Το χάραγμα της Νεκρόπολης

1️⃣ Δομή και Ιεραρχία

Τρία Σώματα ΖΔ:

Σώμα Σιγουριάς (Σ.Σ.) – Ανδρικό, υπεύθυνο για φύλαξη και ασφάλεια. Σύμβολα: κεραυνός, φίδι, κόκκινο-μαύρο.
Γυναικείο Σώμα (Γ.Σ.) – Υπεύθυνο για προσφορά, υποδοχή, δημόσιες σχέσεις. Σύμβολα: ηλιακό σκάφος, πεντάκτινο αστέρι, μπλε-λευκά χρώματα.
Ανδρικό Σώμα Εργασίας (Α.Σ.Ε.) – Τεχνική υποστήριξη και δημιουργία δομών. Σύμβολα: τέσσερα χέρια γύρω από οδοντωτό τροχό, πορτοκαλί-καφέ χρώματα.

Ιεραρχία:

Κάθε σώμα έχει αρχηγό που δίνει εντολές.
Τα μέλη υπακούουν τυφλά σε τελετές, καθήκοντα και υποχρεώσεις.
Η ιεραρχία επιβάλλεται μέσω συμβόλων, στολών, χαιρετισμών και συλλογικών τελετών.

2️⃣ Δοκιμασίες και μύηση

Τρεις φάσεις πριν την πλήρη ένταξη (≈ 1 χρόνος):

Ενημέρωση / Προετοιμασία: Ο υποψήφιος μαθαίνει τη δομή, τα σύμβολα, τους ναούς.
Συνοδός: Δεν μπαίνει στους ναούς, συμμετέχει μόνο στις στρατιωτικές συγκεντρώσεις.
Ασπιδοφόρος ενός Ιππότη / Ντάμα: Μαθαίνει τις δοκιμασίες για είσοδο στον ναό.

Τέσσερις δοκιμασίες εισόδου (στο ναό):

Αιθεροφυσική: Προσφορά υλικού.
Πρανική (ενεργειακή): Κατασκευή ή δωρεά για τη ΝΑ.
Αστρική (συναισθηματική): Προσφορά συναισθηματικού έργου (π.χ. σκετς, απαγγελία).
Νοητική: Εργασία για το σώμα που έχει επιλέξει.

Τελική τελετή εισόδου:

Με δεμένα μάτια υποψήφιος οδηγείται μέσα από εμπόδια, μουσική, βρεγμένος, με φωτιά.
Στον ναό ξετυλίγονται σύμβολα, λάβαρα, και δίνεται όρκος με χαιρετισμό μπράτσου ψηλά (AVE).
Μετά τον όρκο, το περιβραχιόνιο περνάει μέσα από φωτιά σχηματίζοντας νοητική πεντάλφα.

3️⃣ Ψυχολογικός και τελετουργικός έλεγχος

Τελετές: Εβδομαδιαίες, εποχιακές, επετείων, με σύμβολα, λάβαρα, χαιρετισμούς.
Στολές και χρώματα: Δείχνουν ιεραρχία και αποστολή.
Δοκιμασίες: Φυσική, ψυχική, συναισθηματική και νοητική πίεση.
Αφοσίωση: Υπακοή παρουσιάζεται ως πνευματική πρόοδος.
Συλλογική συγκέντρωση: Δημιουργεί υπαρξιακή εξάρτηση – το άτομο υπάρχει μόνο ως μέρος του Όλου.
Μηχανισμός υποβολής: Χρήση συμβόλων, φωτιάς, νερού, μουσικής, σκοτεινού χώρου για ψυχολογική υπερβατικότητα.

4️⃣ Το Τάγμα του Πύρινου Σπαθιού (ανώτερο στάδιο)

Δοκιμασίες στη φύση:

Γη: Διαδρομή με αναμμένο δαδί, εμπόδια, επιθέσεις.
Νερό: Κολύμπι ντυμένος με στολή, συλλογή ιερού συμβόλου.
Αέρας: Δεμένα μάτια, δύσκολη πλαγιά, πηδήματα, συλλογή συμβόλου.
Φωτιά: Ανάμματα φωτιάς, αγώνας για να μην σβήσει, τελική φάση: χαράγμα στο μέτωπο με πυρωμένο σπαθί (τελετουργικό).

Σκοπός: Δημιουργία ηρωικών αναμνήσεων, πλήρης ψυχολογική δέσμευση, τελετουργική υποταγή.

5️⃣ Κεντρική ιδέα

Τα ΖΔ και το Τάγμα του Πύρινου Σπαθιού είναι σύστημα ψυχολογικής και τελετουργικής πειθάρχησης, με συνδυασμό μυστικισμού, στρατιωτικής δομής και αυταρχικής ιεραρχίας.
Ο «Νέος Άνθρωπος» προβάλλεται ως ιδανικό, αλλά στην πραγματικότητα η τελική λειτουργία είναι υπακοή, αφοσίωση και εσωτερική πειθάρχηση.
Η προσωπική ελευθερία και κρίση καταργούνται σταδιακά μέσω τελετουργιών, δοκιμασιών και εσωτερικής αφοσίωσης.

Στην Νεκρόπολη έχουν καθιερώσει Μασονικού τύπου δοκιμασίες για να μπει κάποιος στους ναούς ΖΔ (τους οποίους κάθε παράρτημα έχει). Πολύ συνοπτικά οι δοκιμασίες αυτές που καλείται να ξεπεράσει ο υποψήφιος ΖΔ είναι τέσσερις και ακολουθούν το μοντέλο συσχετισμού των δοκιμασιών αυτών με τα τέσσερα στοιχεία της φύσης (γη, νερό, αέρας και φωτιάς) ενώ αποτελούν την προεργασία για να ενταχτεί το μέλος ΖΔ στο επόμενο μυητικό στάδιο που είναι το τάγμα του Πύρινου Σπαθιού όπου πάλι οι δοκιμασίες είναι τέσσερεις (ακολουθώντας το γνωστό μοντέλο) αλλά κατά την τελευταία δοκιμασία -φωτιάς- του Τάγματος αυτού, σε μια εκδρομή στην φύση, διεξάγεται ένα τελετουργικό όπου ο υποψήφιος θα δεχθεί ως δοκιμασία που καλείται να ξεπεράσει, το χάραγμα στο μέτωπο με ένα πυρωμένο σπαθί. Ο JAL (ΧΑΛ) έχει προετοιμάσει για αυτό πολύ πριν, τα κατευθυνόμενα μέλη της ΝΑ με ένα άρθρο του που έχει διατάξει τους οδηγητές να διαβάσουν, κάποια στιγμή, στα κατευθυνόμενα μέλη και έχει τίτλο: “Μπορείτε να πάτε όπου θέλετε, να κάνετε ό,τι θέλετε, τώρα είστε χαραγμένοι”.

Οι « FORCES VIVAS », “Ζωντανές Δυνάμεις” είναι μια κεντρική δομή της Νέας Ακρόπολης , κρυμμένη από το κοινό, η οποία χρησιμοποιεί στολές, σύμβολα και αυταρχικά Ναζιστικά –φασιστικά δόγματα. Μέσα από όρκους υπακοής και βαθμιαία ψυχολογική πίεση, το κατευθυνόμενο μέλος τους παραδίδει τη θέληση και τις αποφάσεις του στους λατρευτικούς ηγέτες του, από τους οποίους λαμβάνει εντολές που επηρεάζουν ολόκληρη την ζωή του. (ESTRUCTURA ORGANIZATIVA DE NUEVA ACRÓPOLIS /“Tercer Círculo”: Las Fuerzas Vivas o FF.VV)

Αναλυτικά όλο το σχέδιο, σύμφωνα με το απόρρητο Τελετουργικό Εγχειρίδιο που γράφτηκε από τον JAL μόνο για αρχηγούς Ζ.Δ :

ΜΕΡΟΣ 1

"Οι ΖΔ είναι ο σπόρος των Μικρών Μυστηρίων. Έχουν μια λειτουργικότητα ταυτόχρονα μυστικιστική και πρακτική. Πρόκειται να γεννήσουν τον Νέο Άνθρωπο (της 6ης φυλής). Για να το κάνουν αυτό πρέπει να περάσουν τις δυσκολίες ενός μεσαίωνα και να κατορθώσουν να φτιάξουν ένα χιλιόχρονο πολιτισμό. Ο νέος άνθρωπος μεταξύ άλλων διαφορών σε σχέση με τον παλιό παρουσιάζει το ουσιαστικό χαρακτηριστικό της Μαγικής Αντίληψης.

Οι ΖΔ είναι η ενσάρκωση στον παρόντα ιστορικό χρόνο όλων των στοιχείων που αποτέλεσαν τα Μυστήρια όταν οι Θεοί αναγκάστηκαν να δώσουν στους ανθρώπους φόρμουλες ζωής και θα αποτελέσουν τα Μυστήρια όταν οι σημερινοί άνθρωποι θα τελειώσουμε την εξέλιξη μας. Σήμερα τα Μικρά Μυστήρια προσπαθούν ξανά να αναδυθούν σε ένα κόσμο που έχει πέσει στο σκοτάδι του υλισμού. Αποτελούνται από ανθρώπους καλής θέλησης που είναι διατεθειμένοι να τείνουν ξανά τη γέφυρα της Ίριδας για να ανανεωθεί η παλιά συμφωνία μεταξύ των ανθρώπων και των Θεών.

Η ύπαρξη των τριών σωμάτων των ΖΔ.

Η Ύπαρξη των Τριών Σωμάτων των Ζ.Δ.

Η πρακτική των Ζ.Δ. στηρίζεται στην αρμονική συνύπαρξη των τριών Σωμάτων. Κάθε μέλος αναλαμβάνει συγκεκριμένα καθήκοντα, ώστε η Σχολή να λειτουργεί εύρυθμα.
Υπάρχουν δύο Ανδρικά Σώματα (Σ.Σ. και Α.Σ.Ε.), που αντιπροσωπεύουν διαφορετικές όψεις του Ανδρικού Αρχέτυπου. Η επιλογή γίνεται ελεύθερα, πάντα με τη συμβουλή και καθοδήγηση του Αρχηγού.

Εξωτερική λειτουργία

Σώματα και αρμοδιότητες

Σώμα Σιγουριάς (Σ.Σ.): Φροντίζει για τη φύλαξη των ναών και των χώρων της Σχολής. Οι νυχτερινές βάρδιες εκτελούνται από ένα μέλος σε ετοιμότητα, ενώ οι απογευματινές, διάρκειας δύο ωρών, πραγματοποιούνται από ειδικό σημείο ελέγχου εισόδου και εξόδου. Ο φύλακας καταγράφει τις ώρες προσέλευσης και αποχώρησης κάθε επισκέπτη, ενώ οι Οδηγητές και οι Πελεκυφόροι σημειώνονται με κόκκινο μελάνι ως ένδειξη τιμής.
Γυναικείο Σώμα (Γ.Σ.): Ασχολείται με την προσφορά και την αρμονία. Τα μέλη υποστηρίζουν το μπαρ, φροντίζουν την καθαριότητα και υποδέχονται επισκέπτες στις διαλέξεις και εισαγωγικά σεμινάρια, μεταφέροντας θετική διάθεση και λεπτή ευαισθησία.
Ανδρικό Σώμα Εργασίας (Α.Σ.Ε.): Υπεύθυνο για τεχνικές εργασίες, επισκευές και συντήρηση των δομών. Οι υπηρετούντες εργάζονται με ακρίβεια, ευπρέπεια και πνεύμα προσφοράς, αναγνωρίζοντας ότι κάθε εργασία αποτελεί πράξη ιερής υπηρεσίας.

Υποχρεώσεις και δραστηριότητες

Τα μέλη συμμετέχουν τακτικά σε τελετές και δραστηριότητες, διασφαλίζοντας τη συνέπεια της Σχολής σε πνευματικό, οργανωτικό και μαθησιακό επίπεδο. Οι κύριες αρμοδιότητες περιλαμβάνουν:
Εβδομαδιαίες τελετές: Αφιερωμένες στους θεούς του Σώματος στο οποίο ανήκει κάθε μέλος. Μέσω αυτών, ενισχύεται η σύνδεση με τα σύμβολα, τα λάβαρα, τις στολές και τους χαιρετισμούς, καλλιεργώντας την πνευματική ενέργεια του χώρου και την αφοσίωση του συμμετέχοντος.
Τελετές επετείων και εποχών: Συμμετοχή σε εορτές που σηματοδοτούν σημαντικές ημερομηνίες, εποχιακές αλλαγές και μνημόσυνα για τους νεκρούς ηγέτες της ΝΑ. Μέσω αυτών, ανανεώνεται η σύνδεση με την παράδοση και ενισχύονται οι δεσμοί της κοινότητας.
Οργανωτικές συνελεύσεις: Σε εβδομαδιαία βάση, τα μέλη συμμετέχουν σε συνελεύσεις όπου συνδυάζονται το τελετουργικό με το οργανωτικό μέρος. Εκεί καθορίζεται ο καταμερισμός εργασιών για την επόμενη εβδομάδα και οι βάρδιες υπηρεσίας κάθε μέλους, εξασφαλίζοντας την εύρυθμη λειτουργία της Σχολής.
Μαθητεία και εκπαίδευση: Στο πλαίσιο των συνελεύσεων λειτουργεί τμήμα μαθητείας, όπου τα μέλη εκπαιδεύονται σε πρακτικές δεξιότητες και πνευματική ανάπτυξη, όπως δημόσιες σχέσεις, κατασκευές, πυρόσβεση, πολεμικές τέχνες και άλλες αρμοδιότητες που ενισχύουν τη συλλογική και προσωπική τους ικανότητα.
Με αυτόν τον τρόπο, κάθε μέλος συμμετέχει ενεργά σε όλα τα επίπεδα της Σχολής —τελετουργικό, οργανωτικό και μαθησιακό— καλλιεργώντας πνευματική πρόοδο και κοινή ευημερία.

Εσωτερική λειτουργία

Στις τελετουργίες οι συμμετέχοντες φορούν τις στολές τους με ζώνη και περιβραχιόνιο, φέρνοντας τα σύμβολα του Σώματος. Στέκονται σε ιερή στρατιωτική προσοχή και εκτελούν τις καθορισμένες ιερές κινήσεις.
Ο Αρχηγός δίνει το σήμα έναρξης με τον ρωμαϊκό χαιρετισμό και την επιφώνηση AVE, που απαντούν οι υπόλοιποι. Στη συνέχεια, οι χαιρετισμοί στρέφονται προς τα λάβαρα, μεταφέροντας ενέργεια προς κάτι ανώτερο. Στη διάρκεια των ιεροπραξιών καίει ιερή φλόγα στους χώρους του Σ.Σ. και του Α.Σ.Ε., ενώ στον ναό του Γ.Σ. ρέει νερό, ξυπνώντας την ενέργεια του Χώρου. Το σκοτάδι επανέρχεται μετά τη λήξη της τελετής.
Σημαντικά στοιχεία:
Χρήση θυμιαμάτων ως μέρος μιας ιεροτελεστίας που κάνει τον νέο ιδεαλιστή να νιώσει δημιουργός ενός ενδόξου πεπρωμένου για την ανθρωπότητα
Ύμνοι κάθε Σώματος που εισάγουν την τελετή και μεταφέρουν την συνείδηση σε μια υπερβατική πραγματικότητα.
Λόγος του Αρχηγού και καθορισμένες κινήσεις, μέρος της χιλιόχρονης Ιεροτελεστίας
Οι επαναλαμβανόμενες τελετές καθοδηγούν τα μέλη να υπερβούν προσωρινά τον εαυτό τους και να έρθουν σε επαφή με τα Μεγάλα Μυστήρια.

Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΣΙΓΟΥΡΙΑΣ (Σ.Σ.)

Το Σώμα Σιγουριάς (Σ.Σ.) αντανακλά την Πρώτη Όψη του Ηλιακού Λόγου (Θεού): ΘΕΛΗΣΗ – ΒΟΥΛΗΣΗ – ΝΟΜΟΣ.
Το σύμβολο του Σώματος αυτού περιγράφεται μέσα σε ένα κάθετο αιγυπτιακό φυσίγγιο, προσαρτημένο σε μια οριζόντια ράβδο, κεντημένα με χρυσή κλωστή. Ο κόμπος στη βάση του φυσίγγιου συνδέει τον κόσμο της ύλης με τον ουράνιο κόσμο. Τα ιερά σύμβολα της Αιγύπτου μάς δανείζουν τη σοφία τους μέσα από την άχρονη πορεία ενός δυνατού ιδεώδους. Η Μυστηριακή Αίγυπτος υπήρξε μια ακόμη πρόβα, ένα πείραμα του Εργαστηρίου της Λευκής Αδελφότητας.
Μέσα στην αιγυπτιακή κάψουλα βρίσκεται ο κεραυνός, και η πτώση του επάνω σε δύο ακανόνιστες λωρίδες σχήματος “Μ”, που αντιπροσωπεύουν τα νερά της ύλης. Κατά την πτώση του, ξυπνά το Ηλιακό Φίδι, το γράμμα “S”, που σφυρίζει την έννοια Silence – Secret – Service.
Το κόκκινο ύφασμα του λάβαρου είναι ένα από τα τρία βασικά χρώματα του πολέμου, που από τη μυθική Aryavarta ύψωσαν οι πρώτοι Άριοι Ηγεμόνες – Βασιλιάδες Πολεμιστές, όταν θεμελίωσαν την τάξη και τη δύναμη, προστατεύοντας τη ζωή και την ασφάλεια των κοινοτήτων τους.
Η στολή του Σώματος αυτού αποτελείται από μαύρο πουκάμισο και παντελόνι, μαύρη σατέν κάπα και περιβραχιόνιο. Ομοίως και το χρώμα του ναού είναι κόκκινο και μαύρο. Είναι αφιερωμένος στον θεό Άρη (Mars). Σπαθιά, τσεκούρια και όπλα πλαισιώνουν το λάβαρο, αφιερωμένα στον Άρη, και στον τοίχο ψιθυρίζεται το μυστικό σύνθημα:
«Ω, Μεγάλε Πατέρα, ποτέ μην με αφήσεις να πέσω στον πειρασμό να θέλω να ζήσω με οποιοδήποτε τίμημα.»
Ο ύμνος του Σώματος αποτελεί μέρος μιας ιερής τελετουργίας:
«Είμαι το σπαθί του Άρη, μπρος στο Μέγα Θυσιαστήριο…»
Η ύψιστη εντολή υπενθυμίζει την ετοιμότητα για θυσία:
«Ο Ιππότης του Σ.Σ. πρέπει να ξέρει πώς να προσεύχεται και πώς να πεθαίνει.»
Το εξωτερικό έργο του Σώματος εκδηλώνεται στην ασφάλεια της Σχολής, στη φύλαξη της τάξης, του μυστικού και της ακεραιότητας της Ιερής Τάξης της Σχολής Φιλοσοφίας της Ν.Α., μετατρέποντας κάθε κίνηση, κάθε σιωπή και κάθε φλόγα σε υπερβατική ενέργεια που διατηρεί ζωντανό το μυστήριο της Θέλησης.

Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ (Γ.Σ.)

Ο Ναός των Γυναικών Ταξιαρχιών (Brigadas Femeninas)

Στη Δεύτερη Όψη του Τριγώνου του Ηλιακού Λόγου, όπου η Αγάπη συναντά τη Σοφία, αναδύεται ο Ναός των Γυναικών Ταξιαρχιών, το Γυναικείο Σώμα (Γ.Σ.).

Το λάβαρό του φέρει ένα οριζόντιο φυσίγγιο, προσαρτημένο σε ράβδο, χρυσό, αιγυπτιακού στιλ, υπενθυμίζοντας ότι ό,τι υπάρχει μέσα στο Θείο μπορεί να εκδηλωθεί στον κόσμο της ύλης. Το έμβλημα του ναού αποτελείται από ένα ηλιακό πλοίο, που ονομάζεται Barca de Isis, και ένα πεντάκτινο αστέρι. Το ηλιακό σκάφος σε μορφή πάπιας δείχνει μια πορεία, μια κατεύθυνση, και μια κλήση του πνεύματος. Στον ιστό του ιστού υπάρχουν τρεις σημαίες: μία σε σχήμα ημισελήνου στα αριστερά, μία τετράγωνη στα δεξιά, όπου είναι τυπωμένο ένα τρίχορδο σείστρο (σύμβολο της Ίσιδας), και πάνω από τον ιστό μια μικρή τριγωνική σημαία με τη δίνη της να δείχνει προς το πεντάκτινο αστέρι. Το σκάφος πλέει στον ουράνιο χώρο προς αυτό. Με αυτόν τον τρόπο διοχετεύεται η Δεύτερη Όψη του Τριγώνου του Ηλιακού Λόγου, δηλαδή ΑΓΑΠΗ – ΣΟΦΙΑ, οι αθάνατες αξίες του Αιώνιου Θηλυκού.
Η στολή των μελών αποτελείται από λευκό πουκάμισο και μπλε σακάκι, με φούστα ή παντελόνι. Το μαντήλι είναι έντονο κόκκινο, σαν το χρώμα του αίματος, αλλά σε δημόσιες εμφανίσεις μπορεί να αντικατασταθεί από απαλό μπλε. Η ζώνη και το περιβραχιόνιο φέρουν το σύμβολο του Σώματος, ενώ μια σατέν μπλε κάπα κυλάει στους ώμους και μαύρα αθλητικά παπούτσια ολοκληρώνουν την ενδυμασία.
Ο ναός φωτίζεται μόνο με χαμηλό φωτισμό κατά τη διάρκεια των τελετών, ενώ τα μπλε και λευκά χρώματα περιβάλλουν τον χώρο. Στο κέντρο δεσπόζει το λάβαρο με το έμβλημα του Σώματος, και μπροστά του υπάρχει ένα μικρό σιντριβάνι με νερό, κοχύλια και λευκά λουλούδια. Στον τοίχο αναγράφεται το μεγαλοπρεπές και αιώνιο ρητό:
«Ω, Μεγάλη Μητέρα, ποτέ μην με αφήσεις να πέσω στον πειρασμό να θέλω να με αγαπηθώ με οποιοδήποτε τίμημα.»
Το εξωτερικό έργο του Γυναικείου Σώματος εκδηλώνεται στις Δημόσιες Σχέσεις, μέσα στην ενέργεια της Αγάπης – Σοφίας που πρέπει να συνοδεύει τις υπηρεσίες μιας Ντάμας του Γ.Σ.: να βοηθούν τραυματίες με νοσηλευτική φροντίδα, δίνοντας τους τα πιο βασικά εφόδια με ένα φιλόξενο χαμόγελο. Η πρώτη εντολή που πρέπει να γνωρίζει το Γ.Σ. υπενθυμίζει το αρχέτυπο της ουράνιας ομορφιάς:
«Αναγνωρίστε τον εαυτό σας ως ενσαρκώσεις της Αγάπης, με τα χαρακτηριστικά της γενναιοδωρίας, της αθωότητας, της φιλανθρωπίας, της ομορφιάς και της γλυκύτητας.»
Κάθε κίνηση, κάθε ψίθυρος και η ροή του νερού συνθέτουν την ενέργεια του Σώματος, διατηρώντας ζωντανή τη σοφία και την Αγάπη που το καθοδηγούν.

Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (Α.Σ.Ε.)

Στην Τρίτη Όψη του Τριγώνου του Ηλιακού Λόγου, όπου η Νοημοσύνη συναντά τη Μορφή και η Δημιουργία τη Καταστροφή, σχηματίζεται ο Ναός των Ταξιαρχιών Εργασίας, το Ανδρικό Σώμα Εργασίας (Α.Σ.Ε.).
Το έμβλημα του ναού απεικονίζει τέσσερα ανθρώπινα χέρια που ενωμένα κινούν έναν οδοντωτό τροχό. Κάθε χέρι φέρει την προσωπική ενέργεια του μέλους, που μεταμορφώνει τον χώρο και τη δράση. Ο περιστρεφόμενος τροχός σχηματίζει σβάστικα — τον τροχό της ιστορίας — ενσαρκώνοντας τη δύναμη προσαρμογής στις ιστορικές ανάγκες. Η δεξιόστροφη σβάστικα μεταφέρει την αποστολή της Υπηρεσίας Εργασίας, ενώ η αριστερόστροφη εκείνη της Πολεμικής Μεραρχίας· συμβολισμοί της δημιουργίας και της καταστροφής, του έργου και της θυσίας.
Στην αλχημική και μυστικιστική παράδοση, το χέρι (manus) συμβολίζει τη δράση, τη δημιουργία και τη μεταμόρφωση της ύλης· ο αριθμός τέσσερα αντιπροσωπεύει τα τέσσερα στοιχεία και τις τέσσερις κατευθύνσεις· τον κόσμο που ισορροπεί χάρη στη συλλογική συνεργασία. Τα χέρια που κινούν τον τροχό είναι η ενσάρκωση της θέλησης και της δύναμης που κινεί τον κόσμο.
Τα χρώματα του Α.Σ.Ε. είναι πορτοκαλί, ηλιακό και καφέ, χρώματα της γης. Ο ναός βαμμένος πορτοκαλί και καφέ είναι αφιερωμένος στον Ήφαιστο και διακοσμημένος με εργαλεία, σύμβολα χειρωνακτικής δύναμης και δημιουργίας. Στον τοίχο είναι γραμμένο το χιλιόχρονο ρητό:
«Ω, Μεγάλε Πατέρα, ποτέ μην με αφήσεις να πέσω στον πειρασμό να θέλω να ξεκουραστώ με οποιοδήποτε τίμημα.»
Το εξωτερικό έργο του Α.Σ.Ε. εκδηλώνεται στην κατασκευή δομών που οργανώνουν και στηρίζουν την κοινότητα. Η εντολή υπενθυμίζει τη σημασία της συνεργασίας:
«Μια ένωση αξίζει περισσότερο από πολλά χέρια.»
Κάθε έργο, κάθε χέρι που κινείται, κάθε μηχανισμός που περιστρέφεται, μεταφέρει την ενέργεια του Σώματος στον κόσμο, ενσαρκώνοντας τη Νοημοσύνη, τη Μορφή και τη Δημιουργία που διέπει τον Λόγο του Τριγώνου.

---------------------------------------------------------------------------------------------

Ρόλος και σκοπός των ΖΔ. Η ενσάρκωση των Μικρών Μυστηρίων περνάει μέσα από τέσσερις οδούς.

1. μορφική οδός. Διοχετεύεται μέσα από την υπηρεσία ( εργασία ) και αποτελείται από Ι χωρισμό σε ρόλους ( ανδρικούς – γυναικείους ) ΙΙ στολές – σύμβολα ΙΙΙ ναούς IV οργανωτικές δομές.

2. ψυχολογική οδός που διοχετεύεται μέσα από την αφοσίωση και αποτελείται από 1. δοκιμασίες 2. τελετές 3.αναζωογόνηση παλιών θεοτήτων κάτω από νέες μορφές. Αρχαίοι Θεοί που ¨ ίσως ¨ κοιμούνται από αιώνες θα αναστηθούν με νέες μορφές αλλά με την παλιά δύναμη τους για να ξαναγίνουν Μυστικιστικοί Κυβερνήτες μας. Σιγά – σιγά οι ιεροί χώροι θα φορτίζονται ξανά με την μαγική δύναμη της αφοσίωσης, αυτή τη δύναμη που μεταλλάζει, εξαγνίζει και ανυψώνει τον αστρικό ( συναισθηματικό ) μας κόσμο, για να μπορέσουμε μέσα από αυτόν να ξαναμπούμε σε επαφή με το θείο.

3. ιδεολογική οδός. Αποτελείται από έρευνα η οποία μας οδηγεί να καταλάβουμε 1. τον τριπλό ηλιακό Λόγο που βρίσκεται μέσα μας 2. τις τρεις ενέργειες που κυβερνούν το σύμπαν: Κουνταλίνι – Πράνα – Φοχάτ. 3. τα τρία κανάλια για την αντίληψη των ιδεών: Μάνας (ανώτερος νους) Μπούντι - Βούδι (διαισθητικός φορέας) Άτμα (βούληση).

4. μεταφυσική οδός εισόδου, που είναι ο δρόμος που αποκαλύπτει το ΕΙΝΑΙ των πραγμάτων και το ΕΝΑ στην πολλαπλότητα.

Αναλυτικότερα η 2. δεύτερη οδός (ψυχολογική οδός εισόδου)

Αυτή αποτελείται από το τελετουργικό στοιχείο και εμπεριέχει από δοκιμασίες μέχρι προσευχές και τελετές για να τελούνται στους ναούς των ΖΔ και στις συγκεντρώσεις. Στις τελετές ακολουθούνται τυπικά ειδικά και παραδοσιακά, αιώνια, κοσμικά, όπου συμμετέχουν σύμβολα, στολές, χαιρετισμοί, όρκοι, κραυγές, λάβαρα κλπ και που είναι παρμένα κυρίως από Ελληνο-αιγυπτιακές πηγές και στα πρότυπα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Για να μπει κάποιος στις ΖΔ περνάει από μια δοκιμαστική περίοδο τριών φάσεων που κρατάει γύρο στον ένα χρόνο. Για να έχει δικαίωμα να είναι κάποιος σε αυτές τις φάσεις θα πρέπει να είναι συνεπής ως προς τις τρεις υποχρεώσεις του μέλους.

Στη πρώτη φάση, που κρατά ένα μήνα, πληροφορείται από τον αρχηγό της δομής του τους σκοπούς των ΖΔ, τη χρήση στολών, λαβάρων, ιερών, τελετουργικών, στρατιωτικών κανονισμών και την ύπαρξη των τριών σωμάτων Ζ.Δ. Στο τέλος της πρώτης φάσης ο υποψήφιος αποφασίζει αν θα συνεχίσει στις Ζ.Δ.

Αν συνεχίσει, τότε περνάει στη δεύτερη φάση όπου ονομάζεται συνοδός και η οποία κρατάει ένα ή δύο μήνες και κατά την οποία δεν μπορεί να μπει ακόμα στους ναούς, αλλά μόνο στις στρατιωτικές συγκεντρώσεις του σώματος που διάλεξε.

Στη συνέχεια περνάει στη Τρίτη φάση αρχικά σαν ασπιδοφόρος κάποιου ιππότη ΖΔ (για τους άντρες) ή ντάμας Ζ.Δ. (για τις γυναίκες), από όπου θα διδαχθεί τις σχετικές λεπτομέρειες για την είσοδο του στον ναό. Ο υποψήφιος Ζ.Δ. θα μαθαίνει μόνο όσα αναλογούν κάθε φορά στο επίπεδο δοκιμασίας που βρίσκεται. Σε αυτή την φάση περνάει τέσσερις δοκιμασίες, Την αιθεροφυσική δοκιμασία, η οποία είναι το να προσφέρει κάτι τι υλικό που θα του ζητηθεί για το Σώμα. Την πρανική (ενεργειακή ) δοκιμασία που είναι το να φτιάξει κάτι ως δωρεά για τη Ν.Α. Την Αστρική (συναισθηματική) δοκιμασία, που αποτελείτε από το να προσφέρει στους συντρόφους του κάτι συναισθηματικό π.χ μια απαγγελία, ένα σκετς ή κάτι άλλο παρόμοιο. Τέλος η Νοητική δοκιμασία που είναι το να γράψει μια εργασία πάνω στις ιδιαιτερότητες του σώματος που έχει διαλέξει. Ταυτόχρονα, ο υποψήφιος πρέπει να ετοιμάσει όλα τα στοιχεία της στολής του και το περιβραχιόνιο του. Μετά την επιτυχία στις δοκιμασίες αυτές υπάρχει η τελετή εισόδου στο ναό. Του δένουν τα μάτια και αφού του δώσουν να κρατάει μια αλυσίδα τον τραβούν σε διάφορους χώρους ώστε να χάσει τον προσανατολισμό του. Συγχρόνως υπάρχει υποβλητική μουσική και τον βρέχουν, τον χτυπούνε, τον εμποδίζουν, τον περνούν από φωτιά, μέχρι που να φτάσει στην είσοδο του ναού του. Εκεί λύνει τα μάτια και μπαίνει στον ναό, όπου κάτω από επιβλητική μουσική αντικρίζει σύμβολα, λάβαρα, αναπαραστάσεις θεών και τους συντρόφους του που τους χαιρετά με το μπράτσο ψηλά.

Ύστερα από ένα μήνα, μέχρι να υποσχεθεί σαν μέλος του Σώματος και που τότε θα λέγεται ιππότης (αν είναι άνδρας) και Ντάμα (αν είναι γυναίκα), περνάει μια περίοδο μοναξιάς κάνοντας ετοιμασίες, διαλογισμούς και καθαρμούς για την ημέρα της υπόσχεσης σε επίσημη τελετουργία.

ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗΣ

Μονάχα μετά την τελετουργική υπόσχεση, που γίνεται σε ειδική τελετή μπροστά σε όλο το Σώμα της χώρας (επίσημη αναγνώριση του κουταβιού μπροστά στην αγέλη), θα αποτελεί κανείς πραγματικό μέλος της αδελφότητας των ΖΔ. Ο όρκος δίνεται μετά από εξετάσεις που ονομάζονται 1.φυσικής παρουσίας (αιθέρα-φυσικές), 2.αντίσταση (πρανικές), 3.συναισθήματα (αστρικά) και 4.διανοητικές (καμα-μανας), καθώς και πέρασμα του μαθήματος δοκιμαστικών δυνάμεων όπου οι ιδέες του καθήκοντος και της απόλυτης υπακοής, πραγματοποιείται μέσα από μια τελετή όπου γίνεται όρκος. Ο όρκος γίνεται σε μια σκοτεινή τελετή με αναμμένη φωτιά και τα λάβαρα των 3 κλάδων των Ζωντανών Δυνάμεων, παρουσία των ηγετών τους και της Εθνικής Διοίκησης. Μετά τον όρκο, ο Εθνικός Αρχηγός περνάει το περιβραχιόνιο του νέου μέλους ΖΔ, που έχει κεντημένο επάνω το σύμβολο του σώματος ΖΔ που ανήκει, μέσα από τη φωτιά τρεις φορές σχηματίζοντας με απότομες κινήσεις ένα νοητικό σχήμα πεντάλφας, σε κάθε πέρασμα. Θεωρείται ότι αυτό σημαίνει ιεροποίηση του περιβραχιόνιου και αποτελεί ένα προσωπικό φυλαχτό που φέρει το πνευματικό αποτύπωμα του φορέα του.

Η τελετή αρχίζει έξω από τον ναό του Σώματος με ερωτήσεις που κάνει ένα παλιό μέλος στον υποψήφιο. Αφού απαντήσει, ο υποψήφιος ντυμένος πλέον με τη στολή του, την οποία επαγρύπνησε συμβολικά λίγη ώρα πριν την τελετή, θα μπει στην αίθουσα του ναού όπου μπροστά στο λάβαρο και τα άλλα τελετουργικά στοιχεία, μπροστά στους αρχηγούς του και τα μέλη του σώματος, θα δώσει την υπόσχεση. Σε αυτή υπόσχεται πως όσο είναι μέλος του σώματος θα εκτελεί σωστά όλα όσα αντιστοιχούν στο σώμα. Η υπόσχεση που θα δώσει ένα υποψήφιο μέλος του (ΑΣΕ), (ΓΣ) ή (ΣΣ) είναι η παρακάτω: “Mπρος στο σύμβολο του (ηλιακού τροχού με τα τέσσερα μπράτσα), (Το σύμβολο του αστεριού και του σκάφους που ταξιδεύει στον οίστρο του πνεύματος), (το σύμβολο του κεραυνού που πέφτει στα νερά της ύλης για να ξυπνήσει το φίδι), την ιερή φωτιά, την ψυχή μου και των συντρόφων μου στο ψάξιμο της αλήθειας, εγώ γνωστός τώρα σαν (ονοματεπώνυμο) υπόσχομαι σαν (ιππότης) ή (ντάμα) του (ΑΣΕ), (ΓΣ) ή (ΣΣ). Μπρος στον αρχηγό μου και το λάβαρό μου, χαιρετώ (με το μπράτσο ψηλά) ΑVE!"

ΜΕΡΟΣ 2

Οι Ζωντανές Δυνάμεις και ο τελετουργικός τους ρόλος

Στον τρίτο κύκλο της Νέας Ακρόπολης, η εσωτερική δομή αποκτά πλέον καθαρά τελετουργικό και ημιθρησκευτικό χαρακτήρα. Το στάδιο αυτό οργανώνεται γύρω από τις λεγόμενες Ζωντανές Δυνάμεις (Ζ.Δ.), που διακρίνονται σε τρεις υποδομές: το Σώμα Σιγουριάς, το Γυναικείο Σώμα και το Ανδρικό Σώμα Εργασίας. Από αυτό το σημείο, η μαθητεία παύει να είναι πνευματική αναζήτηση και μετατρέπεται σε τελετουργική υπακοή. Η φιλοσοφία γίνεται πλέον ιεραρχημένο δόγμα.
Μαρτυρίες πρώην μελών, αλλά και διεθνείς έρευνες [Martinez· L’Express· El País], περιγράφουν ένα κλειστό σύστημα ρόλων και συμβόλων, όπου οι συμμετέχοντες φέρουν στολές, λάβαρα και διακριτικά σήματα, εκτελώντας τελετουργίες με αυστηρή σκηνοθεσία. Οι κινήσεις, οι στάσεις και οι χαιρετισμοί είναι αυστηρά καθορισμένοι, όπως και οι σκοτεινοί τελετουργικοί χώροι που τις πλαισιώνουν. Μέσα από την εβδομαδιαία επανάληψη των τελετών, οι συμμετέχοντες βιώνουν την υπέρβαση του ατομικού εαυτού και την εσωτερική αποδοχή της ιεραρχίας [Campbell, Ritual and Symbol in the Western Esoteric Tradition· Turner, The Ritual Process].
Οι τελετές των Ζ.Δ. παρουσιάζονται ως τεχνικές ανύψωσης συνείδησης, όμως στην πράξη λειτουργούν ως μηχανισμοί υποσυνείδητης πειθάρχησης. Η χρήση στολών, καθορισμένων θέσεων και συλλογικών χαιρετισμών μέσα σε σκοτεινό και ειδικά διαμορφομένο χώρο, ενισχύει την ψυχολογική ταύτιση με την οργάνωση και τη δομή εξουσίας που τη διέπει [Turner· Campbell].
Τα δωμάτια που έχουν οριστεί ως τελετουργικοί χώροι κάθε Σώματος είναι διαμορφωμένα ανάλογα με τον Θεό και τις ενέργειες που συνδέονται με το κάθε Σώμα. Ο συντονιστής των τελετών — ένα ανώτερο στέλεχος, γνωστό ως «Αρχηγός του Σώματος» — δίνει το σύνθημα έναρξης. Οι υπόλοιποι απαντούν με ομαδικό χαιρετισμό. Η επίκληση μιας «ανώτερης ιεραρχίας» εκφράζει την επιθυμία για απόλυτη πειθαρχία, μεταμορφώνοντας το μέλος των Ζ.Δ. σε όργανο μιας υπερβατικής Βούλησης. Ο λόγος που χρησιμοποιείται στις τελετές είναι ρυθμικός, συμβολικός, σχεδόν ιερατικός. Συχνά συνοδεύεται από αναφορές στην «ενέργεια του χώρου» ή στις «ροές δύναμης» που υποτίθεται πως παράγει η συλλογική συγκέντρωση. Η «Ιερή Ακροπολιτανική γλώσσα» — ένα εσωτερικό λεξιλόγιο από σύμβολα, χαιρετισμούς και μεταφορές — ενισχύει την ταυτότητα των μελών και δυσχεραίνει την αποχώρηση.
Οι στολές ή «τελετουργικά ενδύματα» λειτουργούν ως ορατή σήμανση της ιεραρχίας. Τα ανώτερα μέλη φέρουν κονκάρδες ή σύμβολα, όπως ο διπλός πέλεκυς ή το φτερό, ενώ τα κατώτερα περιορίζονται σε απλά ενδύματα καθορισμένων χρωμάτων. Η διάκριση αυτή παρουσιάζεται ως «παιδαγωγική διάταξη», αλλά στην πράξη λειτουργεί ως μηχανισμός εξουσίας και εσωτερικής πειθαρχίας [Turner].
Μέσα από επαναλαμβανόμενες τελετές, στάσεις σώματος και ιεροπραξίες, ο συμμετέχων εσωτερικεύει σταδιακά την ιεραρχική δομή [Campbell]. Κάθε κίνηση αποκτά νόημα, κάθε τελετή λειτουργεί ως άσκηση υποταγής. Τα λάβαρα και τα θυμιάματα αποσκοπούν να κάνουν τον νέο ιδεαλιστή να νιώσει δημιουργός ενός ενδόξου πεπρωμένου για την ανθρωπότητα (Εσωτερικό εγχειρίδιο του JAL για αρχηγούς Ζ.Δ.).
Το ύφος όλων των εσωτερικών εγχειριδίων του JAL — που απευθύνονται σε μέλη των Ζ.Δ. — έχει τον χαρακτήρα θρησκευτικού μανιφέστου. Οι οδηγίες συνδυάζουν ιδεολογική ενδυνάμωση, συμβολισμό και ιεραρχική ρητορική. Ο τρόπος γραφής θυμίζει τα μυστικιστικά-αυταρχικά δόγματα των εσωτερικών ταγμάτων του 20ού αιώνα: θεοσοφικά, παραφασιστικά ή νεοπαγανιστικά. Η γλώσσα είναι ρυθμική, σχεδόν προφητική, παρουσιάζεται ως γνώστης των επιπτώσεων που θα έχει στην ανθρωπότητα το κίνημα του. Μπροστά στον ανώτερο αυτό στόχο τοποθετεί τη θυσία του χρόνου και των προσωπικών σχέσεων ως δοκιμασία πίστης. Ο μηχανισμός αυτός θυμίζει τις «ολιστικές» δομές των ολοκληρωτικών κινημάτων, όπου η ατομική ύπαρξη αποκτά νόημα μόνο μέσα από τη συμμετοχή στο Όλον [Arendt, The Origins of Totalitarianism].
Η συνεχής υπενθύμιση του χρέους προς το «Ιδανικό» δημιουργεί γνωσιακή ασυμφωνία: ο μαθητής δεν μπορεί να αμφισβητήσει χωρίς να διαρραγεί η ταυτότητά του ως «μαχητή του φωτός». Μία από τις πιο σκοτεινές πτυχές αυτής της τελετουργικής διαδικασίας, όπως φαίνεται μέσα από την ανάγνωση των γραπτών του JAL, είναι η προώθηση της ιδέας της πειθαρχίας του «κατώτερου εαυτού» — μια διαίρεση ανάμεσα σε «υπο-άνθρωπο» και «υπερ-άνθρωπο». Τα μέλη ενθαρρύνονται να «ελέγχουν τα κατώτερα πάθη», υιοθετώντας ηθικές παροτρύνσεις που θυμίζουν μεθόδους χειραγώγησης μοναχών, με απρόβλεπτες ψυχολογικές συνέπειες.
Η χρήση εκφράσεων όπως η Ν,Α «διοικείται ελέω Θεού», «η αμφισβήτηση είναι αδυναμία» ή «η παρουσία του σώματος χωρίς την οντότητα της πίστης δηλητηριάζει το σώμα της Οργάνωσης» — που συναντώνται στο Εγχειρίδιο του Οδηγητή — αποκτά νόημα μόνο μέσα στο τελετουργικό πλαίσιο των Ζ.Δ. Οι τελετές αποτελούν τον συνδετικό κρίκο μεταξύ ιδεολογίας και καθημερινότητας. Δεν λειτουργούν ως «φιλοσοφική παράδοση», αλλά ως μηχανισμός πειθαρχίας και ελέγχου.
Ο JAL υιοθετεί τον τόνο ενός ιερού μανιφέστου, με την αυθεντία ενός «ελέω Θεού Αυτοκράτορα». Το Ιδεώδες παρουσιάζεται ως δώρο της Ιεραρχίας και η πειθαρχία ως «πνευματική πρόοδος» [Foucault, Surveiller et punir]. Η λειτουργία των Ζ.Δ. αποκαλύπτει έναν τελετουργικά δομημένο μηχανισμό εξουσίας. Στο εσωτερικό εγχειρίδιο των Ζ.Δ. αναφέρεται ρητά η χρήση συμβόλων όπως ο διπλός πέλεκυς, η δάδα ή το φτερό — εμβλήματα που δηλώνουν βαθμίδα και αποστολή.
Η πειθαρχία και η αφοσίωση παρουσιάζονται ως απαραίτητες προϋποθέσεις πνευματικής ανόδου. Η «θυσία» καθίσταται κεντρική αξία: μόνο μέσω της απόλυτης υποταγής μπορεί το μέλος, υποτίθεται, να υπερβεί τον «κατώτερο εαυτό» και να ενωθεί με τον «ανώτερο». Στην πράξη, όμως, η θυσία σημαίνει πλήρη απορρόφηση στο συλλογικό σώμα της Νέας Ακρόπολης, καταλύοντας κάθε έννοια προσωπικής αυτονομίας. Το άτομο υπάρχει μόνο ως μέρος του Όλου — μοτίβο ευθέως συνδεδεμένο με ολοκληρωτικές ιδεολογίες [Arendt].
Η εβδομαδιαία επανάληψη των τελετών, η αναμμένη τελετουργική Δάδα ή το νερό που ρέει στο Γυναικείο Σώμα, και οι χαιρετισμοί προς τα Λάβαρα, δημιουργούν μια ψυχολογική ατμόσφαιρα υπερβατικότητας. Ο συμμετέχων πιστεύει ότι υπηρετεί μια ανώτερη αποστολή. Η πίστη παύει να είναι λογική — γίνεται υπαρξιακή εξάρτηση. Η αποχώρηση από την οργάνωση βιώνεται ως προδοσία ή πνευματική απώλεια.
Σύμφωνα με μαρτυρίες πρώην μελών, η συμμετοχή στις τελετές δεν είναι προαιρετική. Η απουσία ερμηνεύεται ως «εσωτερική αντίσταση». Οι τελετές αποκτούν πειθαρχικό χαρακτήρα, αναπαράγοντας μικροδομές εξουσίας όπως εκείνες που ο Foucault περιγράφει στα κλειστά ιδρύματα. Στόχος δεν είναι απλώς η συμμόρφωση, αλλά η εσωτερίκευση της υπακοής — η μετατροπή της πειθαρχίας σε αξία.
Πίσω από τη μυστικιστική επιφάνεια των Ζ.Δ. κρύβεται ένα σύστημα ψυχολογικής εκπαίδευσης και ελέγχου. Η υπακοή εξιδανικεύεται, η αμφισβήτηση στιγματίζεται και η προσωπική ελευθερία αντικαθίσταται από τελετουργική υποταγή στο Ιδεώδες. Το αποτέλεσμα είναι ένα μίγμα φιλοσοφίας, θεοσοφίας και αυταρχικού μυστικισμού, που τελικά υπηρετεί την ίδια την Οργάνωση, όχι την «πνευματική εξέλιξη» των μελών της.
Ο ρυθμός των τελετών, οι ναοί, τα Λάβαρα και τα θυμιάματα δημιουργούν έναν εσωτερικό μηχανισμό αυτοελέγχου, όπου η συμμόρφωση παρουσιάζεται ως «πνευματική πρόοδος». Το μέλος μαθαίνει να υπακούει χωρίς εξωτερική πίεση, ταυτίζοντας την πειθαρχία με την αρετή και την υποταγή με την εξέλιξη. Η πίστη δεν βασίζεται στη λογική αποδοχή, αλλά στην υπαρξιακή εξάρτηση.
Οι τελετές λειτουργούν ως «ιεραρχικός παλμός ενός μυστικιστικά-αυταρχικά δόγματος με συλλογική συγκέντρωση και υπαρξιακή εξάρτηση». Οι Ζ.Δ. είναι δημιούργημα στοχευμένα «ιερατικό» και ταυτόχρονα μυστικιστικό — ένα μείγμα που θυμίζει αναλύσεις τύπου Le Monde Diplomatique ή Der Spiegel για εσωτερικά δόγματα. Η χρήση λέξεων όπως «ιεραρχικός παλμός», «μυστικιστικά-αυταρχικά δόγματα», «συλλογική συγκέντρωση», «υπαρξιακή εξάρτηση» ενισχύει και τεκμηριώνει την πρόθεση του εμπνευστή για την ψυχολογική μετάλλαξη του μέλους.

ΜΕΡΟΣ 3

ΤΟ ΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΠΥΡΙΝΟΥ ΣΠΑΘΙΟΥ

Όπως έχει δηλώσει σε εσωτερικές συζητήσεις ο Πλάνας, αυτό το Τάγμα έχει δημιουργηθεί μόνο στην Ελλάδα, αν και υπάρχουν παραπλήσια τάγματα σε άλλες χώρες όπου δρα η ΝΑ αλλά με διαφορετικά ονόματα. Πρόκειται για το ανώτερο Ιεραρχικά Τελετουργικό Στάδιο και αφορά μια πολύ μικρή μερίδα εκλεκτών μελών ΖΔ.

ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΠΥΡΙΝΟΥ ΣΠΑΘΙΟΥ (Όλες οι δοκιμασίες τελούνται στη φύση.)

"Πρώτη είναι η δοκιμασία της γης. Ο υποψήφιος, στη δοκιμασία της γης, διασχίζει ένα δάσος μέσα στη νύχτα κρατώντας ένα αναμμένο δαδί , το οποίο έφτιαξε μόνος του. Αφού διασχίσει το δάσος βρίσκει ένα δρόμο που θα τον οδηγήσει σε ένα ιερό χώρο όπου τον περιμένει μια μικρή φωτιά και ο αρχηγός του, τον οποίο θα χαιρετήσει τελετουργικά. Σε όλη τη διαδρομή, θα του βάζουν εμπόδια και θα του επιτίθενται ώστε να τον κάνουν να βγάλει από μέσα του όλη την δύναμή του και να δημιουργήσει τις δικές του ηρωικέ αναμνήσεις που θα τον τρέφουν και θα τον συντροφεύουν στο μέλλον.

Δεύτερη είναι η δοκιμασία νερού. Σε αυτή ο υποψήφιος διασχίζει, μέσα στη νύχτα, κολυμπώντας ντυμένος με τη στολή εκστρατείας του, κάποια υδάτινη έκταση. Αφού φτάσει στο άλλο σημείο θα μαζέψει ένα ιερό σύμβολο που θα βρει εκεί και ύστερα θα επιστρέψει κολυμπώντας για να δείξει το σήμα της νίκης του στον Εθνικό Αρχηγό του. Σε όλη τη διαδρομή οι παλαιότεροι του δημιουργούν προβλήματα έτσι ώστε να χρειαστεί να ξεπεράσει τις ψυχικές και σωματικές αντοχές του για να μη πνιγεί.

Τρίτη είναι η δοκιμασία του αέρα. Ο υποψήφιος θα πρέπει να ανέβει ,με δεμένα μάτια, και να κατέβει μια δύσκολη πλαγιά, πηδώντας ή και περνώντας ανάμεσα από βράχια, τάφρους, και γέφυρες από κορμούς δένδρων. Αφού φτάσει σε ένα σημείο θα πάρει ένα ιερό σύμβολο και θα επιστρέψει από τον ίδιο δρόμο στον Εθνικό Αρχηγό του, ο οποίος θα του ζητήσει να πηδήξει στο κενό, ενώ από κάτω του κάποιοι είναι έτοιμοι να τον πιάσουν.

Τέταρτη είναι η δοκιμασία της φωτιάς. Αυτή αποτελείται από δύο φάσεις. Κατά την πρώτη φάση ο υποψήφιος θα μαζέψει ξύλα και όταν θα δοθεί το σύνθημα θα ανάψει τη δική του φωτιά από την οποία θα μεταφέρει φωτιά σε μια κεντρική εστία. Κάποια στιγμή ο αρχηγός δίνει το σύνθημα και οι παλαιότεροι προσπαθούν να σβήσουν την κεντρική εστία. Γίνεται συμπλοκή και αν σβήσει η φωτιά μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα που έχει ορίσει ο αρχηγός, επαναλαμβάνεται το ίδιο άλλες δυο φορές. Η επιτυχημένη έκβαση της δοκιμασίας αυτής αναγνωρίζεται με ένα τελετουργικό που αποτελεί ταυτόχρονα την δεύτερη φάση της δοκιμασίας αυτής κατά την οποία ο υποψήφιος θα ξεπεράσει.” (Γ.Γαραντζιώτης, ιδιωτικό αρχείο)
Ο JAL (ΧΑΛ) έχει προετοιμάσει για αυτό πολύ πριν, τα κατευθυνόμενα μέλη της ΝΑ με ένα άρθρο του που έχει διατάξει τους οδηγητές να διαβάζουν στα κατευθυνόμενα μέλη και έχει τίτλο: “Μπορείτε να πάτε όπου θέλετε, να κάνετε ό,τι θέλετε, τώρα είστε χαραγμένοι.

... Η επιτυχημένη έκβαση της δοκιμασίας αυτής αναγνωρίζεται με ένα τελετουργικό που αποτελεί ταυτόχρονα την δεύτερη φάση της δοκιμασίας αυτής κατά την οποία ο υποψήφιος θα δεχθεί ως τελική δοκιμασία που καλείται να ξεπεράσει, το χάραγμα στο μέτωπο με ένα πυρωμένο σπαθί.”

Κάτι βασικό που αφορά τις ΖΔ και όπως είναι φυσικό δεν έχει καταγραφεί στα επίσημα έγγραφα τους είναι ότι αν κάποιο μέλος ΖΔ θέλει να φύγει από τις ΖΔ και την ΝΑ, τον πίεζαν με κάθε δυνατό τρόπο για να μην το κάνει και αν κάποιος φύγει χωρίς να διατηρήσει καλές σχέσεις με την ΝΑ, τότε γίνεται μια τελετή με τις φωτογραφίες και τα αντικείμενα του ατόμου ή και με τον πέλεκυ αν είναι πελεκυφόρος και καίγονταν, για να πέσει πάνω του η «Ακροπολίτικη κατάρα», που είναι μύθος σύμφωνα με τον οποίο όλοι οι λιποτάκτες της Νέας Ακρόπολης θα διώκονταν από τον Αιγύπτιο θεό Tutu- 'ενας θεός προστάτης που κρατά τους εχθρούς σε απόσταση και σχετιζόταν με την μαύρη μαγεία ενώ απεικονίζεται ως ένα λιοντάρι που περπατάει με κεφάλι ανθρώπου, μεγάλα φτερά και ένα φίδι για ουρά.

Η φωτογραφία αυτή είναι από δικιά τους ιστοσελίδα https://www.nueva-acropolis.es/gl/actividades/event/856-ciclo-de-filosofia-y-arte-con-motivo-del-dia-mundial-de-la-filosofia-en-nueva-acropolis-granada-pactar-con-el-diablo

Αγία Γραφή, Καινή Διαθήκη

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 9

Μαρκ. 9,44 ὅπου ὁ σκώληξ αὐτῶν οὐ τελευτᾷ καὶ τὸ πῦρ οὐ σβέννυται.

44 Εκεί το σκουλήκι που θα τους τρώει δεν πεθαίνει και η φωτιά δε σβήνει

Αντί επίλογου

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Στην Καινή Διαθήκη (Κατά Ματθαίον 22,29) είναι γραμμένο (Πρωτότυπο κείμενο): "Πλανάσθε μη ειδότες τας γραφάς μηδέ την δύναμιν του Θεού." Μετάφραση: [Πλανάστε, διότι δεν γνωρίζετε τις Γραφές, ούτε την δύναμη του Θεού.]

Αντίχριστος σημαίνει αντιτιθέμενος στον Χριστό ή πολέμιός του. (Λεξικό Γ. Μπαμπινιώτη). Αυτή η έκφραση αναφέρεται στην Αγία Γραφή, κυρίως από τον μαθητή του Χριστού Ιωάννη, και ειδικότερα μόνο στην Α και Β Επιστολή του. Δεν πρόκειται απαραίτητα για ένα μεμονωμένο άτομο που θα έπαιζε έναν μελλοντικό ρόλο, αλλά για όλους τους ανά τους αιώνες αντιτιθέμενους στον Χριστό. Αυτό το συλλογικό σώμα του Αντιχρίστου έκανε την εμφάνισή του, όταν ζούσε ακόμα ο Ιωάννης. (Α Ιωάννου β 18 " τώρα πολλοί αντίχριστοι υπάρχουσιν", Α Ιωάννου δ 3 "και τώρα μάλιστα είναι εν τω κόσμω").
Α΄ Ιωάννη Κεφ. 4
¹ Αγαπητοί, μη πιστεύετε σε κάθε πνεύμα, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα αν είναι από τον Θεό· επειδή, πολλοί ψευδοπροφήτες έχουν βγει στον κόσμο.
² Από τούτο γνωρίζεται το Πνεύμα τού Θεού· κάθε πνεύμα που ομολογεί τον Ιησού Χριστό ότι έχει έρθει με σάρκα προέρχεται από τον Θεό·
³ και κάθε πνεύμα που δεν ομολογεί ότι ο Ιησούς Χριστός ήρθε με σάρκα, δεν προέρχεται από τον Θεό · κι αυτό είναι το [πνεύμα] τού αντιχρίστου, που ακούσατε ότι έρχεται, και τώρα βρίσκεται κιόλας μέσα στον κόσμο.
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 24
²⁴ ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται, καὶ δώσουσιν σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα ὥστε πλανῆσαι εἰ δυνατὸν καὶ τοὺς ἐκλεκτούς.
Μετάφραση ²⁴ Γιατί θα εμφανιστούν ψευδομεσσίες και ψευδοπροφήτες, που θα κάνουν μεγάλα και φοβερά θαύματα, για να πλανήσουν, αν είναι δυνατόν, ακόμα και τους εκλεκτούς.
Είναι μια προειδοποίηση για αντίληψη μιας ήδη υπάρχουσας κατάστασης σχετικά με άτομα που αντιτίθεντο στον Χριστό, ώστε να είναι προσεκτικοί οι Χριστιανοί.
Ο αντίχριστος χαρακτηρίζεται επίσης:
ως "ο πλάνος" (Β Ιωάννου 7)
ως "ο ψεύστης" (Α Ιωάννου β 22)
ως "ο αρνούμενος τον Πατέρα και τον Υιόν" (Α Ιωάννου β 22)
αυτός που "αρνείται ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός" (Α Ιωάννου β 22)
Το θηρίο της Αποκάλυψης που πλανά τους κατοίκους της γης, έχει ταυτιστεί με τον Αντίχριστο από πολλούς μελετητές της Αγίας Γραφής.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΙΩΑΝΝΟΥ 13
¹⁴ καὶ πλανᾷ τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς διὰ τὰ σημεῖα ἃ ἐδόθη αὐτῷ ποιῆσαι ἐνώπιον τοῦ θηρίου, λέγων τοῖς κατοικοῦσιν ἐπὶ τῆς γῆς ποιῆσαι εἰκόνα τῷ θηρίῳ, ὃς εἶχε τὴν πληγὴν τῆς μαχαίρας καὶ ἔζησε. ¹⁵καὶ ἐδόθη αὐτῷ πνεῦμα δοῦναι τῇ εἰκόνι τοῦ θηρίου, ἵνα καὶ λαλήσῃ ἡ εἰκὼν τοῦ θηρίου καὶ ποιήσῃ, ὅσοι ἐὰν μὴ προσκυνήσωσι τῇ εἰκόνι τοῦ θηρίου, ἵνα ἀποκτανθῶσι. ¹⁶καὶ ποιεῖ πάντας, τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἵνα δώσωσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν, ¹⁷καὶ ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ. ¹⁸ Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστί· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς.
Μετάφραση
14Πλανούσε τους κατοίκους της γης με τις τερατουργίες που του επιτράπηκε να κάνει με εντολή του θηρίου, προτρέποντάς τους να κατασκευάσουν ένα άγαλμα του θηρίου, που είχε δεχτεί την πληγή της μάχαιρας κι ωστόσο ζούσε. 15Επίσης του επιτράπηκε να ζωντανέψει το άγαλμα του πρώτου θηρίου, ώστε να μιλήσει το άγαλμα και να κάνει να θανατωθούν όσοι δεν το προσκυνήσουν. 16Το θηρίο υποχρεώνει όλους, μικρούς και μεγάλους, πλούσιους και φτωχούς, ελεύθερους και δούλους, να χαράξουν σημάδι πάνω στο δεξί τους χέρι ή στο μέτωπό τους. 17Κανείς δε θα μπορεί να αγοράσει ή να πουλήσει, παρά μόνον αυτός που έχει χαραγμένο το όνομα του θηρίου ή τον αριθμό του ονόματός του. 18Εδώ χρειάζεται η σοφία. Όποιος έχει μυαλό ας λογαριάσει τον αριθμό του θηρίου, που είναι αριθμός ανθρώπου· ο αριθμός του είναι χξς’ (εξακόσια εξήντα έξι).

. Η Αποκάλυψη που έλαβε ο Ιωάννης από τον Ιησού Χριστό δεν αναφέρεται άμεσα στον Αντίχριστο. Όμως ο Αντίχριστος αναφέρεται από τον Απόστολο Παύλο στην επιστολή του προς Θεσσαλονικείς Β.

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β΄ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΥΛΟΥ

Β ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 2

Β Θεσ. 2,7 τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας, μόνον ὁ κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται·

Β Θεσ. 2,7 Διότι τώρα η δράσις και το έργον της ανομίας ενεργείται και επεκτείνεται κατά τρόπον ακόμη μυστικόν, ώστε να μη είναι εξ ολοκλήρου φανερόν. Και τούτο διότι υπάρχει κάποιος, που εμποδίζει τον άνομον να εκδηλωθή με όλην αυτού την θρασύτητα και αναισχυντίαν. Και έτσι η πλήρης εμφάνισις του ανόμου θα γίνη, όταν το εμπόδιον αυτό λείψη από το μέσον.

Β Θεσ. 2,8 καὶ τότε ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος, ὃν ὁ Κύριος ἀναλώσει τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ καταργήσει τῇ ἐπιφανείᾳ τῆς παρουσίας αὐτοῦ·

Β Θεσ. 2,8 Και τότε θα ξεσκεπασθή και θα φανερωθή ο άνομος, τον οποίον ο Κυριος θα εξολοθρεύση και θα αφανίση τόσον εύκολα, σαν με ένα φύσημα απλώς του στόματός του και θα τον εξουδετερώση με την ένδοξον εμφάνισιν της παρουσίας του.

Β Θεσ. 2,9 οὗ ἐστιν ἡ παρουσία κατ᾿ ἐνέργειαν τοῦ σατανᾶ ἐν πάσῃ δυνάμει καὶ σημείοις καὶ τέρασι ψεύδους

Β Θεσ. 2,9 Αυτού δε του ανθρώπου της ανομίας η παρουσία και η εμφάνισις θα γίνεται τότε με κάθε δύναμιν, με σημεία και τέρατα ψευδή και διαβολικά, τα οποία θα ενεργή ο διάβολος, που θα χρησιμοποιή αυτόν σαν όργανόν του.

Β Θεσ. 2,10 καὶ ἐν πάσῃ ἀπάτῃ τῆς ἀδικίας ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις, ἀνθ᾿ ὧν τὴν ἀγάπην τῆς ἀληθείας οὐκ ἐδέξαντο εἰς τὸ σωθῆναι αὐτούς·

Β Θεσ. 2,10 Θα γίνη ακόμη η εμφάνισίς του με κάθε μέσον και είδος απάτης, που θα είναι καρπός της αδικίας, που θα επικρατήση μεταξύ εκείνων που θα είναι προωρισμένοι εξ αιτίας των δια την απώλειαν, επειδή δεν εδέχθησαν να αγαπήσουν και κάμουν κτήμα των την αλήθειαν, δια να σωθούν.

Β Θεσ. 2,11 καὶ διὰ τοῦτο πέμψει αὐτοῖς ὁ Θεὸς ἐνέργειαν πλάνης εἰς τὸ πιστεῦσαι αὐτοὺς τῷ ψεύδει,

Β Θεσ. 2,11 Και δια τούτο θα παραχωρήση ο Θεός να έλθη και εκδηλωθή εις αυτούς ενέργεια πονηρά, δια να πιστεύσουν αυτοί στο ψεύδος,

Β Θεσ. 2,12 ἵνα κριθῶσι πάντες οἱ μὴ πιστεύσαντες τῇ ἀληθείᾳ, ἀλλ᾿ εὐδοκήσαντες ἐν τῇ ἀδικίᾳ.

Β Θεσ. 2,12 και έτσι να κατακριθούν όλοι όσοι δεν επίστευσαν εις την αλήθειαν, αλλ' εδέχθησαν και ηκολούθησαν με ευχαρίστησιν και προθυμίαν την αδικίαν.

Α΄ ΠΕΤΡΟΥ 5: 6 Ταπεινώθητε οὖν ὑπὸ τὴν κραταιὰν χεῖρα τοῦ Θεοῦ, ἵνα ὑμᾶς ὑψώσῃ ἐν καιρῷ. 7 πᾶσαν τὴν μέριμναν ὑμῶν ἐπιρρίψαντες ἐπ’ αὐτόν, ὅτι αὐτῷ μέλει περὶ ὑμῶν, 8 νήψατε, γρηγορήσατε· ὁ ἀντίδικος ὑμῶν διάβολος ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ.

Μετάφραση Α΄ ΠΕΤΡΟΥ 5:8 Να είστε νηφάλιοι και άγρυπνοι. Ο ἀντίδικος σας ο διάβολος περιφέρεται σαν λιοντάρι που βρυχάται, ζητώντας κάποιον να καταβροχθίσει.

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Η Πλάνη της Νέας Ακρόπολης