαν πιστοί στις εντολές των ανωτέρων τους,  αφού έλαβαν εντολή να ρίπτονται οι ίδιοι με τα αεροπλάνα τους, γεμάτα εκρηκτικές ύλες,  επί των εχθρικών πλοίων.

 Ο ναζισμός ή εθνικοσοσιαλισμός στοχεύει στην αντικατάσταση του μισητού (για αυτούς) δημοκρατικού συστήματος με καθεστώς που θα βασίζεται στην αρχή της εθνικής και βιολογικής ενότητας, με επικεφαλής τον Φύρερ. Ο όρος  εθνικοσοσιαλισμός χρησιμοποιήθηκε από τους ίδιους τους εθνικοσοσιαλιστές για να χαρακτηρίσουν το κίνημα, ενώ ο όρος ναζισμός, ο οποίος στη Γερμανία χρησιμοποιείται πολύ σπάνια (οι εθνικοσοσιαλιστές δεν τον χρησιμοποιούν καν), προέρχεται από την αγγλική λέξη nazism, η οποία έχει την ρίζα της στην συντόμευση της γερμανικής λέξης nationalsozialismus. Μετά την πτώση του Γ` Ράιχ ο όρος του εθνικοσοσιαλισμού υιοθετήθηκε από την κατοπινή Δυτική Γερμανία, ενώ στην Ανατολική Γερμανία, όπως και στην ΕΣΣΔ καθιερώθηκε ο όρος του φασισμού. Η λέξη Ράιχ σημαίνει βασίλειο ή αυτοκρατορία. Είναι παρμένη από το ιστορικό όνομα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους ( Heiliges Romisches Reich Deutscher Nation ) η οποία υπήρξε από το 962 μέχρι το 1806 και αποτελεί το ''πρώτο Ράιχ''. Ως δεύτερο Ράιχ υπολογίζεται η αυτοκρατορία της εποχής του Otto von Bismarck (Όττο φον Μπίσμαρκ), συμπεριλαμβανομένης και της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης 1918-1933 και ως ''Τρίτο Ράιχ'' από το 1933-1945 σύμφωνα και με την προπαγανδιστική ονομασία των ναζιστών για την περίοδο που ήταν στην εξουσία. Οι Ναζί πέτυχαν την απόλυτη κατάληψη της εξουσίας με τον «εξουσιοδοτικό νόμο», ο οποίος παραχώρησε όλη τη νομοθετική εξουσία στην κυβέρνηση. Είχαμε δηλαδή ενοποίηση της εκτελεστικής με την νομοθετική εξουσία. Έτσι ξεκίνησε το Γ Ράιχ.

Επιρροές  στη δημιουργία του ναζισμού

Οι επιρροές στον Χίτλερ και το NSDAP ήταν πολυδιάστατες: Οι κύριες ρίζες του Ναζισμού βρίσκονται στον αντισημιτισμό, τον ρατσισμό, το έντονο εθνικισμό και το revanchism (κίνημα «εκδίκησης») της μεταπολεμικής Γερμανίας, στην οικονομική κρίση, στο φόβο για τον κομουνισμό και στην αποτυχία της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Ο αποκρυφισμός (π.χ. μέσω της Εταιρείας του Θούλης και του Τάγματος της Χρυσής Αυγής) αποτελεί μια ακόμα πτυχή της ιστορίας αυτής που κατέληξε στον χειρότερο πόλεμο που έχει βιώσει η ανθρωπότητα. Η σύνδεση μπορεί να είναι έμμεση ή αιτιακή: Ενώ είναι αδιαμφισβήτητο ότι ο Χίτλερ και άλλα στελέχη (όπως ο Χάιντριχ Χίμλερ) ενδιαφέρθηκαν για αποκρυφιστικές ιδέες και μυστικές εταιρείες στις οποίες εντάχθηκαν, είναι αμφίβολο αν αυτές χρησιμοποιήθηκαν περισσότερο ως εργαλείο για τη δημιουργία μυθολογίας, αφηγημάτων και συμβολισμού για το κράτος ή αν υπήρξαν ο βασικός πυρήνας της ιδεολογίας και η κατευθυντήρια γραμμή τους. Το σίγουρο είναι ότι η ιδεολογία του Ναζισμού ήταν από την γέννηση της όχι μόνο πολιτική αλλά και ρατσιστική και αποκρυφιστική.

Οι επιρροές στις έννοιες και πρακτικές της Εταιρεία της Θούλης και του  Ερμητικού Τάγματος της Χρυσής Αυγής περιλαμβάνουν: Τεκτονισμό, Illuminati, , Ροδόσταυροι, Θεοσοφία, Θελήμα(Thelema),  Wotanism, ArmanenOrden & Άχρονο Φασισμό, θεωρίες των φυλετικών διακρίσεων, Μεγάλη  Λευκή Αδελφότητα, ΕσωτερικόΧριστιανισμό & Καμα, ΑρχαίαΑιγυπτιακή θρησκεία, Θεουργία, Αλχημεία, Αστρολογία, Αρμανισμό, Ενωχιανή μαγεία, Γριμόριο,      καθώς και Ελιφάς Λεβί, Άλμπερτ Πάικ, Ελένα Μπλαβάτσκυ, Ζεράρ Ανκώς, Τζον Ντη, Έντουαρτ Κέλλυ, Joseph Arthur, Comte de Gobineau. Άννα Κίνγκσφορντ, Φρέντερικ Χόκλεϋ και Guido von List.

Η Εταιρεία της Θούλης 

Η Εταιρεία της Θούλης. (γερμ. Thule-Gesellschaft) ήταν ακροδεξιά μυστική οργάνωση που ιδρύθηκε προς το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο Μόναχο. Πήρε το όνομά της από την Ύστατη Θούλη, την τελευταία χώρα του Βορρά, στην οποία είχε αναφερθεί ο αρχαίος Έλληνας εξερευνητής Πυθέας. Σύμβολο της Εταιρείας της Θούλης ήταν η σβάστικα. Προς το τέλος του 1917 ο Rudolf von Sebottendorf (Ρούντολφ φον Σεμπότεντορφ) ίδρυσε  την Εταιρείας της Θούλης στην πόλη του Μονάχου, η οποία αποτελούσε ήδη κατά τη διάρκεια του πολέμου σημαντικό κέντρο της εθνικιστικής δραστηριότητας του Παγγερμανικού Συνδέσμου (Alldeutscher Verband). Ο ιδρυτής της  εταιρείας, δήλωνε Ροδόσταυρος, Μουσουλμάνος και πιστός στον Όντιν. Είχε σχέση με το Τάγμα των Δερβίσηδων, τους Σούφι και με το Γερμανικό Τάγμα του Αγίου Δισκοπότηρου. Η εταιρεία πραγματοποίησε τα επίσημα εγκαίνιά της ταυτόχρονα με μια τελετή χειμερινού ηλιοστάσιου, τον τον Δεκέμβριο του 1917.

Ιδεολογία του Τάγματος της Θούλης. Η ρατσιστική ιδεολογία της Εταιρείας της Θούλης ήταν εμπνευσμένη από την αριοσοφία του Γκουίντο φον Λιστ (μέλος του Γερμανικού Τάγματος). Στην ιδεολογία αυτή βασίστηκε και ο Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ (μέλος της εταιρείας, αργότερα εθνικοσοσιαλιστής πολιτικός) στο περίφημο βιβλίο του "Μύθος του 20ού αιώνα" ("Mythus des Zwanzigsten Jahrhunderts"). Το έργο αυτό μας παραπέμπει στις εξελικτικές θεωρίες των φυλετικών διακαύσεων που έχουν την βάση τους στην ύπαρξη της χαμένης ηπείρου, της Ατλαντίδας. Αναφέρει χαρακτηριστικά: "Εκεί που σκάνε τα κύματα του Ατλαντικού, στα γιγαντιαία παγόβουνα, κάποτε υπήρχε μια ανθούσα ήπειρος, η Ατλαντίδα, όπου μεγαλούργησε μια φυλή με τεράστιο πολιτισμό η οποία βυθιζόμενη έστειλε τα παιδιά της στον κόσμο ως ταξιδιώτες πολεμιστές."

 Η Θούλη αποτελούσε για τις θεωρίες των φυλετικών διακρίσεων, την χώρα που λειτούργησε  ως συνδετικός κρίκος της Ποσειδωνίας (του τελευταίου κατάλοιπου της Ατλαντίδας) που άφησε πίσω της την Υπερβόρεια φυλή για να δώσει την θέση της στην Αρία.  Για την ακρίβεια  Θούλη ήταν το όνομα της αρχαίας νήσου που βρισκόταν στη πιο βόρεια άκρη του κόσμου, κάτι που συμφωνούσε με τα γραπτά του αρχαίου Έλληνα ερευνητή Πυθέα, που έζησε τον 4ο αιώνα π.Χ. και που ισχυρίστηκε πως η Θούλη βρισκόταν στον ακραίο βορρά, έξι μέρες βόρεια της Βρετανίας. Διαμέσου της αρχαίας Θούλης περνούσαν οι "Άριοι" και ταξίδευαν προς την Ευρώπη πολλοί από αυτούς κατέληξαν στην Γερμανία. Στον Αρμανισμό του Γκουίντο φον Λιστ (Guido von List), στον οποίο ο Ρούντολφ φον Σεμπότεντορφ (ιδρυτής της Εταιρεία της Θούλης) έκανε ξεχωριστές αναφορές, πιστεύεται ότι η Αρία φυλή προέρχεται από την μυθική χαμένη ήπειρο της Ατλαντίδας που κατέφυγε στην Θούλη  αφότου η Ατλαντίδα είχε κατακλυσθεί και βυθιστεί κάτω από θάλασσα. Η Ατλάντια φυλή  αναφέρθηκε επίσης από τον Γκουίντο φον Λιστ, (Guido von List) με άμεσες αναφορές στον Θεοσοφιστή συγγραφέα William Scott-Elliot.  Εκτός από την μετανάστευση των Ατλάντων στην Θούλη, συμφωνία με τις θεωρίες αυτές ένα τμήμα της Αρίας φυλής δημιουργήθηκε από την μετανάστευση των Ατλάντων στην Αίγυπτο και στην Αρχαία Ελλάδα. Σύμφωνα με τις θεοσοφικές θεωρίες υπήρξε και ένα δεύτερο μεταναστευτικό ρεύμα από την Ποσειδωνία προς την Αρχαία Αίγυπτο. Αναφέρει στον "Τίμαιο" ο Πλάτωνας για την Ατλαντίδα ότι ήταν ένα νησί που βρισκόταν πέρα από τα στενά που ονομάζετε Ηράκλειες Στήλες (το σημερινό Γιβραλτάρ) και ήταν μεγαλύτερο από τη Λιβύη (Βόρεια Αφρική) και τη Μικρά Ασία μαζί. Σε αυτό λοιπόν το νησί, την Ατλαντίδα, υπήρχε ένα βασίλειο με τεράστια δύναμη, που εξουσίασε όλη εκείνη την περιοχή, πολλά άλλα νησιά και τμήματα της ηπείρου. Ακόμα, οι βασιλιάδες του εξουσίαζαν αρκετές χώρες από τα στενά στη Βόρεια Αφρική ως την Αίγυπτο και στην Ευρώπη μέχρι την Τυρρηνία (Ιταλία). Η μεγάλη αυτή δύναμη επιχείρησε να υποτάξει και τη δική μου χώρα (Αίγυπτος) και τη δική σου (Ελλάδα) και ολόκληρη την περιοχή μέσα από τα στενά. Τότε, Σόλωνα, η χώρα σου (Αθήνα) νίκησε τους εισβολείς και μας έσωσε από τη σκλαβιά. Έπειτα όμως έγιναν μεγάλοι σεισμοί και πλημμύρες και, μέσα σ' ένα φοβερό μερόνυχτο, το νησί της Ατλαντίδας το κατάπιε η θάλασσα κι εξαφανίστηκε. Όλα αυτά τα διδάχθηκε από τον Αιγύπτιο ιερέα Σάις, σε ένα ταξίδι στη μακρινή Αίγυπτο και τα αφηγήθηκε στους μαθητές του Κριτία και Τίμαιο, στο έργο «Ατλαντικός Λόγος». Ανάμεσα στα σπουδαία και θαυμαστά που άκουσε, ήταν ότι οι Άτλαντες σταδιακά άρχισαν να χάνουν τη θεϊκή τους δύναμη. Όταν κυριεύτηκαν από ανθρώπινες αδυναμίες αποφάσισαν να στραφούν ενάντια σε άλλους εύπορους λαούς με σκοπό την υποταγή. Γι΄ αυτό ταξίδεψαν προς τη Μεσόγειο, ώσπου συναντήθηκαν με τους παντοδύναμους και γενναίους Αθηναίους, από τους οποίους ηττήθηκαν για πρώτη φορά. Μετά από εξαντλητικές όμως μάχες, οι Αθηναίοι τελικά λύγισαν. Οι θεοί τότε εξοργίστηκαν με τους Άτλαντες, κι αποφάσισαν να τους τιμωρήσουν με παντοτινό αφανισμό. Τόσο μεγάλη ήταν η οργή, που τους κατάστρεψαν μέσα σε μία μόνο νύχτα, αφήνοντας πίσω μόνο μάζες από λάσπη και πυκνούς καπνούς. Εκεί στηρίζουν οι Θεοσοφικές θεωρίες  και την θεωρία ότι τα δυο πρώτα πειράματα εργαστηριού της λευκής αδελφότητας έγιναν το πρώτο στην Αίγυπτο και το δεύτερο στην Αρχαία Ελλάδα.

Η βασική ιδεολογία του Τάγματος αυτού είναι ότι η γη  δεν φτάνει για όλους, ούτε ανήκει στις κατώτερες φυλές υπανθρώπων. Μόνο οι Άριοι και οι εκλεκτοί αξίζει να επιβιώσουν. Το πέρασμα από την εποχή των Ιχθύων στην εποχή του Υδροχόου θα σηματοδοτήσει, μέσα από πολέμους και καταστροφές, το τέλος ενός κόσμου και η αρχή ενός άλλου νέου και καλύτερου.

Στις 18 Αυγούστου 1918 η Εταιρεία της Θούλης σε μια μεγάλη αίθουσα στο Μόναχο πραγματοποιεί τελετή μύησης όπου ο υποψήφιος μυημένος έπρεπε συμβολικά να κάνει "το ταξίδι επιστροφής" ενώ ο Μέγιστρας του Τάγματος μαζί με δύο ιππότες με ξίφος και λευκούς μανδύες  έμπαινε στην σκηνή τραγουδώντας μια Άρια από την όπερα Τανχόιζερ (Βάγκνερ) που αναφέρεται στην λατρεία του Ιππότη για την Αφροδίτη. Για την τελετή αυτή τυπώθηκε ένα φυλλάδιο με εξώφυλλο το σύμβολο του Όντιν και μια σβάστικα. Μετά την τελετή αυτή τα μέλη από διακόσια έφτασαν τα χίλια πεντακόσια στην Βαυαρία.

Ως έμβλημα της εταιρείας ορίστηκε ο αγκυλωτός σταυρός με φωτοστέφανο, πίσω από σπαθί. Ο αγκυλωτός σταυρός ήταν στη Γερμανία της εποχής εκείνης ήδη χαρακτηριστικό σύμβολο εθνικισμού και αντισημιτισμού.

 Το σύστημα της Χρυσής Αυγής βασίστηκε στην ιεραρχία και την μύηση όπως οι μασονικές στοές. Η «Χρυσή Αυγή» ήταν η πρώτη από τις τρεις τάξεις, αν και όλες συχνά αναφέρονται συλλογικά ως «Χρυσή Αυγή». Η πρώτη Τάξη δίδασκε την εσωτερική φιλοσοφία που βασίζεται στην Ερμητική Καββάλα και την προσωπική ανάπτυξη μέσω της μελέτης και της ευαισθητοποίησης των τεσσάρων Κλασικών Στοιχείων, καθώς και τα βασικά της αστρολογίας, ταρό, και γεωμαντεία. Η δεύτερη ή "εσωτερική" Τάξη, οι Rosae Rubeae et Aureae Crucis (το Πορφυρό Ρόδο και Χρυσός Σταυρός), δίδασκε πρακτική μαγεία, συμπεριλαμβανομένων της ενόρασης, αστρικής προβολής, και της αλχημείας. Η τρίτη Τάξη ήταν εκείνη των «Μυστικών Αρχηγών", οι οποίοι λέγονταν ότι είχαν υψηλή εξειδίκευση, και δήθεν κατεύθυναν τις δραστηριότητες των δύο κατώτερων τάξεων μέσα από επικοινωνία με το πνεύμα των αρχηγών της Δεύτερης Τάξης.

Αρχικά δημιουργήθηκαν τα ελεύθερα σώματα στρατιωτών, τα Freikorps (Φράικορπς) που αργότερα μετονομάστηκαν σε τάγματα εφόδου Sturmabteilung -SA. Ο εκλεκτός πυρήνας τους ονομάστηκε SS Schutzstaffel

 Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής (λατινικά: Ordo Hermeticus Aurorae Aureae‎, αγγλικά: Hermetic Order of the Golden Dawn, μεταφραζόμενο στα Ελληνικά ως,  Χρυσή Αυγή)  προσέλκυε μέλη, κατά τον ύστερο 19ο και πρώιμο 20ο αιώνα, με το πρόσχημα της μελέτης και πρακτικής εφαρμογής του αποκρυφισμού, της μεταφυσικής και των παραφυσικών δραστηριοτήτων. Ήταν γνωστό και ως μαγικό τάγμα γιατί ισχυριζόταν ότι εστίαζε τις πρακτικές του στην θεουργία, την συμβολολογία  και την πνευματική ανάπτυξη. Με αποτέλεσμα πολλές σύγχρονες έννοιες τελετουργίας και μαγείας που είναι στο κέντρο σύγχρονων παραδόσεων όπως της Γουίκα, και του Θελήματος (Thelema), έχουν εμπνευστεί από το Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής  που έγινε μια από τις μεγαλύτερες επιρροές στον Δυτικό αποκρυφισμό του 20ού αιώνα..

Οι τρεις ιδρυτές, Ουίλιαμ Ρόμπερτ Γούντμαν, Ουίλιαμ Γουίν Ουέστκοτ, και Σάμιουελ Λίντελ ΜακΓκρέγκορ Μάδερς, ήταν .Θεοσοφοι, Τέκτονες και μέλη της Εταιρείας της_Θούλης και των Ροδόσταυρων στην Αγγλία. Ο Ουέστκοτ φαίνεται να ήταν η αρχική κινητήρια δύναμη πίσω από την ίδρυση της Χρυσής Αυγής.

Στα μέλη της εταιρείας ανήκαν και δικηγόροι, δικαστές, πανεπιστημιακοί καθηγητές, αστυνομικοί, αριστοκράτες, γιατροί, όπως επίσης και πλούσιοι επιχειρηματίες. Εξωτερικά η εταιρεία παρουσιαζόταν ως "ομάδα μελέτης της γερμανικής αρχαιότητας", στην πραγματικότητα όμως ήταν μια βαυαρική οργάνωση του Γερμανικού Τάγματος, εσωτερικά οργανωμένη με μασονικά πρότυπα. Η Εταιρεία της Θούλης θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως συνωμοτικός μυστικός σύνδεσμος ρατσιστικής, και ειδικότερα αντισημιτικής φύσεως. Ο σκοπός του συνδέσμου ήταν η απόκτηση πολιτικής δύναμης και η διάδοση ρατσιστικής προπαγάνδας μέσω της στρατολόγησης όσο το δυνατόν περισσότερων μελών με επιρροή στην κοινωνία. Στην ακμή της η εταιρεία είχε πιθανώς μόνο λίγες εκατοντάδες μέλη, τα οποία όμως είχαν αξιόλογη κοινωνική επιρροή.

Η ιδεολογία του Ερμητικού Τάγματος της Χρυσής Αυγής. Το Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής δραστηριοποιόταν στην μελέτη και τη πρακτική εφαρμογή του αποκρυφισμού, της μεταφυσικής, και των παραφυσικών δραστηριοτήτων και εστίαζε τις πρακτικές του στην συμβολολογία, την θεουργία και την πνευματική ανάπτυξη.  Κάτω από αυτή την προπαγανδιστική προσπάθεια κρύβεται η σχέση της Χρυσής Αυγής με Αυτόν που ονομάζουν "κήρυκα του φωτός", δηλαδή τον Εωσφόρο, ο οποίος προβάλλει στην μαγευτική του εικόνα ως  γήινος - θείος Άνδρας, μέσα από την ενθάρρυνση της συγκριτικής μελέτης της θρησκείας, της φιλοσοφίας και της επιστήμης, επιτυγχάνοντας να διερευνηθούν οι ανεξήγητοι νόμοι της φύσης και οι λανθάνουσες στην ανθρωπότητα δυνάμεις. ΄Έτσι οι εκλεκτοί μυημένοι του Τάγματος αυτού διδασκόταν την θεουργία και την συμβολολογία ως επιστήμη που τους έφερνε να κατανοήσουν, μεταξύ άλλων, ότι: Η Theosophical =Theos ophic = ΘΕΟΣ-ΟΦΙΣ,   Ουροβόρος όφις & περιοδικό  Lucifer (που εξέδιδε), απέκτησε διεθνώς ακολούθους ως η εταιρεία -δημιουργός της εωσφορικής, εσωτερικής θρησκείας, που προωθούσε. Η Ε.Ρ. Blavatsky  μπορεί να ονομαστεί "δικηγόρος του διαβόλου" με την κυριολεκτική έννοια της λέξης. Απορρίπτει την ύπαρξη δαιμόνων. Η ουσία της ιδέας που περιγράφεται στη διδασκαλία της έχει ως εξής: Υπάρχουν μερικά πνεύματα, ο Dhyman-Kogani (άγγελοι), που θυσίασαν την πνευματική ευδαιμονία τους και αρνήθηκαν να ζήσουν στην πνευματική επουράνια ζωή, συμφώνησαν να ενσαρκωθούν στην ύλη για να τους δώσουν γνώση και αγάπη. Οι "πεσμένοι άγγελοι", σύμφωνα με τις δηλώσεις της Ε.Ρ. Blavatsky, είναι ευεργέτες της ανθρωπότητας. Προτείνει να εξετάσουμε τον "Σατανά, στο βιβλίο της Γένεσης, ως ευεργέτη και, αληθινό δημιουργό -πατέρα της πνευματικής ανθρωπότητας ο οποίος άνοιξε τα μάτια της εξελικτικής πορείας της ανθρωπότητας. Από εδώ γεννήθηκε και το δόγμα του Σατανά σύμφωνα με το οποίο ο Σατανάς, όταν θα σταματήσει να εξετάζεται από το πνεύμα των εκκλησιών,  που είναι στερημένο αληθινής φιλοσοφίας με προκατάληψη και δογματισμό, τότε μόνο θα παρουσιαστεί στην μαγευτική του εικόνα ως  γήινος - θείος Άνδρας, ο οποίος δίνει, καθ' όλη τη διάρκεια του μακρού κύκλου της Mahakala το νόμο του πνεύματος της ζωής και το ελευθερώνει από την αμαρτία της άγνοιας. Ο Σατανάς, σύμφωνα με τη Θεοσοφία, είναι ο σωτήρας της ανθρωπότητας και η πηγή  γνώσης και ελευθερίας: Όταν ένα άτομο δοθεί στη γνώση του Σατανά, γίνεται ελεύθερο. "Η ελευθερία είναι η γνώση", και αυτό είναι το σύνθημα ολόκληρης της αντίθεσης και αποκήρυξης του Χριστιανικού δόγματος. Η γνώση για τους θεοσοφιστές είναι συνώνυμη με την αλήθεια. Ως εκ τούτου, ο Σατανάς, ως πηγή γνώσης, είναι η πηγή της αλήθειας: "Ο Σατανάς, Λούσιφερ, αντιπροσωπεύει μια ενεργή αρχή ή "φυγοκεντρική" ενέργεια του σύμπαντος (την κοσμική έννοια). Είναι το σύμβολο της αναμμένης δάδας, που μεταφράζεται σε πρόοδος, πολιτισμός, ελευθερία, ανεξαρτησία.  Είναι και το σύμβολο του φιδιού που τυλίγεται περιστροφικά γύρο από ένα δέντρο αντιπροσωπεύοντας την σπειροειδή εξέλιξη της ιστορίας. Ο Σατανάς είναι ο στόχος και η πηγή όλων των θεοσοφικών διδασκαλιών η επαναστατική φλόγα, που αποσπά την ανθρωπότητα από τη δουλεία στον Θεό. Η αλυσίδα της συλλογιστικής θεοσοφικής ιδέας είναι: Ο δημιουργός δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα, δεν δημιούργησε τον άνθρωπο σκλάβο, αλλά ελεύθερο άτομο που  να μπορεί να επιλέξει και να αποκομίσει τις συνέπειες της επιλογής του.  Γι` αυτό ο δημιουργός δεν έπρεπε να αποτρέψει τον πειρασμό και άρα ο Σατανάς είναι ο μεταφορέας και η πηγή της ελευθερίας και της αλήθειας, κατά τη γνώμη τους.

Τεκτονισμός

O Άλμπερτ Πάικ, (1809 – 1891) Αμερικάνος, μασόνος 33ου βαθμού και Λουσιφεριανός, υπήρξε και εωσφοριστής και συνεργάτης της Μπλαβάτσκι. 

Γράφει στο βιβλίο του  ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΕΚΤΟΝΩΝ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟΥ ΣΚΩΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ: " Ο Διάβολος για τους αμαθείς είναι η προσωποποίηση του αθεϊσμού ή της ειδωλολατρίας. Για τους Mύστες όμως ο Διάβολος δεν είναι πρόσωπο, αλλά μία δύναμη, δημιουργημένη για καλό, πού μπορεί όμως να χρησιμεύσει και για κακό. Είναι το όργανο της ελευθερίας ή ελεύθερης θέλησης [...] έτσι προέκυψε ο τράγος Μπαφομετ, αδελφός του Αρχαίου Όφεως, ο Εωσφόρος ή Φωσφόρος, από τον οποίο οι ποιητές έχουν δημιουργήσει τον κακό Λούσιφερ". Ο επηρεασμός της Μπλαβάτσκυ από τον εωσφοριστή μασόνο Άλμπερτ Πάικ αποτελεί μέρος του γενικού τοπίου που υπήρχε την εποχή εκείνη. Την εποχή εκείνη υπήρξε ένα εωσφορικό κίνημα μέσα στην Μασονία που αποδεικνύεται και από τον μάγιστρα του μυστικισμού Ελιφάς Λεβί που χάρισε στις σκοτεινές λατρείες τον τραγόμορφο Σατανά τους. Στον οποίο οφείλουν οι σατανιστές την αναπαράσταση του τραγόμορφου δαίμονα των Ναϊτών Ιπποτών, του Μπάφομετ, τον οποίο περιέγραψε και εικονογράφησε το 1854 ο Ελιφάς ως μια φτερωτή ανθρωπόμορφη αίγα με δυο στήθη και μια πεντάλφα στο μέτωπο, αποκαλώντας τη «Μενσήσιο Τράγο». Τον Μάιο του 1861 ο Ελιφάς επέστρεψε στο Λονδίνο και η νέα του αυτή παραμονή έμεινε θρυλική, καθώς βρήκε τη θέση της στη «Βασιλική Μασονική Εγκυκλοπαίδεια», το αποκρυφιστικό «Ευαγγέλιο» του ηγέτη των Ροδόσταυρων, Κένεθ Μακένζι. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι το διαβόητο Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής που ιδρύθηκε λίγο αργότερα πάτησε πάνω στα κηρύγματα του Ελιφάς Λεβί και της Μπλαβάτσκυ. Όσο για τον Εωσφόρο, δεν είναι το πνεύμα του κακού στη σκέψη του Ελιφάς, αλλά το απόλυτο πνεύμα της ανταρσίας, το πνεύμα της υπερηφάνειας, που πολέμησε ενάντια στον Θεό.: "Ω Εωσφόρε, εξήλθες από τους κόλπους του Θεού, και ο Θεός σε κάλεσε κοντά του. Είσαι η πνοή του στόματος του και ο πόθος της καρδιάς του. Δεν άκουσες διότι κατάλαβες —και δεν υπάκουσες διότι αγάπησες. Δόξα σε σένα, πνεύμα της νοημοσύνης και της αγάπης, διότι όπως ο Χριστός υπέφερε το μαρτύριο του σταυρού, εσύ υπέφερες το μαρτύριο της κολάσεως. Ο κόσμος σε καταράστηκε, όπως τον καταράστηκες, κι όπως κι αυτός, συγκαταλέχτηκες στην τάξη των νεκρών. Ιδού όμως που ξεπροβάλλεις αθάνατος λυτρωτής αγγέλων. Κι ο Χριστός, ο οποίος μέσα στον ουρανό του βασιλεύει, εξακολουθεί να είναι στεφανωμένος μ’ αγκάθια, θα λάβει από τα χέρια σου ένα χρυσό στέμμα» («Η Βίβλος της Ελευθερίας»). Στο έργο του Άλμπερτ Πάικ με τίτλο, Αρχές και φιλοσοφία των Ελευθεροτεκτόνων του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου ( Morals and Dogma) Ροδοσταυρικό Περιστύλιο, ορισμένα τμήματα του παρουσιάζουν όμοια σημεία ή περικοπές από έργα του Λεβί.

Η Θεοσοφική Εταιρεία

Πέρα από τις επαφές που είχε η Μπλαβάτσκυ (σύμφωνα με τις μαρτυρίες της) με την Λευκή Αδελφότητα, σε άλλα ταξίδια ήρθε σε επαφή με τον μασόνο Albert Pike (Άλμπερτ Πάικ) και όταν μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1873, έγινε φίλη του Henry Steel Olcott (Χένρι Στιλ Όλκοτ).

Αργότερα, το 1875, βασισμένη στην κληρονομιά που είχε αποκτήσει μετά τον θάνατο του συζύγου της, στρατηγού Μπλαβάτσκυ, ίδρυσε, μαζί με δεκαπέντε ακόμη άτομα που υπέγραψαν ως ιδρυτικά μέλη, τη Θεοσοφική Εταιρεία (Theosophical Society).

Η λέξη "Theosophical" αναλύεται από ορισμένους ως Θεός + Όφις (Theos + ophis), παραπέμποντας στον ουροβόρο όφι και σετο σύμβολο της υπάρχει και η σβάστικα. Η Μπλαβάτσκυ εξέδιδε το περιοδικό Lucifer, το οποίο προώθησε τις θρησκευτικές της αντιλήψεις και απέκτησε διεθνή απήχηση. Aπέκτησε διεθνώς ακολούθους ως μια εταιρεία με πνευματικό εξωτερικό πρωσοπείο που εωσφορικά προωθούσε την εωσφορική θρησκεία. Η Θεοσοφική Εταιρεία θεωρείται από πολλούς ως η γενέτειρα μιας εσωτερικής, εωσφορικής θρησκείας, με έντονη επιρροή και σε άλλα αποκρυφιστικά τάγματα. Η σύνδεση αυτή ενισχύεται από τη σημειολογία του διπλού "S", το οποίο, παραπέμπει στον ήχο του φιδιού (το S είναι το ηχοποίητο γράμμα που προκύπτει από το σφύριγμα του φιδιού), αλλά και στο σχήμα του γράμματος "S", θυμίζει φίδι (serpent).
Αξιοσημείωτα σημεία: 1. Η ελληνική λέξη Θεοσοφική δεν μεταφράστηκε άμεσα στα αγγλικά, αλλά διατηρήθηκε σχεδόν αυτούσια για να παραπέμπει στη λέξη όφις που μόνο στην Ελληνική γλώσσα προκύπτει (Θεός -Όφις). 2.Η λέξη Theossoficul, αν διαβαστεί ανάποδα, σχηματίζει το Lucifer. 3. Ακόμα και στην περίπτωση που ακολουθήσει κάποιος την ανάγνωση της ονομασίας τους ως Θεοσοφία τότε από την ανάλυση της λέξης, Θεός Σοφία (Theos Sofia) προκύπτει το διπλό S (SS) που ενέπνευσε το Τάγμα της Χρυσής Αυγής, αλλά και τα SS του Χίμλερ.

Το 1879 η Μπλαβάτσκυ και ο Όλκοτ μετέφεραν την έδρα της Θεοσοφικής Εταιρείας στην Ινδία (Αντίαρ, πρώτα near Chennai). Αυτό ενίσχυσε το διεθνές προφίλ της Εταιρείας, αλλά και την έφερε αντιμέτωπη με σοβαρούς ισχυρισμούς για απάτη.
Το 1885 ιδρύθηκε στο Λονδίνο η Στοά Μπλαβάτσκυ, αφού παράλληλα με τα καθήκοντα της στην THOSSOFICUL SOCITY δίδασκε και σε Μασονικές στοές. Η ύπαρξη μιας μασονικής στοάς με το όνομα της δείχνει την επιρροή της στο πνευματικό κλίμα της εποχής, αλλά δεν σημαίνει ότι η ίδια η Θεοσοφική Εταιρεία ήταν μασονική οργάνωση. Ήταν ξεχωριστή, αν και με αλληλεπικαλυπτόμενα μέλη και ιδέες.
Τον Σεπτέμβριο του 1887 εκδίδει το πρώτο τεύχος του περιοδικού με την ονομασία Lucifer (Εωσφόρος). Η ίδια δηλώνει ότι σκοπός του περιοδικού είναι να φέρει στο φως τα κρυμμένα πράγματα του Σκότους. Επιπροσθέτως, δικαιολογεί ότι ο Εωσφόρος είναι το πρωινό αστέρι της αυγής που αντιστοιχεί στον Ελληνικό Φώσφορο και το Λούσιφερ δεν είναι ούτε ανίερος ούτε σατανικός τίτλος. Είναι ο λατινικός Luciferous. Το όνομα του αγνού κήρυκα του φωτός της ημέρας. Η Κεντρική Σημασία του "Lucifer" ως επιλογή του ονόματος για το περιοδικό δεν ήταν τυχαία. Είναι μια συνειδητή προβοκάτσια και μια δήλωση αρχών. Η ερμηνεία της Μπλαβάτσκυ για τον Λούσιφερ ως "Φωτοφόρο" βασίζεται σε μια γλωσσολογική πραγματικότητα (ο Lucifer στα λατινικά σημαίνει "αυτός που φέρνει το φως"), αλλά επιλέγει να αγνοήσει εντελώς τη θεολογική εξέλιξη του όρου στη χριστιανική παράδοση, όπου Εωσφόρος είναι ο πεπτωκώς αρχάγγελος για τον οποίο γράφει ο Ησαΐας: «Πως έπεσες από τον ουρανό, Εωσφόρε, τέκνο της αυγής». Πριν από την πτώση του ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ουράνια πνεύματα και για τον λόγο αυτό ονομάστηκε Εωσφόρος “αυτός που μεταφέρει το φως” κατέχοντας θέση στο ύψιστο σημείο των Ασωμάτων Δυνάμεων και της πνευματικής τελειότητας. Υπέπεσε όμως στο αμάρτημα της  αλαζονείας έτσι ώστε να κάνει ακόμη και των προφήτη Ησαΐα (κεφ. 14, στίχοι 12-15) να αναρωτιέται αλλά και να μας περιγράφει: “Πως έπεσες από τον ουρανό, Εωσφόρε, τέκνο της αυγής! Πάνω στην γη συντρίφτηκες, εσύ που υπέταξες λαούς. Έλεγες μέσα σου: “Στον ουρανό θ’ ανέβω, τον θρόνο μου θα υψώσω πάνω από τα άστρα του Θεού. Θα πάρω θέση πάνω στο βουνό, στο μακρινό βορρά που οι Θεοί συνάζονται. Θ’ ανέβω πάνω από τα σύννεφα και με τον ύψιστο θα είμαι ίσος.” Μα έπεσες μέσα στον Άδη, στης αβύσσου το βυθό”. Ο Εωσφόρος μετά την πτώση του μετατράπηκε σε αρχηγό των δυνάμεων του κακού και εχθρός του ανθρώπου που ξεγέλασε τους πρωτόπλαστους -μέσω της πλάνης του “όφι”, υπέπεσαν στο “προπατορικό αμάρτημα”  πράξη που περιγράφεται στο κεφάλαιο της Παλαιάς Διαθήκης «Γένεση».

Οι θεωρίες των φυλετικών διακρίσεων

Ένα από τα πρώτα συγγραφικά έργα για την ανισότητα των ανθρώπινων φυλών, θεωρείται το δοκίμιο "Essai sur l'inégalité des races humaines" "Δοκίμιο για την ανισότητα των ανθρώπινων φυλών" του Γάλλου συγγραφέα Αρτύρ ντε Γκομπινώ (Joseph Arthur, Comte de Gobineau) που γράφτηκε το 1853–1855, στο οποίο υποστηρίζει ότι υπάρχουν πνευματικές διαφορές μεταξύ των ανθρώπινων φυλών, ότι οι πολιτισμοί μειώνονται και πέφτουν όταν οι φυλές αναμιγνύονται και ότι η λευκή φυλή είναι ανώτερη. 

Η Μυστική Διδασκαλία και το Δόγμα των Ριζικών Φυλών

Στο έργο της Η Μυστική Διδασκαλία (The Secret Doctrine, 1888), η Έλενα Π. Μπλαβάτσκυ εισάγει την ιδέα των Επτά Ριζικών Φυλών (Seven Root Races), μια μυστικιστική κοσμογονία που περιγράφει την εξέλιξη της ανθρωπότητας μέσα από επτά διαδοχικές Φυλές -ή καλύτερα, ανθρωπότυπους - οι οποίοι αντιπροσωπεύουν όχι μόνο βιολογικά αλλά και ψυχοπνευματικά στάδια εξέλιξης.  Σύμφωνα με την Μπλαβάτσκυ, κάθε Ριζική Φυλή υποδιαιρείται σε επτά υποφυλές, οι οποίες με τη σειρά τους περνούν από επτά πολιτισμικά στάδια. Η εξέλιξη των φυλών ακολουθεί ένα μοτίβο μεταβατικής γένεσης το οποίο βασίζεται στο "πρότυπο της σκάλας", ακολουθώντας ένα διαδοχικό σχήμα μεταμόρφωσης και προόδου. Κάθε νέα φυλή προκύπτει από μια συγκεκριμένη υποφυλή της προηγούμενης: Η 2η υποφυλή της 1ης φυλής γεννά τη 2η φυλή. Η 3η υποφυλή της 2ης γεννά την 3η φυλή, κ.ο.κ. Άρα η 6η υποφυλή της 5ης φυλής θα γεννήσει τη 6η Ριζική Φυλή.

Η θεωρία αυτή σύμφωνα με την Μπλαβάτσκυ αντλεί επιρροές από τον ινδουισμό, τον Γνωστικισμό, την Καμπάλα και τη δυτική Αλχημεία, ωστόσο διαστρεβλώνει και εργαλιοποιεί τις πνευματικές παραδόσεις για να στηρίξει μια φυλετικά ιεραρχημένη αντίληψη της ιστορίας.

Οι 7 Ριζικές Φυλές (σύμφωνα με τη Μπλαβάτσκυ):

1η Φυλή – Αιθερική (Polarian Root Race). Άυλα, ασεξουαλικά όντα, που αναπαράγονταν μέσω σχάσης. Θεωρούνται πλήρως εξαφανισμένα.

2η Φυλή – Υπερβόρεια (Hyperborean Root Race). Ερμαφρόδιτη και λιγότερο άυλη από την πρώτη, κατοικούσε σε μια "ηλιακή ήπειρο" στον βόρειο πόλο (την υποθετική Υπερβορεία). Επίσης θεωρείται εξαφανισμένη. Αρχίζει να εμφανίζεται διαχωρισμός φύλων, χωρίς όμως πλήρη υλικότητα.

3η Φυλή – Λεμουριανή (Lemurian Root Race). Η πρώτη πλήρως υλική και βιολογική φυλή, εμφανίζεται στη χαμένη ήπειρο Λεμουρία (στον Ινδικό/Ειρηνικό ωκεανό). Διαθέτει δισεξουαλικά χαρακτηριστικά, μεγάλα σώματα, και σύμφωνα με τη Μπλαβάτσκυ, σκούρο δέρμα. Απόγονοι της θεωρούνται, από τη θεοσοφική σκοπιά, ορισμένες φυλές της Αφρικής, Ινδίας και Ωκεανίας (π.χ. Δραβίδες, Αβορίγινες, Παπούα, Μελανήσιοι).

4η Φυλή – Ατλάντεια (Atlantean Root Race). Συνδέεται με την Ατλαντίδα, και αντιπροσωπεύει την εποχή της μεγάλης πνευματικής ακμής και παρακμής. Οι Ατλάντειοι είχαν μογγολικά χαρακτηριστικά, χρώμα κίτρινο-καφέ και προηγμένο τεχνολογικό και ψυχικό πολιτισμό. Η Μπλαβάτσκυ αναφέρει πως το πολιτικό τους σύστημα ήταν σοσιαλιστικού τύπου όπως αυτό των Ίνκας. Υποφυλές της 4ης φυλής (όπως τις καταγράφει η Μπλαβάτσκυ): 1. Ρμοαχάλ (Rmoahals) 2. Τλαβάτι (Tlavati – σχετίζονται με τους Κρο-Μανιόν) 3. Τολτέκοι (Toltecs) 4. Τουράνιοι (Turanians) 5. Σημίτες και Φοίνικες (Semites, Phoenicians) 6. Ακκάδες (Akkadians) 7. Μογγόλοι (Mongolians). Σημείωση: Ορισμένες από αυτές τις ομάδες υπάρχουν και ως υποφυλές της 5ης φυλής, καθώς οι φυλές "επικαλύπτονται".

5η Φυλή – Άρια (Aryan Root Race). Η τρέχουσα φυλή κατά την Μπλαβάτσκυ. Θεωρείται η πιο ανεπτυγμένη πνευματικά φυλή της εποχής μας, με αποστολή τη συνδυαστική καλλιέργεια της λογικής και του πνεύματος. Η Μπλαβάτσκυ δεν αποδίδει συγκεκριμένο πολιτικό σύστημα στην Άρια φυλή, όμως η έμφαση που δίνεται στην πνευματική και διανοητική της αποστολή, με στόχο τη σύνθεση λογικής και πνεύματος, ερμηνεύεται, σύμφωνα με την Νέα Ακρόπολη, σαν το πολιτικό της πλαίσιο δράσης να ταυτίζεται με το Δημοκρατικό Πολίτευμα. Υποφυλές της 5ης φυλής (κατά Blavatsky και ερμηνευτές): 1. Ινδοί 2. Άραβες 3. Πέρσες. 4. Κέλτες 5. Σλάβοι και Τεύτονες 6. Αγγλοσάξονες, Γερμανοί, Αμερικανοί 7. Ιάπωνες

6η Φυλή – Νέος Άνθρωπος ή Υπεράνθρωπος. Θα προκύψει από την 6η υποφυλή της 5ης φυλής. Θα χαρακτηρίζεται από εξελιγμένες πνευματικές και ψυχικές ικανότητες, και θα είναι προϊόν επιλεκτικής αναπαραγωγής ή ευγονικής.Οι θεοσοφιστές του 20ού αιώνα (μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο) προβλέπουν πως η φυλή αυτή θα εμφανιστεί στη Βόρεια Αμερική ή στην Αυστραλία. Παρόλο που η Μπλαβάτσκυ δεν αποδίδει συγκεκριμένο πολιτικό σύστημα στην Άρια φυλή, τη συνδέει με την πνευματική και διανοητική ελιτίστικη ολοκλήρωση της ανθρωπότητας. Ο ερχομός της 6ης φυλής έχει συνδεθεί σύμφωνα με τον εσωτερισμό της Νέας Ακρόπολης με αυταρχικά ή απολυταρχικά πολιτικά καθεστώτα που συνδέονται με το πολίτευμα της αξιοκρατίας του Πλάτωνα και τον Άχρονο Φασισμό. Επίσης ο Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα, NSDAP και μεταγενέστεροι εσωτεριστές όπως ο Julius Evola, συνέδεσαν τον υπεράνθρωπό με ελιτίστικα και αξιοκρατικά καθεστώτα.

7η Φυλή – Τελική (Final Root Race). Θα είναι σχεδόν άυλη, η ανθρωπότητα θα έχει ολοκληρώσει τον κύκλο της υλικής εξέλιξης και θα είναι έτοιμη να εισέλθει σε νέους κοσμικούς κύκλους εξέλιξης (νέα «στροφή» στον τροχό της ύπαρξης).

Θεοσοφία και Βιολογικός Ρατσισμός

Η Μπλαβάτσκυ δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην «Άρια φυλή», συμβάλλοντας ιδεολογικά στη διαμόρφωση μιας κοσμοαντίληψης που αποτέλεσε τη βάση για την Αριοσοφία — μια ακραία ιδεολογική έκφραση της Θεοσοφίας, με έντονα ρατσιστικά, εθνικιστικά και ευγονικά χαρακτηριστικά. 

Η θεωρία των Ριζικών Φυλών δεν μπορεί να εξεταστεί απομονωμένα από τις ιστορικές και πολιτικές της συνέπειες. Παρά τον μυστικιστικό και «πνευματικό» της χαρακτήρα, αποτελεί ένα σπόρο βιολογικού ρατσισμού. Μέσα από την υποτιθέμενη εξέλιξη των φυλών, η Μπλαβάτσκυ προτείνει μια ιεραρχική αντίληψη της ανθρωπότητας, όπου ορισμένες ομάδες παρουσιάζονται ως εξελιγμένες και άλλες ως παρωχημένες ή «κατώτερες». Η ιεράρχηση των φυλών από τις «κατώτερες» στις «ανώτερες» (με κορυφή την Άρια) και η θεώρηση της πνευματικής εξέλιξης ως εγγενώς φυλετικής προάγει την ιδέα της φυλετικής ανωτερότητας. Αυτές οι ιδέες δεν είναι επιστημονικές ή ιστορικά τεκμηριωμένες· ανήκουν σε ένα εσωτεριστικό και μυθολογικό σύστημα που δανείζεται και ανασυνθέτει αυθαίρετα στοιχεία από διάφορες παραδόσεις. Η  μελέτη αυτών των θεωριών είναι απαραίτητη ώστε να κατανοήσουμε την πλάνη που εμπεριέχεται σε αυτές. Η ιστορία έδειξε ότι μπορούν  να μετατραπούν σε επικίνδυνα όπλα όταν χρησιμοποιηθούν από σοφιστές με ρητορικές ικανότητες.

---

Αριοσοφία: Από τη Μπλαβάτσκυ στον Ναζισμό

Η Αριοσοφία είναι ένα αποκρυφιστικό-ρατσιστικό ιδεολογικό σύστημα που εδραιώθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα, κυρίως από τον Γκουίντο φον Λιστ και τον Γιέργκ Λαντς φον Λίμπενφελς. Οι δύο αυτοί συγγραφείς ερμήνευσαν τη θεοσοφική διδασκαλία, εντάσσοντας την σε ένα φυλετικό και μυστικιστικό αφήγημα που συνδύαζε την ευγονική, τη ρουνική μαγεία και τον γερμανικό ρομαντισμό.

Στην αριοσοφική θεώρηση, η άρια φυλή είναι η κορωνίδα της ανθρώπινης εξέλιξης και πρέπει να διατηρηθεί «καθαρή» από επιμειξίες. Η «γενετική καθαρότητα» θεωρείται προϋπόθεση για την πνευματική ανύψωση. Αυτή η προσέγγιση ενσωμάτωσε τις απόψεις του Αρτύρ ντε Γκομπινώ για την ανωτερότητα των λευκών φυλών, οδηγώντας σε προτάσεις όπως:

• Η στείρωση «κατωτέρων» φυλών

• Η δημιουργία αποκλειστικά άριων κοινοτήτων

• Η εθνικιστική αναβίωση αρχαίων (και ανύπαρκτων) αριοευρωπαϊκών πολιτισμών

Με αυτόν τον τρόπο, η Αριοσοφία αποτέλεσε ιδεολογική γέφυρα μεταξύ της εσωτερικής Θεοσοφίας και του ρατσιστικού εθνικοσοσιαλισμού, παρέχοντας το μυστικιστικό υπόβαθρο για τη ναζιστική ιδέα της «φυλετικής υγιεινής».

Η Εταιρεία της Θούλης και το Τάγμα της Χρυσής Αυγής ως πυρήνας του Τρίτου Ράιχ

Η Εταιρεία της Θούλης και το Τάγμα της Χρυσής Αυγής υποτίθεται ότι καθοδηγούταν από την Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα. Οι διδασκαλίες τους προέρχονταν από την ίδια ιεραρχία μύησης παρόμοια με αυτή του Τεκτονισμού. Οι ιδέες για αυτό το μυστικό συμβούλιο σοφών, με διαφορετικά ονόματα, ήταν ευρέως διαδεδομένο χαρακτηριστικό του εσωτερισμού του τέλους του 19ου και αρχών του 20ου αιώνα. Ο Arthur Edward Waite, στο έργο του Book of Black Magic and of Pacts (1898), υπαινίχθηκε την ύπαρξη μιας μυστικής ομάδας μυημένων οι οποίοι διασπείρουν αλήθεια και σοφία σε αυτούς που είναι άξιοι. Όταν ήταν νέος, ο Άλιστερ Κρόουλι, διαβάζοντας το παραπάνω έργο, έγραψε στο βιβλίο του "Goetia" ότι, κατευθύνθηκε από αυτήν να διαβάσει το βιβλίο του Karl von Eckartshausen. Η αναζήτηση του Κρόουλι για αυτή τη μυστική γνώση της Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας τελικά τον οδήγησε να μυηθεί στο Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής, μέσω του οποίου θεωρούσε τον εαυτό του μέλος του «ορατού» και γήινου σκέλους της Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας. Οι ιδέες του Eckartshausen επεκτάθηκαν στις διδασκαλίες της Μπλαβάτσκυ όπως αναπτύχτηκαν από τους Τσαρλς Γουέμπστερ Λιντμπίτερ, Άλις Μπέιλι, και Ελένα Ρέριχ.

Οι Ριζικές Φυλές στη Θεοσοφία της Μπλαβάτσκυ – Μια Κριτική Προσέγγιση

Οι θεωρίες φυλετικής ιεράρχησης και πνευματικής εξέλιξης δημιουργούν ένα πλαίσιο μιας γραμμικής και ιεραρχικής ερμηνεία της ιστορίας, που εδραιώνει την ιδέα ανώτερων και κατώτερων "φυλών". Οι ιδέες αυτές της Θεοσοφίας αποτέλεσαν βασικό δομικό της στοιχείο και επιρρέασαν την κοσμοθεωρία πολλών αποκρυφιστικών και μυστικιστικών κινημάτων του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα, όπως, οι Τέκτονες, οι Ροδόσταυροι, το Τάγμα της Θούλης και η Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής  (Hermetic Order of the Golden Dawn). Ντυμένες με ένα περίβλημα "εσωτεριστικής σοφίας", επηρέασαν βαθιά και το ιδεολογικό υπόβαθρο ακραίων πολιτικών κινημάτων, όπως το ναζιστικό καθεστώς της Γερμανίας, συντελώντας στην ανάπτυξη ενός μυστικιστικού ρατσισμού με καταστροφικές συνέπειες. 

Οι θεωρίες της Αρίας φυλής  αποτέλεσαν τον ακρογωνιαίο λίθο του ιδεολογικού υπόβαθρου των θεωριών των φυλετικών διακρίσεων που άρχισαν να "ζυμώνονται" στα μέσα του 19ου αιώνα δημιούργησαν την Αριοσοφία και επηρέασαν όχι μόνο τη Theosophical Society, αλλά και πολλές άλλες, μυστικιστικές οργανώσεις της εποχής εκείνης, αφού υιοθετήθηκαν και από τους Τέκτονες, Ροδόσταυρους, Ιλλουμινάτι, Wotanism, το Τάγμα Armanen-Orden, Εταιρεία της Θούλης και το Τάγμα της Χρυσής Αυγής. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Εταιρεία της Θούλης και το Τάγμα της Χρυσής Αυγής υπήρξαν ο πυρήνας του Τρίτου Ράιχ. Επίσης οι θεωρίες αυτές επηρέασαν και οργανώσεις που δημιουργήθηκαν μετά την πτώση του Τρίτου Ράιχ όπως το Τάγμα Artgemeinschaft και η Νέα Ακρόπολη.

Το Τάγμα της Χρυσής Αυγής αποτελούσε τον εκλεκτό πυρήνα της Εταιρείας της Θούλης. Το 1871 στο μυθιστόρημα του Edward Bulwer-Lytton, "The Coming Race" αναφέρει μια ενεργειακή μορφή που ονομάζεται "Vril". Βασισμένος στο βιβλίο αυτό το 1960 ο Λουις Παουελς και ο Ζακ Μπερζιέ στο βιβλίο τους «Το πρωινό των μάγων»  στο βιβλίο τους: «Το πρωινό των μάγων»  υποστήριξαν ότι η ονομασία Vril προέρχεται στην πραγματικότητα από μια μυστική εταιρεία, με αυτό το όνομα, η οποία υπήρξε ο πρόδρομος της Εταιρείας της Θούλης και του Ναζιστικού Κόμματος. Ήταν μια μυστική ομάδα αποκρυφιστών, που είχε σχέση με το Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής, στο οποίο μυήθηκε ο ίδιος ο Αδόλφος Χίτλερ από όπου διδάχτηκε και ολόκληρη την ιδεολογία του.  Η Εταιρεία της Θούλης και το Τάγμα της Χρυσής Αυγής υπήρξαν ο πυρήνας του Τρίτου Ράιχ. Τα μέλη της εταιρείας Άντον Ντρέξλερ και Καρλ Χάρερ ίδρυσαν τον Ιανουάριο του 1919 το Γερμανικό Εργατικό Κόμμα (DAP, το κατοπινό NSDAP). Μέσω του νέου αυτού κόμματος η εταιρεία είχε σκοπό να βρει οπαδούς και μεταξύ των Γερμανών εργατών. Τον Σεπτέμβριο του 1919 ο Αδόλφος Χίτλερ πήγε για πρώτη φορά σε συνεδρίαση του μικρού ακόμη κόμματος, στο οποίο προσχώρησε τον Νοέμβριο του ίδιου έτους. Τον Ιούλιο του 1921 έγινε πρόεδρος του -στο μεταξύ μετονομασμένου σε NSDAP- κόμματος. Η ιδρυτική ιστορία του DAP και το γεγονός ότι προεξάρχοντα μέλη της Εταιρείας της Θούλης εμφανίστηκαν αργότερα και στο NSDAP δείχνει με ποιον τρόπο πέρασαν βασικά ιδεολογικά στοιχεία της Εταιρείας στο Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα. Τα μέλη αυτά ήταν μεταξύ άλλων οι Ντίτριχ Έκαρτ, Ρούντολφ Ες, Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ, Γιούλιους Στράιχερ και Χανς Φρανκ. Επίσης ο ιδρυτής του Κόμματος των Γερμανών Εργατών (DAP), Άντον Ντρέξλερ, ήταν αυτός που έπεισε τον Χίτλερ να χρησιμοποιήσει τον αγκυλωτό σταυρό (σβάστικα) ως έμβλημα του NSDAP.

Το σχεδιάγραμμα αυτό είναι σημαντικό για να καταλάβουμε τι πίστευαν οι "μυημένοι" Γερμανοί κατά τον β` παγκόσμιο πόλεμο που είχαν τοποθετήσει τους εαυτούς τους στη 6η υποφυλή της πέμπτης φυλής από τους οποίους θα γεννιόταν η έκτη φυλή. Οι Ιάπωνες παρόλο που ήταν ανώτερη υποφυλή δεν ήταν αυτοί που θα δημιουργούσαν την έκτη φυλή - αυτό ήταν δουλειά των Γερμανών. Κατά την γέννηση της 6ης φυλής, οι μεγάλες χώρες θα κομματιαστούν σε μικρά ανεξάρτητα κράτη, αλλά υποταγμένα σε μια παγκόσμια κυβέρνηση. Η 6η φυλή συνδέεται με την επιλεκτική αναπαραγωγή! Το πολιτικό σύστημα της τέταρτης φυλής είναι ο σοσιαλισμός. Ενώ το πολιτικό σύστημα που θα οδηγήσει την ανθρωπότητα από την 5η στην 6η φυλή είναι ο φασισμός!

Εωσφορική (ή απολύτως αντιχριστιανική) θεματολογία Εσωτερικός χριστιανισμός της THEOSSOFICUL SOCIETY

Νέα Ακρόπολη και Ε.Ρ. Blavatsky: Επικριτές επισημαίνουν ότι η σέχτα ΝΑ διδάσκει αμφιλεγόμενες αντιλήψεις για τη θρησκεία και τη μεταφυσική, οι οποίες συχνά έρχονται σε αντίθεση με τις παραδοσιακές χριστιανικές αξίες, ενώ ενδέχεται να προωθούν αντιθρησκευτικές και αποσταθεροποιητικές απόψεις για τη θρησκεία, το ηθικό και το κοινωνικό καθεστώς. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα σύνδεσης του εωσφορισμού με την Σέχτα αυτή είναι η ιδεοκογλια που έχει διδάξει και έχει γράψει σε βιβλία η ιδρύτρια της Θεοσοφικής εταιρίας από την οποία αποσχίστηκε ο JAL (ιδρυτής της ΝΑ). Αν και η ΝΑ αποσπάστηκε από την ΘΕ διατήρισε τις ίδιες ιδρυτικές αρχές και την Μπλαβάτσκυ την έχει θεοποιήσει. Η Νέα Ακρόπολη (NA) είναι ένας "κλάδος" της Θεοσοφικής Εταιρείας. Ο ιδρυτής της, Χόρχε Άνχελ Λιβράγκα (JAL), ήταν μέλος της Θεοσοφικής Εταιρείας και αποσχίστηκε δημιουργώντας τη δική του οργάνωση, διατηρώντας όμως τον πυρήνα των διδασκαλιών της Μπλαβάτσκυ και του Μπέσαντ. Η λατρεία της Μπλαβάτσκυ ως "θεοποιημένης" ή τουλάχιστον ως υπέρτατης αυθεντίας είναι κοινό και στις δύο.

Οι ιδέες της Μπλαβάτσκυ είναι η θεμελιώδης βάση μεγάλου μέρους της Νέας Εποχής (New Age) και του σύγχρονου αποκρυφισμού. Η ιδέα του "Χριστού Συνείδησης", ότι ο Ιησούς ήταν απλώς ένας "προφήτης" που κατέκτησε τον εαυτό του και μας δίδαξε να κάνουμε το ίδιο (αρνούμενη τη θεότητα Του), και η λατρεία της "φώτισης" και της "αυτο-θεότητας" έχουν τις ρίζες τους στην THOSSOFICUL SOCIETY. Οτιδήποτε που προωθεί την άμεση γνώση (gnosis) χωρίς την ανάγκη για τη χάρη του Θεού ή τη λύτρωση από το αμάρτημα, μπορεί να έχει θεοσοφικές ρίζες.
Η Ε.Ρ. Blavatsky απορρίπτει την ύπαρξη δαιμόνων. Η θρησκευτική προσέγγιση του Χριστιανισμού από την Μπλαβάτσκι ονομάστηκε εσωτερικός (εωσφορικός) χριστιανισμός & αποτελεί την πλήρη αντίθεση με το Χριστιανισμό ενώ παραπέμπει σε αντίχριστες διδασκαλίες. Κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα του έργου της Έλενας Μπλαβάτσκυ «Η μυστική διδασκαλία» (“The Secret Doctrine”) είναι τα παρακάτω: «Ο Σατανάς θα παρουσιαστεί τώρα, στη διδασκαλία της Μυστικής Διδαχής, που αλληγορίζεται ως Καλό, και Θυσία, Θεός της Σοφίας, με διαφορετικά ονόματα», «Μεταμορφώθηκε από την Εκκλησία σε Εωσφόρο ή Σατανά, επειδή είναι ανώτερος και μεγαλύτερος από τον Ιεχωβά», «Ο Σατανάς, το Φίδι της Γένεσης, είναι ο πραγματικός δημιουργός και ευεργέτης, ο Πατέρας της Πνευματικής ανθρωπότητας… αυτός που ήταν ο «Προάγγελος του Φωτός», ο λαμπερός ακτινοβόλος Εωσφόρος, που άνοιξε τα μάτια του αυτόματου που δημιούργησε ο Ιεχωβά… άνοιξε για να μας προσφέρει πνευματικό φως», «κατά την αληθινή αποκρυπτογραφία, εκείνο που οι θρησκείες αποκαλούν Σατανά είναι στην πραγματικότητα η υψηλότερη θεία σοφία, αντιτασσόμενη στις φθαρτές δογματικές μορφές», «Ο σατανάς είναι εκείνος ο άγγελος ο οποίος ήταν αρκετά υπερήφανος για να πιστεύει ότι είναι ο ίδιος θεός· αρκετά γενναίος για να εξαγοράσει την ανεξαρτησία του έναντι του τιμήματος να υποφέρει και να βασανίζεται αιωνίως [...] Ο σατανάς, ο όφις της Γενέσεως, είναι ο αληθής δημιουργός και ευεργέτης, ο πατέρας της πνευματικής ανθρωπότητος [..] Και αυτός που πρώτος ψιθύρισε “εν η αν ημέρα φάγητε απ’ αυτού έσεσθε ως Ελοχίμ, γινώσκοντες καλόν και πονηρόν” μπορεί να εκτιμηθεί μόνον υπό το φως ενός σωτήρα»....
Η ουσία της ιδέας που περιγράφεται στη διδασκαλία της έχει ως εξής: Υπάρχουν μερικά πνεύματα, όπως ο Dhyan-Chohan (άγγελοι), που θυσίασαν την πνευματική ευδαιμονία τους και αρνήθηκαν να ζήσουν στην πνευματική επουράνια ζωή, συμφώνησαν να ενσαρκωθούν στην ύλη για να δώσουν στην ανθρωπότητα βούληση, σοφία και γνώση. Στο «μυστικό δόγμα», το όνομα, Dhyan-Chohan, αντιπροσωπεύει τον Manu, τον γιο της Φωτιάς, τον υψηλότερο άγγελο στο επίπεδο εξέλιξης που έχει και πολλά άλλα ονόματα... Οι "έκπτωτοι άγγελοι", σύμφωνα με τα πιστεύω της Ε.Ρ. Blavatsky, είναι ευεργέτες της ανθρωπότητας. Προτείνει να εξετάσουμε τον Σατανά, στο Βιβλίο της Γένεσης, ως ευεργέτη και αληθινό δημιουργό -πατέρα της πνευματικής ανθρωπότητας ο οποίος άνοιξε τα μάτια της εξελικτικής πορείας της ανθρωπότητας. Από εδώ γεννήθηκε και το δόγμα του Σατανά σύμφωνα με το οποίο ο Σατανάς, όταν θα σταματήσει να εξετάζεται από το πνεύμα των εκκλησιών, που είναι στερημένο αληθινής φιλοσοφίας, με προκατάληψη και δογματισμό, τότε μόνο θα παρουσιαστεί στην μαγευτική του εικόνα ως γήινος - θείος Άνδρας, ο οποίος δίνει, καθ' όλη τη διάρκεια του μακρού κύκλου της Mahakala, το νόμο του πνεύματος της ζωής και το ελευθερώνει από την αμαρτία της άγνοιας. Ο Σατανάς, σύμφωνα με τη Θεοσοφία, είναι ο σωτήρας της ανθρωπότητας και η πηγή γνώσης και ελευθερίας: Όταν ένα άτομο δοθεί στη γνώση του Σατανά, γίνεται ελεύθερο. Η ελευθερία είναι η γνώση και αυτό είναι το σύνθημα ολόκληρης της αντίθεσης και αποκήρυξης του Χριστιανικού δόγματος. Η γνώση για τους θεοσοφιστές είναι συνώνυμη με την αλήθεια. Ως εκ τούτου, ο Σατανάς, ως πηγή γνώσης, είναι η πηγή της αλήθειας: Ο Σατανάς, Λούσιφερ, αντιπροσωπεύει μια ενεργή αρχή, την "φυγοκεντρική" ενέργεια του σύμπαντος (την κοσμική έννοια). Είναι το σύμβολο της αναμμένης δάδας, που μεταφράζεται σε πρόοδο, πολιτισμό, ελευθερία, ανεξαρτησία. Είναι και το σύμβολο του φιδιού που τυλιγμένο περιστροφικά γύρο από ένα δέντρο αντιπροσωπεύει την σπειροειδή εξέλιξη της ιστορίας. Ο Σατανάς είναι ο στόχος και η πηγή όλων των θεοσοφικών διδασκαλιών, η επαναστατική φλόγα, που αποσπά την ανθρωπότητα από τη δουλεία στον Θεό. Η αλυσίδα της συλλογιστικής "θεοσοφικής" ιδέας είναι: Ο δημιουργός δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα, δεν δημιούργησε τον άνθρωπο σκλάβο, αλλά ελεύθερο άτομο που να μπορεί να επιλέξει και να αποκομίσει τις συνέπειες της επιλογής του. Γι` αυτό ο δημιουργός δεν έπρεπε να αποτρέψει τον πειρασμό και άρα ο Σατανάς είναι ο μεταφορέας και η πηγή της ελευθερίας και της αλήθειας, κατά τη γνώμη τους.
Η Σύγκριση Προμηθέα - Όφη: Αυτή είναι η καρδιά του εωσφορικού αφηγήματος. Δεν υπάρχει στον κόσμο καμία επίσημη λατρεία του Σατανά ως πνεύμα του κακού. Η ιδεολογία του σατανικού αφηγήματος είναι μια ειδωλολατρική / γνωστικιστική ανάγνωση της Γένεσης που εμφανίζεται σε διάφορες μορφές για αιώνες. Ο Εωσφόρος, Διάβολος, Όφις δεν είναι αυτός που θέτει τον πειρασμό ή το κακό χωρίς λόγο, αλλά ο δάσκαλος που συμβάλλει στην εξέλιξη της ανθρωπότητας μέσω του πειρασμού και της γνώσης. Η ιδέα αυτή προϋπήρχε πριν την Μπλαβάτσκυ: Οι διδασκαλίες της Μπλαβάτσκυ δεν είναι καινοτόμες. Είναι μια σύγχρονη αναβίωση γνωστικιστικών αιρέσεων των πρώτων χριστιανικών αιώνων. Ορισμένες γνωστικιστικές σχολές (π.χ., Οφίτες, Ναασηνιοί) λάτρευαν τον Όφη της Γένεσης ως τον πραγματικό ελευθερωτή που έδωσε τη γνώση (gnosis) στους ανθρώπους, ενώ περιέγραφαν τον Δημιουργό (Yahweh) ως έναν κακότεχνο, ζηλόφθονο "Δημιουργό" (Demiurge) που θέλει να κρατήσει την ανθρωπότητα στο σκοτάδι της άγνοιας. Η αφήγηση (ο "μυστικός" Χριστιανισμός για "εκλεκτούς") είναι κλασικό γνωστικιστικό μοτίβο. Οι Γνωστικοί του 2ου και 3ου αι. μ.Χ. επίσης ισχυρίζονταν ότι κατέχουν μια ανώτερη, μυστική γνώση (gnosis) που τους ξεχώριζε από τους απλούς πιστούς. Η ΝΑ και η Θεοσοφία είναι η νεότερη εκδοχή αυτής της ιδέας. Η Θεοσοφία παίρνει αυτό το σκελετό και τον δένει (χρησιμοποιώντας πανούργο, δόλιο και άτιμος τρόπο) με στοιχεία από ανατολικές θρησκείες, αποκρυφισμό και (ψευδο)επιστήμη του 19ου αιώνα. Η Θεοσοφική Εταιρεία συστηματοποίησε και την διάδωσε ευρέως την λατρεία του Σατανά χρησιμοποιώντας ένα ελκυστικό περίβλημα που να μπορεί να προσελκύσει και να πλανήσει νέα μέλη.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η Θεοσοφική Εταιρεία δεν γνώριζε καλά ούτε τις ανατολικές θρησκείες που ισχυριζόταν ότι εκπροσωπούσε. Οι Ινδουιστές και οι Βουδιστές λόγιοι έχουν επικρίνει επανειλημμένα τις θεοσοφικές ερμηνείες ως Θεοσοφικές διαστρεβλώσεις και απλοποιήσεις των πολύπλοκων ανατολικών συστημάτων τους. Η προσέγγιση τους είναι μια συγχώνευση συγκρητισμού που υπηρετεί αποκλειστικά το δικό της αφήγημα.

Όμως μια καθαρή όψη της καρδιάς και των κινήτρων του σατανιστή ή αυτού που ακολουθεί είδωλα, υπάρχει στην Καινή Διαθήκη: Προς Ρωμαίους 1 (εδάφια 28-29). «Καθώς αποδοκίμασαν το να έχουν επίγνωση του Θεού, ο Θεός τους παρέδωσε σε αδόκιμο νου, ώστε να κάνουν εκείνα που δεν πρέπει· επειδή, είναι γεμάτοι από κάθε αδικία, πορνεία, πονηρία, πλεονεξία, κακία …» &
Β΄Επιστολή Πέτρου 2 (Εδάφια 17-19): «Αυτοί είναι άνυδρες πηγές, σύννεφα που παρασύρονται από ανεμοστρόβιλο, για τους οποίους το πυκνό σκοτάδι φυλάγεται στον αιώνα. Επειδή, μιλώντας υπερήφανα λόγια ματαιότητας, με τις επιθυμίες της σάρκας, με τις ασέλγειες, δελεάζουν εκείνους οι οποίοι πραγματικά απέφυγαν αυτούς που ζουν μέσα σε πλάνη· οι οποίοι τους υπόσχονται ελευθερία, ενώ οι ίδιοι είναι δούλοι της διαφθοράς· δεδομένου ότι, από όποιον κάποιος πέφτει νικημένος, γίνεται και δούλος του.»

Ο εσωτερικός Χριστιανισμός που διδάσκουν στην σέχτα Νέα Ακρόπολη δεν ξεκινάει με κατευθείαν αναφορές στον Εωσφόρο και στον Διάβολο (αυτά είναι μαθήματα για προχωρημένα μέλη). Ξεκινάει με μια δογματική και αλαζονική πεποίθηση σύμφωνα με την οποία ο Χριστός είχε χιλιάδες μαθητές αλλά μόνο 12 εσωτερικούς στους οποίος τάχα εμπιστεύθηκε περισσότερες διδασκαλίες, οι οποίες προοριζόταν μόνο για εκλεκτούς μαθητές του - και τις οποίες αυτοί γνωρίζουν. Στην συνέχεια κόβουν και ράβουν εδάφια της Αγίας Γραφής ενώ παράλληλα τα συσχετίζουν με άλλες θρησκείες βρίσκοντας τάχα την κοινή ρίζα όλων των θρησκειών. Η προσπάθεια τους είναι αρχικά να φανούν ανοιχτοί σε όλες τις θρησκείες, οι οποίες μάλιστα αποτελούν για αυτούς τις διαφορετικές όψεις της μιας αλήθειας, και στην συνέχεια να πλασάρουν την δίκη τους θρησκεία που σχετίζεται με τις Ζωντανές Δυνάμεις και τον Εωσφορισμό.

Ο "Εσωτερικός Χριστιανισμός" ως Δόλωμα: Στην ΝΑ χρησιμοποιούν μια στρατηγική "πύλης" (gateway):
· Βήμα 1: Μιλούν για έναν "καθαρό", "εσωτερικό", "μυστικό" Χριστιανισμό που η Εκκλησία μέσα από μια μεσαιωνική ταχτική κατέστρεψε. Αυτό προσελκύει ανθρώπους που αναζητούν πνευματικό βάθος και είναι απογοητευμένοι από τον θεσμισμένο χριστιανισμό.
· Βήμα 2: Εισάγουν την ιδέα ότι όλες οι θρησκείες έχουν μια κοινή αρχή, ένα κρυφό πυρήνα αλήθειας. Παράλληλα καταδικάζουν αυτούς που επιχειρούν την αυθεντική διεκδίκηση του Θεού. Αυτό ακούγεται πολύ ανοιχτόμυαλο και ελκυστικό!
· Βήμα 3: Διδάσκουν μια δογματική και αλαζονική πεποίθηση σύμφωνα με την οποία ο Χριστός είχε χιλιάδες μαθητές αλλά μόνο 12 εσωτερικούς στους οποίος τάχα εμπιστεύθηκε περισσότερες διδασκαλίες, οι οποίες προοριζόταν μόνο για εκλεκτούς μαθητές του - και τις οποίες αυτοί γνωρίζουν. Στην συνέχεια κόβουν και ράβουν εδάφια της Αγίας Γραφής ενώ παράλληλα τα συσχετίζουν με άλλες θρησκείες βρίσκοντας τάχα την κοινή ρίζα όλων των θρησκειών.

· Βήμα 4: Αποκαλύπτουν ότι αυτή η "κρυφή αλήθεια" είναι στην πραγματικότητα η θεοσοφική/ εωσφορική διδασκαλία για τον Λούσιφερ-Προμηθέα. Μέχρι να φτάσει κάποιος σε αυτό το σημείο, μπορεί να έχει ήδη δεθεί συναισθηματικά και πνευματικά με την ομάδα.

Παράλληλα την σταδιακή προώθηση της Σατανικής Δοξασίας, διδάσκουν στα μαθήματα για προχωρημένα μέλη την Θεοσοφική θέση της Μπλαβάτσκυ που επιλέγει να δώσει στον Χριστιανικό Θεό ένα από τα ονόματα του που είναι γραμμένα στην Παλαιά Διαθήκη, το Ιεχωβά. Στην συνέχεια διδάσκουν την Μυστική Δυδασκαλίας όπου ο Ιεχωβάς, συχνά δυσφημίζεται και παρουσιάζεται ως κατώτερη θεότητα ή ως αυστηρός και ζηλότυπος θεός και καταλήγουν να τον παρουσιάσουν σαν ένα "Demiurge" δηλαδή ένα Ων που εμποδίζει τη γνώση και είναι υπεύθυνο για τα δεινά της ανθροπώτητας.

Επιδράσεις του ναζισμού σε μεταγενέστερες οργανώσεις

Η THEOSSOFICUL SOCIETY επηρέασε την Εταιρεία της Θούλης και το Τάγμα της Χρυσής Αυγής και αυτές με την σειρά τους επηρέασαν οργανώσεις που δημιουργήθηκαν μετά την πτώση του Τρίτου Ράιχ όπως  την Νέα Ακρόπολη  και την Χρυσή Αυγή του Νίκου Μιχαλολιάκου.

Πρόδρομος της συνέχισης του αγώνα για την επικράτηση του φασισμού υπήρξε η μυστική οργάνωσης Der Werwolf. Δημιουργήθηκε το 1944 από τον αρχηγό των SS, Χάινριχ Χίμλερ. Χρησιμοποιήθηκε ως σύμβολο της οργάνωσης το Wolfsange που συμβολίζει τη μεσαιωνική παγίδα για ζώα. Τη χρησιμοποιούσαν οι Γερμανοί κυνηγοί για να πιάνουν λύκους. Για το σύμβολο της οργάνωσης, το διάλεξε ο ίδιος ο Γκέμπελς τον Μάρτιο του 1945, όταν ήταν σαφές πια πως οι ναζί χάνουν τον πόλεμο. Με τη δημιουργία αυτής της οργάνωσης ο υπουργός προπαγάνδας του ναζιστικού καθεστώτος ήθελε να περάσει το μήνυμα ότι ο αγώνας θα συνεχιστεί και μετά την ήττα. Το Wolfsangel (ελληνικά: «αγκίστρι του λύκου» ή «λυκοπαγίδα», προφέρεται: Βόλφσανγκελ) είναι ένα ρουνικό σύμβολο. Στην Ελλάδα το Wolfsangel έχει χρησιμοποιηθεί από τη Χρυσή Αυγή στο εξώφυλλο του περιοδικου της οργάνωσης τη δεκαετία του 1980, στο καταστατικό της του 1987 και στο πρώτο συνέδριό της το 1990. Όταν ο αρχηγός της Νίκος Μιχαλολιάκος είχε ερωτηθεί σχετικά είχε απαντήσει ότι πρόκειται για «το αρχαίο "Ξ" της γραμμικής Β΄».

Οι αριοσοφιστικές και φασιστικές ιδέες βρήκαν εκ νέου οπαδούς μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σε διάφορους νεοφασιστικούς, συνδέσμους, όπως:

Η αμερικανική οργάνωση «Aryan Nations». με σύμβολο της τους Ρούνους οι οποίοι χρησιμοποιούνται και ως σύμβολα από νεοναζιστικά κινήματα σε όλο τον κόσμο.

Η Εκκλησία Universal and Triumphant (CUT) είναι ένας διεθνής θρησκευτικός οργανισμός της Νέας Εποχής που ιδρύθηκε το 1975 από την Elizabeth Clare Prophet. Είναι απόρροια (έχει ως μητρική εταιρεία) το "The Summit Lighthouse", που ιδρύθηκε το 1958 από την σύζυγο του Prophet, Mark L. Prophet. Οι πεποιθήσεις του αντανακλούν χαρακτηριστικά των παραδόσεων της Θεοσοφίας και της Νέας Εποχής. Τα κεντρικά γραφεία της εκκλησίας βρίσκονται κοντά στο Gardiner της Μοντάνα και η εκκλησία έχει τοπικές εκκλησίες σε περισσότερες από 20 χώρες.

Arcane School, υπήρξε ένας αποκρυφιστικός οργανισμός που ιδρύθηκε από τη θεοσοφιστή Alice A. Bailey και τον σύζυγό της, Foster Bailey, σχεδιάστηκε για να φέρει στη Νέα Εποχή από τη Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα, την πνευματική ιεραρχία των δασκάλων που πιστεύεται ότι καθοδηγούν το ανθρώπινο πεπρωμένο. Ως νεαρή γυναίκα, η Μπέιλι συνδέθηκε με τη Θεοσοφική Εταιρεία, μετακόμισε στην κοινότητα Krotona στο Χόλιγουντ της Καλιφόρνια και έγινε συντάκτης του The Messenger, του περιοδικού της κοινωνίας. Υπήρξε δέκτης διδασκαλιών από τον Djwhal Khul, έναν από τους δασκάλους της θεοσοφικής πνευματικής ιεραρχίας. Η δραστηριότητά της σαν μέντιουμ θεωρήθηκε απαράδεκτη για την κοινωνία και το 1920 και για τον λόγο αυτό, η ίδια και ο σύζυγός της αποχώρησαν.

Wotanism Στις αρχές του 20ού αιώνα, ο Guido Karl Anton List, γνωστός ως Guido von List  (5 Οκτωβρίου 1848 - 17 Μαΐου 1919), χρησιμοποίησε τη θεοσοφική θρησκευτική θεωρία της Ε,Π, Μπαβάτσκυ, ώστε να βρει ιδεολογική βάση για τα εθνοφυλετικά και συντηρητικά πιστεύω του.  Δημιούργησε ένα σύγχρονο παγανιστικό νέο θρησκευτικό κίνημα γνωστό ως Wotanism, το οποίο ισχυρίστηκε ότι ήταν η αναβίωση της θρησκείας της αρχαίας γερμανικής φυλής, και το οποίο περιλάμβανε ένα εσωτερικό σύνολο Αριοσοφικών διδασκαλιών που ονόμασε Αρμανισμός.

Το τάγμα Armanen-Orden (AO "Order of the Armanen") ιδρύθηκε ως αναβίωση της Εταιρείας Ariosophical Guido von List από τον Γερμανό αποκρυφιστή Adolf Schleipfer (γεν. 1947) και τη τότε σύζυγό του Sigrun von Schlichting. Πρόκειται για μια νεοπαγκική εσωτερική κοινωνία και θρησκευτική τάξη που αναβιώνει τις αποκρυφιστικές διδασκαλίες του Guido von List. Η εσωτερική του δομή είναι οργανωμένη σε εννέα βαθμούς, εμπνευσμένη από τον Τεκτονισμό. Το Τάγμα είναι ανοιχτά εθνο-εθνικιστικό και ρατσιστικό, και απορρίπτει τη φυλετική ανάμειξη ως σύγχρονο εκφυλισμό.

 Artgemeinschaft ή  τάγμα Armanenorden, το οποίο ίδρυσε ο Αδόλφος Σλάιπφερ (Adolf Schleipfer) το 1976, Το τάγμα Artgemeinschaft  Germanic Faith Community (Γερμανικά: Artgemeinschaft Germanische Glaubens-Gemeinschaft; συντομογραφία AG GGG) είναι μια γερμανική οργάνωση παγανιστική  και νεοναζιστική που ιδρύθηκε το 1951 από τον Wilhelm Kusserow, πρώην μέλος των SS. Το 1983, συγχωνεύτηκε με το Nordungen (ιδρύθηκε το 1924). Από το 1989 έως το 2009, ήταν επικεφαλής του Jürgen Rieger.  Σήμερα προεδρεύει σε αυτό ο Γιούργκεν Ρίγκερ.

Νέα Ακρόπολη 

Η έκβαση του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου έκανε την Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα να αλλάξει τα σχέδια που είχε για την "αποστολή" του Χόρχε Άνχελ Λιβράγκα (ΧΑΛ). Το 1950 σε συνάντησή του ΧΑΛ με τον Nilakanta Sri Ram (τότε πρόεδρο της Theosophical Society) ο τελευταίος του είπε πως μετά την ήττα των Δυνάμεων του Άξονα, η εσωτερική σχολή της Theosophical Society είχε κλείσει και σύμφωνα με το νέο σχέδιο που του δόθηκε θα έκανε ένα πείραμα σε 8 μέρη του κόσμου και εκείνος που θα επιζούσε ή καλύτερα που θα προεξείχε θα ξαναέπαιρνε την πεσμένη σημαία με άλλο όνομα και με μεταλλαγμένα σύμβολα. Το 1957 συναντιέται ξανά με τον Σρι-Ραμ, ο οποίος του λέει πως από το πείραμα πέτυχε μόνο αυτός και του έδωσε κατευθυντήριες γραμμές γι` αυτό που αργότερα ονομάστηκε Νέα Ακρόπολη.

Στον φιλοσοφικό και πολιτιστικό οργανισμό Νέα Ακρόπολη. διδάσκουν και ενσαρκώνουν ένα πυραμιδικό σύστημα με απόλυτη ταύτιση της νομοθετικής, με την δικαστική και την εκτελεστική εξουσία (όποιος είναι πιο εξελιγμένος πνευματικά, αυτός έχει και το δικαίωμα να είναι ταυτόχρονα και ανώτατος ιερέας και απόλυτος άρχων, ελέω θεού και ανώτατος δικαστής και ανώτατος νομοθέτης). Το “ιδιαίτερο έργο” του Λιβράγκα (όπως οι ίδιοι το έχουν χαρακτηρίσει στην ιστοσελίδα τους), «Οι μύθοι του 20ου αιώνα» δεν κυκλοφόρησε ποτέ σε βιβλίο αλλά σε συνέχειες στα αρχικά τεύχη του περιοδικού ΝΑ. Σύμφωνα με τον συγγραφέα του, ένας από τους μύθους του 20ου αιώνα είναι και ο ναζισμός του Χίτλερ. Το άρθρο του αυτό ξεκινάει με ένα ανέκδοτο που υποστηρίζει ότι κυκλοφορούσε, στο στρατόπεδο των SS την εποχή του Χίτλερ (όσοι το διάβασαν γνωρίζουν ότι το ανέκδοτο αυτό δυστυχώς είναι ρατσιστικό κατά των Εβραίων). Έχει όμως σημασία το υπονοούμενο που προκύπτει από τις γνώσεις του σε λεπτομέρειες που συνέβαιναν στο στρατόπεδο των SS. Πρόκειται για υποτιθέμενες αναμνήσεις προηγούμενων ζωών που τις έχουν ονομάσει ¨"θυμιάματα". Τα περισσότερα από τα ηγετικά στελέχη της ΝΑ πιστεύουν ότι στην προηγουμένη ζωή τους ήταν εκεί στον πόλεμο αυτό –στο πλευρό των δυνάμεων του άξονα. Σύμφωνα με το εγχειρίδιο Manual del Dirigente του (Leader's Handbook), που δημοσιεύτηκε στο βιβλίο (LA SECTA DESTRUCTIVA NUEVA ACRÓPOLIS). τα ναζιστικά τους σύμβολα «θα πρέπει να κρατούνται μυστικά όπως άλλα πολιτικά κινήματα τα έχουν χρησιμοποιήσει στο παρελθόν κηλιδώνοντας την εικόνα τους». Όμως αυτοί οι ίδιοι πιστεύουν ότι ήταν εκεί στην προηγούμενη ζωή τους! Σύμφωνα με τον π. Αντώνιο Αλεβιζόπουλο, η Νέα Ακρόπολη καλύπτει προς τα έξω τις αληθινές της προθέσεις. Στο απόρρητο βιβλίο “Εγχειρίδιο του Οδηγητού”, που θεωρείται το ευαγγέλιο της κίνησης, ο Livraga αναφέρει: “Η προπαγάνδα πρέπει να προσφέρει εικόνα που να προσελκύει, εικόνα προσωπικής ευχαρίστησης, χωρίς να υποψιάζεται κάποιος πως τα μέλη της οργάνωσης καλούνται ν’ αλλάξουν τρόπο ζωής και πως επιφορτίζονται με μεγάλες θυσίες ή προσπάθειες. Όταν δεθούν με την ομάδα, τότε μας κατανοούν και θεωρούν παράσημο τις θέσεις που προηγουμένως θα τους έφερναν φόβο” (Manuel du Dirigant). 

Συσχέτιση της σέχτας Νέα Ακρόπολη με Φασιστικά αφηγήματα, ρητορική και σύμβολα.

Η Νέα Ακρόπολη συνδέεται με νεοφασιστικές ιδεολογίες και κινήματα, κυρίως μέσα από τις προεκτάσεις της μυθοπλασίας του μυστικισμού που εμπεριέχει το ναζιστικό αφήγημα. Η ηγεσία της οργάνωσης εξυμνεί κάποιους συγκεκριμένους πολιτισμούς που προωθούν την δικιά της θεώρηση του κόσμου και με σκοπό να προβάλλει μια έννοια "εκλεκτής, Αρίας φυλής". Η εντύπωση που δημιουργείται είναι ότι προβάλλει μια ρομαντικοποιημένη και μυθοποιημένη εικόνα του παρελθόντος, η οποία μπορεί να αναπαράγει επικίνδυνες εωσφορικές και φασιστικές αντιλήψεις με τελικό στόχο να πιστέψουν τα μέλη τους ότι είναι δημιουργοί ενός ένδοξου πεπρωμένου για την ανθρωπότητα.
Πολλοί επικριτές της Νέας Ακρόπολης αναφέρουν ότι η οργάνωση χρησιμοποιεί σύμβολα και ρητορική που συνδέονται με φασιστικές και νεοναζιστικές ομάδες, όπως ο αετός, ο κεραυνός , το φίδι και η σβάστικα που έχουν χρησιμοποιηθεί και από άλλες ιδεολογίες που φέρουν παραλληλίες με φασιστικές κινήσεις του πρώιμου 20ού αιώνα. Η ιδέα της «καθαρής φυλής» και η αναφορά σε πολιτισμούς που αξιολογούνται σε ανώτερους και κατώτερους είναι συχνά θέματα στις ομιλίες και τις δημοσιεύσεις της οργάνωσης.
Το ναζιστικό αφήγημα όπως έχει διατυπωθεί στο βιβλίο: "Το μυθιστόρημα του ναζισμού: Οι «Ιππότες του Τάγματος της Χρυσής Αυγής» και η λατρεία του Εωσφόρου" του Νίκου Λακόπουλου και στο βιβλίο "The Occult Roots of Nazism" του Nicholas Goodrick-Clarke) που μελετούν τον μυστικισμό της Ναζιστικής ιδεολογίας και την Αριοσοφία, προειδοπούν για την ιδεολογία του μυστικισμού που εμπεριέχει ο Ναζισμός.

Η σέχτα Νέα Ακρόπολη ανήκει στις κρυφοναζιστικές οργανώσεις γιατί παρουσιάζει ένα πλαστό προσωπείο προς τον έξω κόσμο. Πρέπει κάποιος να παρακολουθήσει για τρεις με τέσσερις μήνες ένα εισαγωγικό σεμινάριο για να γίνει μέλος. Αφού λοιπόν γίνει κάποιος μέλος ξεκινάει το παιχνίδι της διπροσωπίας κατά το οποίο το μέλος πρέπει να δέχεται συνέχεια ότι οι δάσκαλοι του δεν του τα λένε όλα για την ΝΑ αλλά μόνο όσα πρέπει να του πουν ανάλογα με το επίπεδο που βρίσκεται. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο ναζιστικός χαιρετισμός που όταν πρωτοεπισκεφθεί κάποιος την ΝΑ και τους ρωτήσει αν χαιρετιούνται μεταξύ τους ναζιστικά, αυτοί θα το αρνηθούν ενώ αργότερα θα ομολογήσουν ότι αληθεύει -θα του τον αποκαλύψουν μόνο όταν γίνει μέλος (μετά από τρεις μήνες). Επίσης αφού του αποκαλύψουν τον ναζιστικό χαιρετισμό, θα του ζητήσουν να τον κρατήσει μυστικό από αυτούς που δεν είναι μέλη και θα του αφήσουν ταυτόχρονα το υπονοούμενο ότι αυτή η ιστορία της διπροσωπίας θα συνεχίζεται για πάντα όσο είναι μέλος της ΝΑ. Πράγματι στο μέλλον του επιφυλάσσουν και άλλες εκπλήξεις όπως ότι διαθέτουν στις εγκαταστάσεις τους σκοτεινούς ναούς με λάβαρα παραπλήσια των SS τα οποία θα πρέπει να χαιρετάει ναζιστικά, κατά την διάρκεια "τελετών", ντυμένος με μαύρη στολή και φορώντας στο αριστερό μπράτσο κόκκινο περιβραχιόνιο όπου επάνω είναι κεντημένα ένα φίδι και ένας κεραυνός στα πρότυπα των SS.

Αυτοχαρακτηρίζεται φιλοσοφική σχολή, αν και ορισμένοι ερευνητές την χαρακτηρίζουν ως νεο-θεοσοφικό θρησκευτικό κίνημα. Το ιστολόγιο Escépticos υποστηρίζει ότι η ΝΑ πιστεύει ότι η λευκή φυλή χωρίζεται σε επτά υποκείμενα που έχουν επίσης ιεραρχηθεί όπου οι Γερμανοί είναι οι πιο ανυψωμένοι και οι Εβραίοι λιγότερο. Από μια μαρτυρία που δημοσιεύτηκε στο FAMIGLIA CRISTIANA  ο Μιγκέλ Μαρτινέζ (πρώην ηγέτης της ΝΑ), αποκαλύπτει ότι,: "Η NA είναι μια ομάδα παραστρατιωτικού, νεοναζιστικού τύπου με έντονα ρατσιστική ιδεολογία. Πίσω από τη μάσκα της πολιτιστικής, περιβαλλοντικής και εκπαιδευτικής προσπάθειας, κρύβεται η πραγματικότητα μιας νεοναζιστικής οργάνωσης. Ο ρατσισμός είναι ένα σημαντικό ιδεολογικό στοιχείο για την NA." Ο Martinez τονίζει: "Για τα αφεντικά της οργάνωσης αυτής, η ανθρωπότητα χωρίζεται σε επτά φυλές που πηγαίνουν σε σειρά εξελικτικής κατάταξης από το κάτω -μαύρο, στο λευκό -ανώτερο, το οποίο στη NA γενικά ορίζεται ως «Aryan» φυλή. Οι Acropolitans πιστεύουν στο Μετενσάρκωση μέσω της οποίας, από ζωή στη ζωή, οι άνθρωποι περνούν σε ανώτερες φυλές. Κάθε φυλή μπορεί να χωριστεί σε υπο-φυλές. Οι Εβραίοι είναι ένα  από τα χαμηλότερα επίπεδα φυλετικής  εξέλιξης, ενώ το ανώτερο ή το λιγότερο ακάθαρτο είναι το σκανδιναυικό μοντέλο. Σήμερα κατά τα πιστεύω τους η NA δεν αποτελείται από μια επιλεγμένη φυλή αλλά προετοιμάζει το έδαφος για την νέα φυλή που πρέπει να έρθει και θα δημιουργηθεί πιθανότατα στην Αμερική. Εκεί θα δημιουργηθεί, από την  «έκτη υπο-φυλή της πέμπτης φυλής», ο νέος άνθρωπος που Θα ξέρει πώς να κυβερνά τον κόσμο με σοφία. Οι σημερινοί Ακροπολίτανοί θα χρησιμεύσουν μόνο στην προετοιμασία της διαδρομής για την άφιξη του υπεράνθρωπου. ("Skeptic List \" La Corrala \ " < σκεπτικιστές στο ccdis.dis.ulpgc.es >Θέμα : [σκεπτικιστές] Νέα ακρόπολη: εσωτερικοί νεοναζί Από : "Pedro Luis Gomez Barrondo"

Εσωτερικά, στη Νέα Ακρόπολη διδάσκουν ότι ο Χίτλερ προετοιμάστηκε από τους Μεγάλους Δασκάλους για να είναι ο Μεσσίας που άλλα δόγματα αποκαλούν Μαϊτρέγια και ότι τα στρατόπεδα θανάτου έγιναν έτσι ώστε οι Εβραίοι, απομεινάρια μιας φυλής που θα έπρεπε να έχει εξαφανιστεί, να φύγουν για να δώσουν την θέση τους στον «Νέο Άνθρωπο», που αναφέρεται από τη Νέα Ακρόπολη ως μια φυλή «Εκλεκτών» σε μια φιλοσοφική κατάσταση που αντιλαμβάνεται τη φιλοσοφία: ως ιεραρχική και το πολιτικό ιδεώδες ως εξουσία μιας κάστας αρίστων στην οποία υποτάσσονται οι μάζες. (NUEVA ACRÓPOLIS y la FUNDACIÓN HASTINAPURA domingo, 27 de noviembre de 2011 Impactante nuevo documento sobre la secta Nueva Acrópolis (Redune, País Vasco)).

Σήμερα η Ν.Α. επιδιώκει να περάσει την άποψη ότι έχει αλλάξει με το πέρασμα του χρόνου και από μια καθαρά νεοφασίζουσα και νεοεποχίτικη σέκτα μεταβλήθηκε σε μια "εναλλακτική" οργάνωση φιλοσοφίας και εθελοντικών δράσεων που προσπαθεί να αλλάξει το ακραίο της παρελθόν ώστε να επιβιώσει οικονομικά, καθότι είναι λίγο πολύ γνωστό στην κοινή γνώμη η αρνητική ιστορία της. Αν και η Ν.Α. αρνείται το χαρακτηρισμό της ως φασιστική ή ναζιστική οργάνωση, τα επίσημα κείμενα της ασπάζονται μία βιολογική αντίληψη του εθνικισμού, όμοια με εκείνη των Ναζί του μεσοπολέμου, χωρίζοντας τους ανθρώπους σε φυλές, υποφυλές και πολιτισμούς. Ταξινομήσεις που στηρίζονται στις μυστικές διδασκαλίες της Μπλαβάτσκυ και έχουν την βάση τους στις φυλετικές διακρίσεις που ξεκινάν από την πεποίθηση ύπαρξης ανθρώπινων ομάδων - πολιτισμών - φυλών που τους ενώνει μια ποιοτική σύνθεση και η κοινή βιολογική και πνευματική κληρονομιά. Οι πολιτισμοί αυτοί ταξινομούνται ιεραρχικά σε ανώτερους και κατώτερους και σχηματίζουν τις υποφυλές και τις φυλές του ανθρώπινου είδους. Αξίζει να σημειωθεί ότι η τοποθέτηση των Εβραίων σε χαμηλή ιεραρχικά ταξινόμηση ενώ των Γερμανών στην ανώτερη, οδήγησε στα ρατσιστικά εγκλήματα των ναζί.

Ο Πλάνας σε μαθήματα προς τα κατευθυνόμενα μέλη έχει δηλώσει ότι η Ν.Α. μπορεί να άλλαξε το σύμβολο που παρουσιάζει στον κόσμο ως λογότυπο αλλά το πραγματικό της σύμβολο με τον αετό, τον πέλεκυ, τον πυρσό και το φτερό δεν μπορεί να αλλάξει γιατί έτσι δόθηκε από την λευκή αδελφότητα αφού αυτό το σύμβολο είναι που εκφράζει τον οργανισμό αυτό. Η εποχή της πληροφορίας έχει αναγκάσει την Ν.Α. να μηχανευτεί νέα σχήματα για να επιβιώσει. Σήμερα η επίσημη άρνηση της ιδεολογίας του φασισμού την οποία διδάσκει στα κατευθυνόμενα μέλη της, γίνεται όλο και πιο δύσκολη υπόθεση για αυτό έχει δοθεί ως επίσημη κατευθυντήρια γραμμή, η Ν.Α να λειτουργεί ως κέντρο διερχομένων που ασχολούνται με την φιλοσοφία και τον εθελοντισμό. Έτσι οι περισσότεροι νέοι που μπαινοβγαίνουν στο κέντρο αυτό φορώντας τα μπλουζάκια της Ν.Α. δεν γνωρίζουν πολλά για την οργάνωση αυτή. Τα υψηλόβαθμα στελέχη της Ν.Α. όμως γνωρίζουν και διαχωρίζουν τα μέλη σε κατευθυνόμενα και μη κατευθυνόμενα, όπου μη κατευθυνόμενα μέλη είναι όλοι αυτοί που βλέπουν την οργάνωση σαν κέντρο εθελοντισμού και φιλοσοφίας.

ΠΡΟΣΟΧΗ ο φασισμός είναι ένα πνευματικό παράσιτο με πολλές μεταλλάξεις. Η Νέα Ακρόπολη είναι μια από τις πιο ύπουλες μεταλλάξεις του. Το κατευθυνόμενο μέλος της ΝΑ  που κάτω από τις προαναφερθείσες μεθοδεύσεις της οργάνωσης, μετατρέπεται σε  έναν καθημερινό "ήρωα" πρόθυμο να υπηρετήσει την οργάνωση ως αυτοσκοπό, θα θεωρήσει κατ` ανάγκη και τους άλλους ως μέσα για τους δικούς του σκοπούς σε μια διαδικασία ενός τοξικού αλτρουισμού που το "πρόσκαιρο όφελος" το καρπώνεται  μόνο η οργάνωση, ενώ η κοινωνία και το κατευθυνόμενο μέλος θυσιάζονται για ένα μελλοντικό "όραμα", καπηλευμένο από την οργάνωση.  Το κατευθυνόμενο μέλος, όσο πιο συνειδητά θα εφαρμόζει αυτόν τον τοξικό αλτρουισμό, τόσο περισσότερο θα έχει την τάση να μηχανεύεται σχήματα "για το καλό της ανθρωπότητας". Όμως αυτό το όραμα που αποτελεί την κατευθυντήρια γραμμή του κατευθυνόμενου  μέλους έχει ταυτιστεί, στην σκέψη του, με το καλό της ανθρωπότητας, το οποίο είναι ταυτόσημο, με το καλό της οργάνωσης και  δεν περιλαμβάνει, το τωρινό καλό της κοινωνίας και των ίδιων των κατευθυνόμενων μελών που έπεσαν σε αυτή την πολύπλευρη πλάνη.

 Χρυσή Αυγή του Νίκου Μιχαλολιάκου.

Ο Μιχαλολιάκος ξεκίνησε την δράση του εκδίδοντας το περιοδικό Χρυσή Αυγή τον Δεκέμβριο του 1980, με τα ναζιστικά σύμβολα να κοσμούν το εξώφυλλό του, ενώ στο περιεχόμενό του φαινόταν ξεκάθαρα ο προσανατολισμός της λατρείας του αρχηγού -Φύρερ- Αδόλφου Χίτλερ. Επηρεάστηκε από την αποκρυφιστική εταιρεία "Τάγμα της Θούλης", μια γερμανική μυστικιστική οργάνωση που δημιουργήθηκε από την Θεοσοφική Εταιρεία με έμβλημα τη σβάστικα. Πυρήνας του Τάγματος αυτού ήταν η Χρυσή Αυγή από την οποία ο Χίτλερ διδάχτηκε την ιδεολογία του. Αυτή την πληροφορία την έδινε μόνο στους "μυημένους¨ οπαδούς του.

To περιοδικό ΧΑ επαγγέλεται μια «παγκόσμια πνευματική Επανάσταση», μια νέα «Χρυσή Αυγή» της ανθρωπότητας που «θα οδηγήσει και πάλι τον Άνθρωπο στην φύση και το Ελληνικό Ιδεώδες του πολιτισμού». Ο νέος «πολιτισμός» αφορά μόνο την λευκή φυλή. «Στη Νέα Ζωή δεν θα υπάρχει θέση για τους Σιωνιστές, τα προϊόντα τους και τους πράκτορές τους». Μαζί με τον ενδιαφέρον του για το «απολλώνιο πνεύμα», τον γερμανικό εξπρεσιονισμό και τον ιταλικό φουτουρισμό, την παρακμή της Ευρώπης και την «εισβολή των Εβραίων» ο εκδότης του περιοδικού Νίκος Μιχαλολιάκος θα ξετυλίξει το ταλέντο του ως ποιητής: "Στο δάσος υπάρχει σιγή και παγερή οσμή εγκλήματος. Ένας βωμός, μια τελετή, μια ανθρωποθυσία. Και αυτός στην μέση του ναού /Στο κέντρο της τεράστιας αιμάτινης κηλίδας, /Στο βάθρο του βωμού/ Τραγόμορφος, σατανικά υπέροχος /Την ώρα δοξάζει της θυσίας Των ευγενών ενστίκτων και της βίας / Αυτός ο αιώνιος κυβερνήτης, ο Μέγας Παν."

Η Χρυσή Αυγή του Μιχαλολιάκου στα πρότυπα της ΧΑ του Χίτλερ, διοργάνωνε τελετουργικά μέσα στο δάσος ανάβοντας φωτιές και δίνοντας όρκους κάτω από τη σβάστικα, σε συγκεκριμένες ημερομηνίες (ηλιοστάσια κατά κύριο λόγο) που τηρούνταν από τους “Άριους” στη Γερμανία προς τιμήν του θεού του πολέμου.

Το 1987 η οργάνωση της «Χρυσής Αυγής» συντάσσει το καταστατικό της και το σφραγίζει με το ρουνικό σύμβολο της Werwolf. Σύμφωνα με ένα άρθρο του καταστατικού, ο Αρχηγός τους δεν είναι άνθρωπος, αλλά «ενανθρωπισμένη ύπαρξη». Η αναφορά σε Εκείνον, υπάρχει και σε μεγάλα αφιερώματα του περιοδικού. Σε ένα από αυτά υπάρχει μια αφήγηση που απηχεί την άποψη ότι ο Χίτλερ δεν πέθανε, αλλά ζει. Μέσα από το περιοδικό ΧΑ εμφανίζεται η Σαβίτρι Ντέβι, η «Ιέρεια του Χίτλερ» ως μία προφήτης της νέας θρησκείας, που πιστεύει πως ο Χίλτερ είναι ο Τελευταίος Αβατάρ, μια θεότητα με υπερανθρώπινη, ανθρώπινη ή ζωώδη μορφή που διαμεσολαβεί ανάμεσα στο Θεό και τους ανθρώπους. Που θα ξανάρθει.

Ο Χάρης Κουσουβρής στο βιβλίο του, Γκρεμίζοντας το μύθο της Χρυσής Αυγής, αναφέρει ότι ο αρχηγός με ομοϊδεάτες του στις επετείους των ναζί επισκεπτόταν νύχτα το γερμανικό νεκροταφείο στον Διόνυσο. Ένα δημοσίευμα του περιοδικού που παραθέτει, γράφει ότι «σκοπός και νόημα της υπάρξεως μας ήταν, είναι και θα είναι ένας Homo nordicus, ο ερχομός του ανώτατου φυλετικού τύπου».

Η οργάνωση δεν είναι μια πολιτική οργάνωση, που έχει μια θρησκεία, αλλά μια θρησκευτική οργάνωση που μπαίνει στην πολιτική -όταν δεν απαξιώνει τις εκλογές- για να επιβάλλει όχι μόνο ένα καθεστώς, αλλά ένα «Νέο Ανθρωπο», τον «Homo Nordicus». Συνεχίζει ο Χάρης Κουσουβρής στο ίδιο βιβλίο: «Η Αναγέννησις του Ελληνισμού σημαίνει επιστροφή εις τα πρότυπα των Ολυμπίων Θεών».

Μετά την επιτυχία της ΧΑ στις εκλογές που την μετέτρεψαν σε τρίτη πολιτική δύναμη, περίπου εβδομήντα γραφεία σε όλη την Ελλάδα εκπαιδεύουν με «γυμναστικές επιδείξεις» και πραγματικές ασκήσεις ένα πραγματικό στρατό. Σε ένα beach party οι αυτοαποκαλούμενοι «αϊτοί» ετοιμοπόλεμοι κάνουν αγώνες με αρχαιοελληνικές περικεφαλαίες. Σε μυστικά στρατόπεδα στη Μάνδρα, τη Σαλαμίνα και τον Ασπρόπυργο και αυτοσχέδια σκοπευτήρια στη Πεντέλη και το Χαϊδάρι εκπαιδεύονται οι «κλειστοί πυρήνες». Οι επισκέψεις-εκστρατείες με τελετές στο Γράμμο και τις Θερμοπύλες δίνουν την απαραίτητη ιερότητα σε ένα θρησκευτικό στρατό ντοπαρισμένο με δικούς τους ύμνους.

Το καλοκαίρι του 2012 τα «Τάγματα Εφόδου» εμφανίζονται στο πανηγύρι της Ραφήνας να κάνουν ελέγχους στους μετανάστες μικροπωλητές. Καταστρέφουν με κλωτσιές τους πάγκους τους.

Το 2000 το περιοδικό Αντεπίθεση ανακοινώνει τον εορτασμό της έλευσης του «Υπερβορείου Απόλλωνος» με ένα άρθρο με τίτλο «Η Νίκη του Ήλιου». «Το βράδυ της 22ας προς 23ης Δεκεμβρίου ξαναζωνταντεύει στις καρδιές σας την υπέρλαμπρη χώρα του Λυκείου Απόλλωνος, τη χώρα του Φωτός την Υπερβορέα!» γράφει. «Την 23ην Δεκεμβρίου εορτάζουμε την έλευσιν του Υπερβορείου Απόλλωνος, τη νίκη του φωτός επί του σκότους, το χειμερινό ηλιοστάσιο! Η φυλή μας, η λευκή, Αρία Φυλή, από την αρχαιότητα έως σήμερα γιορτάζει τη νύχτα αυτή σύσσωμη, σε όλα τα σημεία του πλανήτη και όπου ζει λευκός Άνθρωπος, υποδεχόμενη τον θεό-Ήλιο, τον μεγάλο πατέρα της ζωής. Μουσική από αυλούς αιωρείται και αναπαριστά τους μυητικούς ήχους της φύσης καθοδηγώντας τα μαγικά βήματα των κυκλικών χορών μας που μας εισάγουν στη γιορτή. Οι φωτιές καίνε στους λόφους και στις βουνοκορφές σημάδια πως για τον Υπερβόρειο Απόλλωνα που γυρίζει από το μεγάλο του ταξίδι στον Βορρά, πύρινα σημάδια αιώνιας πίστης και αφοσίωσης. Ας ξαγρυπνήσουμε χορεύοντας και αναπαράγοντας το Φως».
Το 2005 το περιοδικό «Χρυσή Αυγή» παρουσιάζει τον Χίτλερ ως άγιο. -«Ο κόσμος χωρίς τον Χίτλερ είναι απάνθρωπος. Με τον Χίτλερ ο κόσμος θα έσφυζε ανθρωπιά και καλωσύνη. Εξήντα χρόνια μετά οι ναζί δεν έχουν τάφο». Ο Χίτλερ, -κατά τον αρθρογράφο- δεν έχει πεθάνει αλλά σαράντα μέρες περιφέρεται στα ερείπια και λέει: «Ήμουν ο τελευταίος των Καισάρων. ΄Ηλθε η εποχή των μικρών και ταπεινών. Ήμουν ο τελευταίος Αβατάρ. Μα εγώ του χρόνου θα διαβώ την πύλη και στα ερείπια θα περιπλανηθώ του Βερολίνου με μια ροζέτα του κόμματος στην τσέπη μου κρυμμένη και με μια πίστη σιδερένια στην καρδιά για κάποιον νέο άνθρωπο που θα έρθει στον Υπεράνθρωπο να δώσει λευτεριά».
Η εφημερίδα της ΧΑ υμνεί και τον Λευκό Εωσφόρο, που οι «ανά τον κόσμο δούλοι και οι υποταγμένοι τον λένε Διάβολο και Σατανά κι αυτός γελά». Ο Εωσφόρος είναι «αυτός που φέρνει το Λευκό Φως την Αυγή κάθε χιλιετία». .
Οι στίχοι των Naer Mataron έχουν αναφορές στην «Ostara», το αγαπημένο περιοδικό του Χίτλερ, αλλά και τον «Νέο Ανθρωπο». Ο «μεταφυσικός ιδεαλισμός» -λέει το τραγούδι «The New Man»- είναι η δημιουργία ενός «νέου ανθρώπου». Μια νέα μορφή πολιτισμού με στόχο τη φυσική και καλλιτεχνική αρτιότητα: «Με θάρρος και τόλμη θα ξεπεράσει -ο νέος άνθρωπος- το παρελθόν και θα καταλήξουμε σε ένα νέο πολιτισμό, όπου ο άνθρωπος θα είναι μια ολότητα. Είμαστε πρόθυμοι για πράξεις ολικής καταστροφής ακόμα και μαζικές δολοφονίες, για μια «δημιουργική καταστροφή» για την πορφυρή αυγή».

Το βιβλίο το ¨Μυθιστόρημα του Ναζισμού» αποκαλύπτει πως ο «λαϊκός σύνδεσμός» είναι το εθνικιστικό κέλυφος ενός μυστικού «κύκλου» με Ιππότες και βαθμοφόρους μιας μυστικής αλλόκοτης θρησκευτικής οργάνωσης.

Τον Ιούνιο του 2010, πριν από τις δημοτικές εκλογές ο Νίκος Μιχαλολιάκος παρουσιάζει το βιβλίο του Ηλία Κασιδιάρη "Τομέας Χ. " που περιγράφει μια φανταστική σφαγή όπου « χιλιάδες μολύβδινες σφαίρες ξεχύθηκαν μεμιάς στον αέρα και ταξίδεψαν για λίγα μέτρα ελεύθερες προτού καταλήξουν στον μακάβριο προορισμό τους.

Τον Αύγουστο του 2012 απειλούσε ότι: «Θα δούνε τι σημαίνει τάγματα εφόδου» και «τι σημαίνει οι ξιφολόγχες να ακονίζονται στα πεζοδρόμια». Έναν χρόνο μετά δολοφόνησαν τον Παύλο Φύσσα με μαχαίρι.

Σήμερα η ΧΑ επιδιώκει να περάσει την άποψη ότι έχει αλλάξει με το πέρασμα του χρόνου και από μια καθαρά νεοφασίζουσα σέκτα μεταβλήθηκε σε ένα εναλλακτικό πολιτικό κόμμα που προσπαθεί να αλλάξει το ακραίο του παρελθόν ώστε να αποκτήσει ψηφοφόρους, καθότι είναι λίγο πολύ γνωστό στην κοινή γνώμη η αρνητική ιστορία της. Αν και η ΧΑ σήμερα αρνείται τον χαρακτηρισμό της ως φασιστική ή νεοναζιστική οργάνωση, τα επίσημα κείμενα της ασπάζονται μία βιολογική αντίληψη του εθνικισμού, όμοια με εκείνη των Ναζί του μεσοπολέμου, χωρίζοντας τους ανθρώπους σε φυλές, υποφυλές και πολιτισμούς. Ταξινομήσεις που στηρίζονται στις μυστικές διδασκαλίες της Μπλαβάτσκυ και έχουν την βάση τους στις φυλετικές διακρίσεις που ξεκινάν από την πεποίθηση ύπαρξης ανθρώπινων ομάδων - πολιτισμών - φυλών που τους ενώνει μια ποιοτική σύνθεση και η κοινή βιολογική και πνευματική κληρονομιά. Οι πολιτισμοί αυτοί ταξινομούνται ιεραρχικά σε ανώτερους και κατώτερους και σχηματίζουν τις υποφυλές και τις φυλές του ανθρώπινου είδους. Αξίζει να σημειωθεί ότι η τοποθέτηση των Εβραίων σε χαμηλή ιεραρχικά ταξινόμηση ενώ των Γερμανών στην ανώτερη, οδήγησε στα ρατσιστικά εγκλήματα των ναζί. Η ΧΑ μπορεί να άλλαξε τον τρόπο που παρουσιάζεται στον κόσμο αλλά το πραγματικό της πρόσωπο δεν μπορεί να αλλάξει γιατί έτσι οριστικέ αρχικά από τον Μιχαλολιάκο. Η εποχή της πληροφορίας έχει αναγκάσει την Χ.Α. να μηχανευτεί νέα σχήματα για να επιβιώσει. Σήμερα η επίσημη άρνηση της ιδεολογίας του φασισμού την οποία διδάσκει στα κατευθυνόμενα μέλη της, γίνεται όλο και πιο δύσκολη υπόθεση για αυτό έχει δοθεί ως επίσημη κατευθυντήρια γραμμή, η Χ.Α. να λειτουργεί ως κέντρο διερχομένων που ασχολούνται με την πολιτική. Έτσι οι περισσότεροι νέοι που μπαινοβγαίνουν στα γραφεία της ΧΑ δεν γνωρίζουν πολλά για την οργάνωση αυτή. Τα υψηλόβαθμα στελέχη της Χ.Α. όμως γνωρίζουν και διαχωρίζουν τα μέλη σε κατευθυνόμενα και μη κατευθυνόμενα, όπου μη κατευθυνόμενα μέλη είναι όλοι αυτοί που βλέπουν την ΧΑ σαν μη φιλοναζιστικό πολιτικό κόμμα.

Αντί επίλογου

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Στην Καινή Διαθήκη (Κατά Ματθαίον 22,29) είναι γραμμένο (Πρωτότυπο κείμενο): "Πλανάσθε μη ειδότες τας γραφάς μηδέ την δύναμιν του Θεού." Μετάφραση: [Πλανάστε, διότι δεν γνωρίζετε τις Γραφές, ούτε την δύναμη του Θεού.]

Η στενή και η πλατεία πύλη (Ματθ. ζ’ 13-14). κείμενο του Ευαγγελιστή Ματθαίου

13 εισελθετε δια της στενης πυλης οτι πλατεια η πυλη και ευρυχωρος η οδος η απαγουσα εις την απωλειαν και πολλοι εισιν οι εισερχομενοι δι αυτης

14 οτι στενη η πυλη και τεθλιμμενη η οδος η απαγουσα εις την ζωην και ολιγοι εισιν οι ευρισκοντες αυτην.

Α΄ ΠΕΤΡΟΥ 5: 6 Ταπεινώθητε οὖν ὑπὸ τὴν κραταιὰν χεῖρα τοῦ Θεοῦ, ἵνα ὑμᾶς ὑψώσῃ ἐν καιρῷ. 7 πᾶσαν τὴν μέριμναν ὑμῶν ἐπιρρίψαντες ἐπ’ αὐτόν, ὅτι αὐτῷ μέλει περὶ ὑμῶν, 8 νήψατε, γρηγορήσατε· ὁ ἀντίδικος ὑμῶν διάβολος ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ.

Μετάφραση Α΄ ΠΕΤΡΟΥ 5:8 Να είστε νηφάλιοι και άγρυπνοι. Ο  αντίδικος σας ο διάβολος περιφέρεται σαν λιοντάρι που βρυχάται, ζητώντας κάποιον να καταβροχθίσει.